بریده‌هایی از کتاب رهایی از گناه

وقتی ما گناهی انجام می‌دهیم، به‌طور طبیعی باید اثر آن را ببینیم، اما وقتی توبه می‌کنیم، خداوند جلوی اثرِ این گناه را می‌گیرد، در واقع خداوند جلوی نظم عالم را می‌گیرد، اما طوری جلوی این نظم را می‌گیرد که بی‌نظمی در عالم پدید نیاید. در واقع اینجا معجزه اتفاق می‌افتد. پذیرش توبه یعنی خداوند جلوی ضررِ ناشی از گناه ما را می‌گیرد؛ ضرری که بر اساس نظمِ عالم، باید به ما می‌رسید.

همچنین پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «کسی که شراب‌خوردن را -نه به‌خاطر خدا- بلکه به‌خاطر غیر خدا ترک کند (به هر دلیلی؛ مثل اینکه ضررش را فهمیده و می‌داند برایش مضر است) خدا از شراب بهشتی به او می‌نوشاند، چون خودش را حفظ کرده است و خدا هم برای اینکه انسان خودش را از ضررها حفظ کرده است از او تشکر می‌کند.»

اساساً خاصیت دین همین است که در آن «مسابقه به‌سوی خوبی‌ها» وجود دارد.

این خیانت است که ما به فرزندانمان نیاموزیم که زندگی دنیا پر از محدودیت‌ها، شکست‌ها، سوءتفاهم‌ها و زمین خوردن‌ها است!

با پناه‌بردن به آغوش خدا همهٔ مشکلات قابل حل است؛ تعجب ندارد که ابوعلی‌سینا وقتی مشکلی در مسائل علمی پیدا می‌کرد به مسجد می‌رفت و نماز می‌خواند تا بتواند مسئله را حل کند.

خداوند انسان را برای رسیدن به اوج لذت آفریده است که در عبودیت و تقرب الی الله به دست می‌آید و هرگونه حرکتی که انسان را از مسیر عبودیت و تقرب الی الله منحرف کند معصیت محسوب می‌شود.

باید برای ما جا بیفتد که در این جهان، نمی‌توان هر رفتاری را انجام داد؛ این عالم، حساب‌وکتاب دارد و ما نیز وقتی در این عالم قرار گرفته‌ایم، طبیعتاً باید رفتارمان دارای حساب‌وکتاب باشد، چون عکس‌العمل‌های رفتار ما به خودمان برمی‌گردد.

کسی فکر نکند که بزرگ شده و نیازی به خدا ندارد؛ ما خیلی کوچک‌تر از آن هستیم که بخواهیم از خدا مستقل شویم. یک لحظه هم نمی‌توانیم از خدا فاصله بگیریم؛ پس باید دائماً به خدا پناه ببریم.

خداوند متعال به موسی (ع) فرمود: مرا در دلِ مردم، محبوب کن! موسی (ع) گفت: خدایا من چگونه تو را بین مردم محبوب کنم؟ چه کنم که مخلوقاتت عاشق تو شوند؟ خداوند فرمود: نعمت‌های مرا به آنها یادآوری کن تا مرا دوست بدارند.

حقیقت ایمان کسی تکمیل نمی‌شود و کسی به حقیقت ایمان نمی‌رسد مگر اینکه سه‌ویژگی داشته باشد؛ اول اینکه فهم عمیق از دین داشته باشد (یعنی این کار، یک‌سومِ رسیدن به کمال ایمان است)؛ دوم برنامه‌ریزی درست در معیشتش داشته باشد، و سوم اینکه در سختی‌ها و مصیبت صبر داشته باشد.