کتاب جین ایر

کتاب الکترونیکی «جین ایر» نوشتهٔ شارلوت برونته با ترجمه ساقی اکبری در انتشارات الینا چاپ شده است. جین ایر در سال ۱۸۴۷ به چاپ رسید. از جین نسخه‌های متعددی فیلم ساخته شده‌است. از جمله: 

جین ایر (فیلم ۲۰۱۱) به کارگردانی کری فوکوناگا

جین ایر (فیلم ۱۹۹۷) به کارگردانی رابرت یانگ

جین ایر (فیلم ۱۹۴۳) به کارگردانی رابرت استیونسون

جین ایر (فیلم ۱۹۹۶) به کارگردانی فرانکو زفیرلی

جین ایر (فیلم ۱۹۳۴) به کارگردانی کریستی کابان

جین ایر (فیلم ۱۹۷۰) به کارگردانی دلبرت من

درباره کتاب جین ایر

جین ایر در کودکی پدر و مادرش را از دست داده و در کنار عمه‌اش زندگی می‌کند و تنها دارایی‌اش چند فامیل بداخلاق و تحصیلاتش است. او در مدرسهٔ خیریهٔ لوود نیز دوران سخت و پرمشکلی را می‌گذراند، اما با این حال، هیچ وقت روحیه، صداقت و درستی خود را از دست نداده است. او موسیقی، نقاشی و فرانسه درس می‌دهد. جین با مردی به نام آقای روچستر، رابطهٔ عاشقانه شکل می‌‌دهد و پرده از مشکلات و موانع موجود بر سر راه ازدواج قانونی‌اش برمی‌دارد.  محبوبیت جین ایر بخاطر ملودرام بودن داستان و کندوکاوی پرهیجان است.

کتاب جین ایر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به داستان‌های کلاسیک انگلیسی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب جین ایر

توصیف‌ناپذیراست که‌ درآن محوطۀ آرام کلیسا، با آن سنگ قبر منقش، درگـاه، دو درخت، خط کوتاه افق که دیوار شکسته‌ای آن رادربر گرفته بود و هلال نـویی کـه آغـاز شب را تأیید می‌کرد، چه احساسی به انسان دست می‌داد. گمان میکردم آن دو کشتی به خواب رفته بر دریای آرام، دو شبح دریایی بودند. یک دیو، خیکی مانند خیک دزدان دریایی را بـه دوش کـشیده بـود. سـریع از ایـن صفحه گذشتم؛ ترسناک بود، از تصویر آن پیکر سیاه شاخداری که بـالای تختـه‌سـنگی نشسته و به مردمان جمع‌شده دراطراف چوبۀ دار خیره شده بود نیز رد شدم. هر تصویر داستانی را نقل می‌کرد. معمولا این داستان‌ها بـرای ذهـن نابـالغ و فکـر نارس من رازآلود و درعین حال، مانند داستان‌هایی که هرازگاه بسی برایمـان تعریـف می‌کرد بسیار جذاب بودند. بسی این دست داستان‌ها را در شب‌هـای زمـستان برایمـان تعریف می‌کرد، زمانی که سرحال بود میز اتویش را کناربخاری دایه خانه می‌گذاشـت واجازه می‌داد که گرد آن بنشینیم، حین تعریف داستان تـور پیـراهن‌هـای خـانم ریـد را چین‌دار می‌کرد یا لبۀکلاه خوابش را تزئین می‌کرد. در چنـین شـبهـایی حـواسمـان را بـه موضـوعاتی دربـارۀ دوسـتی و اتفاقـات خوشایندی جلب می‌کرد که از داستان‌های قدیمی پریان و منظومه‌های قدیمی‌تر گرفتـه بود. چنانکه بعدا متوجه شدم گاهی اوقات ازبعضی صفحات کتـاب داسـتان پـاملا، هنری و ارل مورلند برایمان داستان می‌گفت.