کتابی توصیفی از احساسات و طرز تفکر و رفتار انسانهایی که در کنار هم اجتماع رو تشکیل میدن، خاکستری بودن تمام شخصیت های داستان و تلاش همه شخصیت ها برای بهبود شخصیتشون به وضوح در کتاب رویت میشد. داستانی که غم نداشت و هرلحظه اش شاد بود و با شادی پایان یافت. سپاس از جناب سالاری بابت خلق داستان هایی که باعث میشن مردم باهاشون خاطره بسازن و الگو بگیرن

پیشنهاد می کنم نوجوان ها حتما این کتاب را مطالعه کنند از نظر من کتاب خیلی قشنگی بود ، از خوندش خیلی لذت بردم :) متن قشنگی داشت و من رو خیلی جذب کرد..

حسی که از کتاب گرفتم فوق العاده بود ،،، تمام مدت که میخوندم لبخند روی لبام بود حدود ۴ یا ۵ بار خوندمش و به نظرم ارزش خرید نسخه چاپی هم داشت با جزئیات ظریفی که شرح داده بود ذهن آدم رو هنگام خوانش مرتب می‌کرد از اصطلاحات سنگینی هم استفاده نکرده بود حال و هوای نقش اصلی رو کاملا به خواننده القا می‌کرد و میشد با تمام وجود اون رو درک کرد با حال و هوای مذهبی هم که به خودش گرفته بود اشاره کردش که وسط داستان زندگی نباید دین و ایمان رو از یاد برد بخشی از کتاب از جملات کوتاه و پر معنی تشکیل شده بود. این داستان رو به دوستانی که دچار بحران های این چنینی میشن و شدن پیشنهاد بدید. با تشکر، این نقد ضعیف رو بپذیرید🙏

یک رمان عالی در جهت فانتزی‌سازی اشتباه برای نوجوانان =) مثل سایر رمان‌های عاشقانه‌ی ضعیف، اینجا هم با وجود یک دختر چشم سبز و بور و ... روبرو هستیم و اساسا رفتارهای دختر و پسر مذهبی عاشق در داستان، چندان سنخیتی با اصول مذهبی و اسلامی نداره. اتفاقات تخیلی‌ و کلیشه‌ای هم که در مسیر این عشق رخ می‌ده، بماند. به‌شخصه انتظار بیشتری از آقای سالاری بعد از اون رمان‌های درجه یک داشتم.

کتاب های مظفر سالاری عاااالیه و برای اونایی ک اهل رمان عاشقانه خوندنن خوبه و بدرد نوجوانان میخوره

کتاب نسبتا خوبی بود و برای نوجوان ها مناسب بود اما بیشتر تخیلی بود و از واقعیت دور بود. اما نصیحت های سید خیلی خوب بود و ای کاش همه یک نفر مثل سید را در زندگی شان داشتند که این قدر خوب انسانها را نصیحت میکرد‌.

با احترام به نویسنده برعکس کتاب های دیگه ای که نوشتن این داستان اصلا لذت بخش نبود

کتاب خوبی بود و فضاسازیش عالی بود و مناسب نوجوانان. یکجورایی وقتی میخوندمش همش فضای مدرسه و نوجوونی خودم میومد جلوی چشمم.

کتاب خوبی بود اما به درد نوجوان ها میخورد. یک زندگی شاد و بدون غصه ی خیالی که هرکس به راحتی به مراد دلش میرسه...

بنظرم نسبت به کارهای قبلی نویسنده ضعیف تر بود. خیلی زیادی رویایی با این اتفاق برخورد کرد. البته اگه بحث فرهنگ سازی باشه، قابل تقدیره ولی به عنوان تعریف ی داستان رئال، خیلی رویاییست. هیچ خانواده ای با نوجوونش متاسفانه اینجوری برخورد نمیکنه. اگر بخشهای آس مندلی را حذف کنیم، خیلی داستان جذابی نداشت.