بسیار جالبه‌. ولی دااستان خاصی نداره و صرفا فرضیاتیو راجع به نمایشی میگه و اخرش واقعا شوکه میشید😅🤐👍👍👍👍

تو این نمایشنامه دو صدای هم‌صدا میان با شما حرف می‌زنن‌؛ ریتمیک و پرتکرار (که اثرگذاری حرفاشون رو چند برابر می‌کنه). راجع به خودتون، افکار و رفتارتون. حرفاشون متناقضه، چون شما متناقضید. انسان متناقضه. فردیتتون رو زیر سوال می‌برن، چون شما فقط تماشاگری هستید از بین همه‌ی تماشاگرانی که به تماشای خودشون نشسته‌ان، به تماشای ماهیت انسان. و جهانش. قراره بهت‌زده بشید. قراره بهتون القا بشه خیلی خوبید تا بعد به شدت تحقیرتون کنن و متاثر بشید. به فکر بیفتید که چه آسون متاثر شدید. قراره "فراشناخت" پیدا کنید و به شناخت خودتون(نحوه‌ی فکر کردن و عمل کردنتون) فکر کنید. قراره بهتون توهین بشه، قراره جا بخورید. و می‌خورید. قراره به چالش کشیده بشید. و می‌شید. من که شدم.

مزخرف محض. ۱۵ صفحه خوندم حالت تهوع گرفتم جملات متضاد هم؛ تکراری دریغ از یه ذره جذابیت برید دنبال یه کتاب دیگه کتاب اهانت به تماشاگر؛اهانت به خواننده بود

سبک خاصی در نویسندگی دارد هاندکه هر جمله به سما ایده می دهد برای نویسندگان و خوانندگان حرفه ای و حتی خوانندگان مبتدی جالب است

هیچ تلاشی برای جذب مخاطب نشده