با نخوندنش چیزی رو از دست نمیدین. نویسنده، با وارد کردن شخصیتها و پایان نمایشنامه مرغ دریایی چخوف، خواننده رو وارد یک نمایشنامه پلیسی میکنه و در هر بدل، از اعترافات و انگیزه های قتل هرکدوم از شخصیتها پرده بر میداره. در کل احساس کردم نمایشنامه چخوف، تقلیل پیدا کرد به چیزی که فقط دنبال اینه که انگیزه افراد چی بوده و چه کسی نفع می برده. و بعضی اوقات هم دیالوگها خیلی مصنوعی و دور از انتظار بود. ولی اگه علاقه مند به ادبیات پلیسی هستین، میتونه براتون جذاب باشه .

تجربه نمایشنامه خوانی زیادی ندارم ولی زیرکی این نویسنده در پرداخت سناریوهای مختلف به تعداد حاضران در صحنه برام جالب و دوست داشتنی بود.