کتاب این کتاب حذف شده است

کتاب شرح تمثیلی قانون مجازات اسلامی؛ جلد اول - کلیات نوشته محمد سلیمانی و محمد شورورزی است. این کتاب شامل اطلاعات جامعی است از علم حقوق.

درباره کتاب شرح تمثیلی قانون مجازات اسلامی؛ جلد اول - کلیات

این کتاب شامل مباحث زیر است:

۱- شرح و بسط نکات ضروری مواد کتاب اول قانون مجازات اسلامی

۲- مرقوم داشتن مثال‌های عدیدهٔ ملموس و عینی در توضیحات هر ماده (جمعاً بیش از ۵۰۰ مورد)

۳- تبیین آرای وحدت رویهٔ دیوان عالی کشور و نظریه‌های مشورتی ادارهٔ حقوقی قوهٔ قضائیه و ذکر مختصر فحوای آن‌ها

۴- بهره‌گیری از جداول و نمودارهای متعدد در تمام فصول (به منظور جمع‌بندی و مرور سریع همهٔ آنچه که برای درک کلیات یک مادهٔ قانونی لازم است)

۵- پرهیز از ذکر نظریات شخصی اساتید مختلف و ارائهٔ نظریات اساتیدی که رویکرد ایشان در آزمون‌های حقوقی ملاک قرار گرفته است.

۶- عنوان‌گذاری و ساختارمندی توضیحات مذکور در ذیل هر ماده (به منظور تسریع در یافتن نکته یا مطلب دلخواه)

۷- اجتناب از پرگویی، تکرار مکررات و ذکر مطالب غیرضروری

۸- تطبیق مطالب با آخرین اصلاحات قانونی

۹- گریز زدن بر سایر قوانین مرتبط با موضوع بحث

۱۰- ابهام‌زدایی از مواد قانونی

خواندن کتاب شرح تمثیلی قانون مجازات اسلامی؛ جلد اول - کلیات را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان و پژوهشگران حقوق پیشنهاد می‌کنیم

بخشی از کتاب شرح تمثیلی قانون مجازات اسلامی؛ جلد اول - کلیات

 عنصر قانونی: این عنصر را می‌توان اینگونه تعریف کرد که جرم بودن رفتار ارتکابی فرد، باید در قانون پیشبینی شده باشد. مثلاً هر چند که دروغگویی از نظر اخلاقی عمل قبیحی به شمار می‌آید، اما چون در قانون برای آن مجازاتی تعیین نشده است، جرم محسوب نمی‌شود؛ مگر آن که قانونگذار در موارد خاصی ترتیب دیگری مقرر کرده باشد، مانند شهادت دروغ که به موجب مادهٔ ۶۵۰ تعزیرات جرم محسوب شده و جزای نقدی یا حبس در پی دارد. عنصر قانونی جرم خود از مشتقات اصل قانونی بودن حقوق کیفری است و دو عنصر روانی و مادی نیز به نوعی منشعب از عنصر قانونی می‌باشند. طبق اصل قانونی بودن حقوق کیفری، جرم بودن رفتار، مشروعیت مجازات و اقدامات تأمینی و تربیتی و صلاحیت دادگاه و دادرسی باید به اعتبار قانون باشد.

- عنصر مادی: این عنصر عبارت از نمود و پیدایی ارادهٔ مجرمانهٔ شخص، در عالم خارج است. بدین معنا که سوء نیت شخص در ارتکاب جرم باید به منصهٔ رفتاری عملی برسد و فعلیت یابد، لذا صرف قصد مجرمانه موجب تحقق جرم و استحقاق اجرای مجازات نمی‌شود.