نظرات کاربران درباره کتاب جزء از کل

باتوجه به ژانر کتاب و پیچیدگی های نهفته در بازی های کلامی کتاب، مترجم خیلی خووب با ترجمه ای روان و دلنشین حال و هوا ی کتاب رو حفظ کرده. خود کتاب عجیب لذتبخش بود و خلاقیت نویسنده مدام منو غافلگیر میکرد جوری که با تموم شدنش احساس خلاء کردم و تا مدت ها هیچ متنی نمیتونست جای خالی اش رو برام پر کنه. به نظرم این کتاب برای هر نسل و سلیقه ای در لایه های مختلف لذتبخش خواهد بود.

من نسخه چایی کتاب رو دارم تا وسط کتاب جذابیت داره و حس پیگیری رو توی خودتون حس میکنین اما از وسط کتاب به بعد داستان چون تغییر میکنه از جذابیتش سقوط میکنه و من تمومش نکردم و همین جوری یک سوم آخر کتاب مونده من ترجمه های دیگه رو نخوندم اما ترجمه خوبی داشت اینکار

این کتاب مث کتاب ناتور دشت می مونه باید بخونی و لذت ببری و تو حال زندگی کنی😍

یکجوری شبیه زندگی های خودمانه درباره خود و پدرانمون یا برعکس هست. داستان پردازیش بد نبود و شاید نقطه قوت ترجمشه . بنظر میاد محبوبیتش فقط برای ، شباهت به ما یا انگار ما حسش میکنیم و باهاش احساس قرابت میکنیم

روایت یک داستان نسبتأ خوب در کنار مجموعه‌ای از جملات قصار، جز از کل رو بوجود آورده. ترجمه‌ی پیمان خاکسار خیلی خوبه. اگه بتونین با ۱۰۰ صفحه‌ی اول ارتباط برقرار کنین، میتونین کتاب رو به انتها برسونین! در کل، جز از کل انقدری که ازش تعریف میکنن، نیست. نمونه‌ی ایرانیش رو هم داریم به اسم”کاکا کرمکی، پسری که پدرش در آمد-نوشته‌ی سلمان امین” . داستان‌ها بسیار شبیه به هم هستن!

بنده هم گرچه این کتاب رو مثل خیلی از دوستان توصیه نمیکنم ولی توصیه به خوندن این گزینه هایی که از کتاب شده میکنم . داستان گیرایی خاصی نداره کلا چیز خاصی نداره و ادم جذب کتاب نمیشه فقط جذب بعضی جملاتش میشه و خیلی ها مثل من با خوندن پشت جلد این کتاب شیفتش شدن و خوندنش ولی متاسفانه فقط چند جمله مثل پشت جلد نصیبشون شد و اون حجم کتاب و این سطح از تعریف واقعا لایق وقتی که میزارید نیست . بدون تعصب نگاه کنیم ممنون

داستان کتاب درباره ترس از مرگ است. در طول داستان ، نویسنده احساساتی را بازگو میکند که شاید خیلی از ما تجربه شان کرده ایم اما تا به حال درباره آنها با دیگران سخن نگفته ایم. ترجمه بسیار روان است.

من نسخه چاپی رو خوندم و تازه تمومش کردم و بخاطر هیجانی که یک هفته حین خوندن این کتاب داشتم، دوست دارم نظرم رو به اشتراک بذارم. داستان پردازی بسیار قویه. شخصیت های داستان بمعنای واقعی شخصیت پردازی شدند. فضای داستان عمیقا قابل لمسه و سیر حوادث اگرچه ممکنه چندان هیجان انگیز نباشن، شما رو به خوندن ادامه ترغیب میکنه. یک لحن طنز در کل داستان جاریه اگرچه اتفاقات اغلب اوقات هرچیزی غیر از طنز هستند. هر صفحه از کتاب همونطور که در مقدمه اومده پر از جملاتیه که دوست دارید به اشتراک بگذاریدشون. ترجمه فوق العاده و روانی داره بطوریکه گاهی از خودم میپرسیدم مترجم واقعا چطور به همچین جملاتی رسیده؟! در کل خوندنش رو پیشنهاد میکنم.

