نظرات کاربران درباره کتاب رزم آفتاب‌پرست‌ها

داستان رزم آفتاب پرست ها ، داستانی بود که با هدف به تصویر کشیدن یک واقعیت در دنیای کنونی به رشته ی تحریر در آمده بود. افراد در تعاملات اجتماعی و زندگی شخصی و حتی در مقابل نفس حقیقی خود، از یک سری صورتک استفاده می کنند ، نقاب می زنند و به اصطلاح رنگ عوض میکنند.( خاستگاه انتخاب عنوان آفتاب پرست) و البته به شکل مضحکی سعی در توجیه و معصوم نشان دادن صورتک خود دارند . در صورتیکه یک روز به خود می آیند و مشاهده میکنند که صورت حقیقی خود را بین صورتک های ساختگی گم کرده و در واقع با خود بیگانه شده اند و تبعات بعدی آن که در داستان بیان شده است... در داستان از تشبیهات زیبا و قدرتمندی استفاده شده بود. داستان زیبا و گیرایی بود. درود و سپاس

افتضاحه اصلا همه چیش اشتباه بی ربت

خوبی داستان اینه که رشته کار دست نویسندست.خوب میدونه از کجا شروع کنه و کجا داستان رو تموم کنه.در کل داستان رو دوست داشتم فقط یه کم یکنواخت بود اگه اوجش بهتر بود حتما پنج ستاره میدادم

خارج از حواشی که میبینم توی کامنتها به راه افتاده، واقعا از خواندن بسیاری داستانهای این مجموعه لذت بردم. از جمله این داستان.

عالی

به نظرم خیلی عالی بود. شخصیت پردازی راوی و پدرش بسیار کامل و بی نقص بود. نگاه شخصی نویسنده رو به موضوعی نه چندان نو، به خوبی بازتاب میداد. لحن و زبانش را هم خیلی پسندیدم

قالبی که داستان داغاداغ درونش ریخته شده تا شکل بگیرد بسیار خوب بود، منظورم زبان است. داستانگو بود و داستانش را گفت... و در این راه تا حدودی موفق بود.

خوب و قابل قبول

سعادت. داستانش خوب بود

قشنگ بود

میشه گفت نسبت به داستان های چال و اترک در سطح پایین تری قرار داشت،اما متن روان و خوبی داره

"رزم آفتاب پرست ها" داستانی با نثری روان که بی مقدمه و شاخ و برگ سراغ سوژه ی اصلی اش می رود؛ اعتیاد. خرده روایت های داستانی در کمال ایجاز توانسته اند تناقضات درونی راوی را نشان دهد اما نه در حدی که بار درام داستان زیاد شده و اعتیاد وی را به واسطه ی داشتن پدری معتاد توجیه کند. عنوان داستان را دوست داشتم. در مجموع داستان خوبی بود.

خیلی خوب بود. زبان یکدست، فضاسازی عالی، موضوعی هدفمند و کشمکش های به جا و مناسب و در نهایت راوی که دنیای پوچش در خاطرم می ماند!!!!

یه جورایی با راوی داستان نسخه پیچ شباهت داشت با این تفاوت که اینجا رابطه علت و معلولی حوادث خوب درک می شد . به علاوه لحن راوی هم خیلی خوب بود.

خسته شدم .

شخصیت پردازی قوی داشت از هر لحاظ داستان کاملی بود فقط نمیدونم چرا اکثر داستانای این دوره پایان تلخ و سیاهی داره

خوشم اومد. خیلی قشنگ بین اتفاق های مختلف پرش میکرد. توصیف هاش اکثرا عالی بود. واقعا از توصیف هاش بیشتر از خود داستان لذت بردم.

این داستان هم بد نبود چون حداقل معلوم بود چی می خواد بگه و چجوری تمومش کنه

سلام به نظر من نویسنده قلم خوبی داشت و حتی اگر طولانی تر هم نوشته بود باز هم نوشته اش کشش داشت و به راحتی خواننده را به جلو می کشید ولی این ویژگی ربطی به داستان بودن یا داستان نبودن نوشته اش نداشت. موضوعی بسیار واقعی بود و بهمین خاطر به دل من نشست. در هر نوشته ای الزاما نباید قواعد نویسندگی رعایت شده باشد . بعضی دوستان کاملا غریزی می نویسند و همین ویژگی باعث جذابیت اثرشان شده و منتخب گردیده اند.

نظرات آخری بعضی ها واقعا عجیبه . 1- در مورد زبان : یکی از دوستان گفته بود که زبان شلخته است. من هم قبول دارم در بعضی از جاها غلط های ویرایشی (که به چهار پنج عدد بیشتر نمی رسد) وجود دارد اما هیچ جای داستان نمی بینید که لحن و زبان از کارکتر راوی جلو بزند یا تغییر کند . تنها داستانی در این بیست داستان است که لحن منحصر به فرد برای راوی وجود دارد و در باقی داستان ها می بینیم زبان تمام کاراکترهای شبیه به هم و بدون هیچ لحنی می باشند . 2- در مورد وقایع و داستان : واقعا یک داستان چطور دیگر می تواند قصه داشته باشد؟ وقایع چطور باید دیگر قوام یابد . به نظرم قصه ای که ما را به دنبال پسر و رابطه اش با خانواده و پدر می کشد . قصه ای که علاوه بر کنش ، شخصیت ها را به طور کامل و به درستی بیان می کند و بر خلاف بسیاری از داستان ها واقعا شخصیت منحصر به فرد در می آورد . 3- من فکر می کنم این داستان برای بسیاری از دوستان زیادی سنگین بوده و کاملا سرسری خوانده اند . فکر پشت داستان را همه جا می شود دید ، اشاره های بسیاری ظریف و خوب به داستان رستم و سهراب ، به فرار آدم ها از هم و تکرار بی پایان ژن ها مشترک خانواده ها . این دوست عزیز که این ها را گفته بود من باقی نظراتش را خواندم ،فکر می کنم همان داستان های بسیار متوسط که با اعتماد به نفس عجیب و غریبش (که در هیبت یک منتقد ، بیشتر توهمش ، این حق نمره دادن را به خود می دهد ) نظر مثبت داده برایش مناسب تر است . 5- نتیجه گیری ؟ مگر سریال های صدا و سیماست ؟