کتاب سابینا

«سابینا» نگارشی برای عشق است. عشق به خود؛ کسی که عاشق خودش و محروم از عشق دیگران است. داستانی سورئال درباره‌ی خواب‌های نویسنده که با توصیفات فراوان و تصویرهای غریب نوشته شده و یکی از برجسته‌ترین آثار سورئال قرن بیستم است. این رمان به عنوان یک نوشته‌ی زنانه مورد تایید فمنیست‌ها قرار گرفت. منتقدان، سابینا را یک شعر منثور می‌خوانند. سابینا شبیه تکه ابری است غوطه ور در هوا و یا شهری آویزان از آسمان. «آنائیس نین»، این نویسنده‌ی فرانسوی را، یک فمنیست جنجالی می‌دانند؛ این لقب بعد از چاپ مجموعه‌ای از خاطراتش به او داده شد. نگارش این کتاب در کنار خاطراتش او را به یکی از قوی‌ترین نویسندگان جهان بدل کرد. پاراگراف زیر قسمتی از متن کتاب است که آنائیس خطاب به سابینا می‌گوید: «سابینا، تو نشانت را بر جهان گذاشتی. من عبور می‌کنم از این جهان همچون روح. شب‌ها آیا هیچ‌کس توجه می‌کند به جغد روی درخت، به خفاشی که می‌خورد به شیشه‌ی پنجره وقتی دیگران مشغول صحبت‌اند، به چشم‌هایی که بازتاب دارند مثل آب و می‌نوشند مثل کاغذخشک‌کن، ترحمی که سوسو می‌زند به‌آرامی همچون نور شمع، فهمی که مردم خودشان را در آن قرار می‌دهند که بخوابند؟ آیا کسی می‌داند من که هستم؟»