از یک کتاب چه چیزی می خواهید؟ این کتاب آمیزه ای از طنز، فلسفه، جامعه شناسی، نقد و استعاره هایی بی نظیر است. شخصیت بدبین مورتی دین بدون شک از بهترین های رمانه! * شباهت‌هایی به «صد سال تنهایی» دارد. پیشنهاد می کنم بخوانید

در صفحه ۱۳۶میگه (به عنوان یک قانون اصولاً هیچ سوراخی اینقدر بزرگ نیست که بتواند روند پایان ناپذیر زندگی را مختل کند)

اگر به داستان های فلسفی علاقه دارید این کتاب فوق العاده شما رو جذب می کنه و از جمله جمله ش لذت می برید، روایت کتاب احساسات و اعتقادات متناقض رو به رخ می‌کشه، یه جاهایی هر کدوم از شخصیت های مارتین، جسپر و تری منو غرق لذت می کردن و یه جاهایی کاملا مخالف شون می شدم ولی هیچ جای کتاب ازشون بدم نمیومد خلاصه که کلی به چالش میکشوندتون، روند داستان کند و غیرقابل تحمل نمیشه و تا آخرین صفحه جذابیت ش رو حفظ می کنه.

عالی بود،دوستش داشتم

عالی نبود ولی خوب بود . اواسط کتاب، خوندنش خسته کننده میشه ولی بعدش دوباره جذاب میشه؛ ولی من دیگه از نظرات پدر جسبر خسته شده بودم

این کتاب فوق العاده و عالی است، البته متاسفانه طاقچه در معرفی این کتاب نوشته پر از اتفاقات طنز و این بی نهایت غلط است، این کتابی عمیق و کمی فلسفی است، واقعا ارزشمنده و لذت بردم.

رهایی در این است که شبیه دیوانه‌ها باشی.

کتاب خوبی حتما بخونید 😃

من تا صفحه ۲۳۰ خوندم ،هیییچ جذابیتی نداره. ایا جای امیدی هست که تااخر پیش برم؟

کتاب یک شروع خوب داره، کمی روند آرام تا حدود صفحه ۱۵۰ و بعد مجذوب کننده است :) گفتگوها و مونولوگ‌های فلسفی بخش مهمی از این کتاب هستن و به فکر فروبرنده...

باید بگویم تجربه‌ام در مورد #کتاب_صوتی #جزء_از_کل بهتر بود. خیلی به محتوایش ربط داشت، نیاز نداشت به جزئیاتش توجه کنم. سرعتش ۲۰۰ درصد بود و فرصت‌هایی برایم پیش می‌آمد که هیچ کار دیگر نمی‌توانستم بکنم. رانندگی در برهوت بین شاهرود سبزوار، کارواش، تکان دادن نوزاد و ... . راستی همینجا بگویم من ۵۷ درصد از این کتاب را خواندم. دیگر حوصله‌ی پرکردن ذهنم با اراجیف یک همه-چیز-خوان-کم‌عمق را نداشتم. الان حس کسی را دارم که تصویری هنرمندانه از ترکیب این صحنه‌ها را دیده باشد: استخوان خوک در دستان جذامی، لاشه‌ی نیمه‌جان له‌ و رها شده‌ی یک سگ میان جاده و... . اصرار داشت که بگوید: برو کارتو بکن پسر، بی‌خیال همه چیز. ولی گاهی این بی‌خیالی به نابودی هم می‌کشید، البته که غمش نبود. خوب حالا به هر کسی که عمرش مهم نیست و می‌خواهد بی‌خیال دین، وجدان، مردم و ... باشد و کارش را بکند توصیه می‌کنم که نه فقط این بلکه مجموعه از کتب شبیه به آن را تهیه کند و بخواند. این کتاب را به افراد دیگری هم توصیه می‌کنم: کسانی که می‌خواهند با فکر #پست_مدرن آشنا شوند و کسانی که می‌خواهند بنویسند. #معرفی_کتاب

خب کتاب درباره ماجراهای زنذگی یه پسر و پدره عجیب غریبه. نثر کتاب شیوا، جذاب و سرگرم کننده اس. نیمه اولش واقعا طوفانی شروع میشه اما وقتی به ماجراهای جسپر(پسر) میرسه، افت میکنه. این افت اما در یک سوم پایانی کتاب، جبران میشه و دوباره داستان به اوج خودش برمیگرده. در کل کتاب خیلی خوبی بود اما باید یکم از حجمش کم میشد. (مثلا به جای 650 صفحه باید 550 صفحه میشد) حجم زیاد اثر(در حالی که بخشی از وقایع خسته کننده رو در خودش داره) ، باعث شده نتونم اسم کتاب عالی رو روش بزارم