کتاب بلند شو قهرمان

کتاب بلند شو قهرمان نوشته علیرضا جوانمرد، داستان مرد جوانی است که به دلایلی از همسرش کیلومترها دور است و به توصیه‌ی دوستش، از زندگی روزمره‌اش می‌نویسد...

درباره‌ی کتاب بلند شو قهرمان

علیرضا جوانمرد در کتاب بلند شو قهرمان درباره‌ی زندگی مردی به نام قهرمان یوسفی نوشته است. قهرمان کارمند اداره‌ی پست است و همسرش، ساقی، از او کیلومترها دور است. او در گالری‌های نیویورک می‌چرخد تا استعداد هنری‌اش را کشف کند. او یک همدم به آسم آقای مرد دارد که شخصیتی بسیار بزرگوار دارد و کتابی مقدس به اسم ملکوت در کتابخانه‌اش دیده می‌شود. قهرمان به توصیه‌ی یکی از دوستانش از زندگی روزمره‌اش می‌نویسد و حالاتش را توصیف می‌کند. 

کتاب بلند شو قهرمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اگر دوست دارید داستانی خواندنی و جذاب بخوانید، کتاب بلند شو قهرمان را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بلند شو قهرمان

چشـم‌هایم جایـی را نمی‌بینـد. درد همـۀ وجـودم را گرفتـه اسـت. یعنـی کیسـت کـه این طـور مشـت‌های محکمـی دارد؟ ولـی حتمـا او را شکسـت خواهـم داد. بـا ضربـه‌ای نا گهانـی کـه بـه معجـزه‌ای شـبیه خواهـد بـود، بـه جاییش خواهـم زد که بیفتـد و دیگر بلند نشـود. این تمـام امیـد مـن و به ناچـار ایمـان مـن اسـت. نمی‌دانـم کجـای رینـگ ایستاده‌ام و او کجاست. ضربه به کجایم خورد؟ هم ملاج و شقیقه‌ام دارد می‌ترکـد، هـم درجـا دو دنـدان بـالا و پنـج دنـدان پاییـن خردشـده از مجـرای گلـو پاییـن رفتنـد. ان شـاءالله کـه از مجـرای تنفسـی‌ام پایین نرفتـه باشـند کـه احتمـال خفگـی و خوانـدن غـزل خداحافظـی بسـیار بالا خواهـد بـود. جایـی را نمی بینـم و چیزی نمی‌شـنوم. آثار بیهوشـی است؟ کم کم چیزهایی شنیده می شود: سیکس، فایو، فور...

عجـب داوری! چـه زود شـمارش معکـوس را شـروع کـرده! چـرا صـدای همسـرم را در جمعیـت شناسـایی نمی‌کنـم؟ شـاید امـروز اصـلا بـه «ارث سـالون» نیامـده باشـد؛ شـاید امـروز در گالری بـزرگ هنر نیویـورک دارنـد نقاشـی هایش را نقـد می‌کننـد و او دربـارۀ شـاهکارش، آن آبستره‌ی معـروف بـه شـاخ بـز، بـرای علاقه‌مندانـش توضیـح می‌دهد. باید از دوست شفیق و رئیس رفیقم، آقای ساقدی، که این امکان را برای همسرم، ساقی عزیز، فراهم کرده تشکر کنم و روی پایم بایستم و مسابقۀ مشت‌زنی را ادامه دهم و با یک ضربۀ معجزه‌آسای ناهنگام حریف را از پا دربیاورم، نه به خاطر خودم –به خاطر خودم بود که ترجیح می‌دادم همین جا بخوابم؛ من کلاً خواب را به بیداری ترجیح می‌دهم- به خاطر این مردم شریف، همۀ این تماشاچیان حاضر در سالن «ارث» که با شور و هیجان، همۀ امیدشان را به من بسته‌اند و فریاد می‌زنند: «بلند شو قهرمان! بلند شو»!