نظرات کاربران درباره کتاب خوب‌های بد، بدهای خوب ۲

قشنگه؟

هوممم... نقد این کتاب از چیزی که فکر می کردم خیلی سخت تره.بزارید ترتیب بندی کنیم. ۱. ایده ایده واقعا نابه. برعکس کتاب قصه های همیشگی(طلسم آرزو و...) ایده واقعا به ذهن هر کسی نمی رسه. شاید تا حالا فکر های زیادی کرده باشید که به مدرسه بر می گردن. مثل همین مدرسه جاسوسی(که خوب از آب در اومده) یا ممکنه کتاب هایی به ذهنتن رسیده باشه با همین عناوین. مثل مدرسه نقاشی،مدرسه آدم کشی(!)، مدرسه پرستاری، هر چی! اما مدرسه ای برای پروروندن شخصیت های قصه ها؟ قبل از آشنا شدن با این کتاب همچین ایده ای داشتید؟ نمره به این بخش:۸ از ۱۰ (راستی قبل این که برم سراغ بخش بعدی بگم چیز هایی که میگم اکثرا مربوط به کتاب اوله نه این کتاب، اشتباهی اومدم اینجا! ولی ادامه میدم،آخه حال ندارم برم دوباره همه رو بنویسم!😇😇) ۲.شخصیت پردازی این جا جاییه کتاب ضعف هاش رو نشون میده، اما نه، نشون نمیده! کاملا به نمایش می زاره! نشون دادن یعنی این که یکی ممکنه ببینه یکی ممکنه نبینه. اما این واقعا واضحه! چرا؟ شخصیت تدروس: اول عاشق یکی میشه،و همزمان از یکی متنفره، بعدا توی یه اتفاق کوچیک و عجیب، کلا برعکس میشه!عاشق اونی میشه که ازش متنفر بوده، به خون کسی که عاشقش بوده هم تشنه میشه!بعد توی همین کتاب دوم، از هر دوشون متنفر میشه، بعد از یه مدت جدی جدی سرگیجه می گیری!!! آقا این جا چه خبره؟ تدروس اینو دوست داره از اون بدش میاد؟ از هر دوشون بدش میاد؟ از کیشون خوشش میاد از اون یکی می ترسه؟ می خواد هر دو رو بکشه؟ می خواد یکی رو بکشه؟ اصلا کی می خواد کی رو بکشه؟ اصلا حالا که من انقدر گیج شدم بهتر نیست خودم خودمو بکشم؟!🤔🤔🤔🤔🤔 خلاصه بگم، تدروس ثبات روحی، ذهنی، و اخلاقی این که بخواد یه شخصیت مثبت باشه رو نداره، بهتره که تو جلد های بعدی منفی بشه،این طوری شاید از این سیاه چاله ای که درونشه بیرون بیاد. شخصیت سوفی:تنها نقطه قوت کتاب در این بخشه. روند تبدیل شدنش از یه دختر عاشق پیشه ی لوس و ننر، به یه شرور واقعی، خیلی خوب و با جزئیات در اومده، اما واقعا این همه تلاش برای قتل عام و کشت و کشتار، فقط برای یه جشن؟ خدایی؟ چرا؟ برای همین به نظرم این شخصیت هم، با وجود تمام تلاش های نویسنده، هموز هم لوسه، و یه جاهایی انقدر لوسه که تو ذوق می زنه. آگاتا: اینم یکیه مثه تدروس.😑😑 یارو عروسک شبیه تو درست کرده بعد دارش زده بعد با شمشیر عروسکه رو پاره کرده، بعد نزدیک بوده با شمشیر بزنه بکشتت(تقریبا از روی عمد) اون وقت تو فقط چون ازت خوشش اومده عاشقش میشی؟ یا حضرتی ابولفضل! چیکا دارین می کونین؟ این چی وضعشه؟ (لهجه اصفهونی. پی نوشت:اهل استان زیبای اصفهان نیستم، سوءتفاهم نشه.) بعد تا اون با تو بد میشه، تو با اون بد میشی، تا اون با تو خوب میشه، تو هم با اون خوب میشی. بعد چجوری با لبخند زدن، از دیو دو سر تبدیل شدی به شاهزاده خانوم؟ (البته تو دنیای واقعی هم میشه ها، فقط برعکس، مثلا خودم تو حالت عادی خیلی اوکی ام. ولی لبخند که می زنم زهاک ماردوش هم اگه منو ببینه غش می کنه.😐😐) مشکل اصلی این کاراکتر، اینه که نون به نرخ روز خوره، بخندی می خنده اخم کنی فحش میده. تا مهربونی شاده، تا خشن میشی سرد میشه رفتاراش.(معنای واقعی هر عملی یک عکس العملی داردِ نیوتن رو تازه با آگاتا فهمیدم!😁😁) مدیر مدرسه: خلاصه بگم، انگیزه مسخره، هدف مسخره، مرگ مسخره، بازگشت مسخره، پیشینه مسخره، دیالوگ های مسخره، خود تحقیری.(آخری رو میگم چون فکر می کرد فقط به خاطر عشق به هم خوب ها مدام شرور ها رو شکست می دادن، در صورتی که هیچ آدم عاقلی باور نمی کنه ته قدرت عشق، دلیل پیروزی و شکسته! تازه کی؟ یه دیکتاتور!!!!! هیتلر به عشق به هم دیگه معتقد نبود، یهودیا بودن! نتیجه:یهودیا تا مرض انقراض رفتن. یه مثال دیگه:داعشیا به عشق و اینا اعتقاد ندارن. سوریه ای ها و عراقی ها دارن نتیجه:۲۰ ساله دارن قتل عام میشن سر جمع. شاید کمتر شده باشه، ولی مهم اینه که هست. نمی گم هیتلر و داعشیا کار خوبی کردن نه! چی فکر کردید راجع به من؟!(البته من با کشتن یهودیا موافقم. ایکاش می ذاشتن هیتلر بزنه ج.ر.شون بده ما راحت شیم.) من فقط میگم هیچ دیکتاتور شروری به قدرت عشق ایمان نداره، پس شرور داستان، منطقی، نیست! امتیاز از این بخش:۳ از ۱۰. لحن داستان:یکم لوسه، و نه تنها چندان کشش نداره که باعث بشه کتاب رو تا صفحه آخر زمین نزاری، بلکه یه وقت هایی باعث میشه اعصابت خرد شه کتابو بزاری کنار واسه یه مدت! و مشکل بعدی، این که کتاب چیزی به اسم شخصیت خاکستری رو به رسمیت نمی شناسه.چیزی که از اسم کتاب هم معلومه. نگاه کردن به دنیا از دید سیاه و سفید شاید در ۱۰۰ صفحه اول جذاب باشه، اما بعد... خسته میشید، و قدر یه شخصیت خاکستری خوب و جذاب رو اون موقع می دونید. به عنوان مثال داس آین رند، از مجموعه داس مرگ نشونه خیلی خوبیه، چون خاکستری بودن به شخصیت آدم بر می گرده، نه این که یه مدت کار خوب بکنی یه مدت کار بد، یا هم کمک آدم خوبا کنی هم کمک آدم بدا. روحیات و اخلاقیات داس رند، بهترین راه برای نشون دادن یه شخصیت خاکستریه، شخصیت خاکستری یعنی شخصیت مستقل، کسی که به اصول خودش پایبنده، نه هیچ کس دیگه. مثل شوالیه های دوره گرد سری نغمه ی آتش و یخ(همون بازی تاج و تخت خودمون!) امتیاز این بخش:۴ از ۱۰ امتیاز کلی:۱۵ از ۳۰. میانگین هر بخش:۵ توصیه نمی کنم مگه این که طاقچه بی نهایت داشته باشید، یا این که پول براتون مهم نباشه و زیاد داشته باشین. برای همین میزنم، مطمئن نیستم. موافقید؟ مخالفید؟ چرا؟ دلیلتون چیه؟ دوست دارم از نظراتتون آگاه باشم.😇😇

من کتاب اولش رو خوندم و ازش خوشم اومده. واسه همین گفتم به جای یه عالمه پول چاپش رو بدم بیام تو گوشی بخونمش. آخه 35 هزار تومن؟! چه خبره؟