تابستان ١٥ سالگی کیدنس سینکلر توی جزیره ی خانوادگیشون اتفاقی براش میفته که منجر به پاک شدن خاطراتش میشه ، حالا کیدی بعد از ٢ سال به جزیره باز میگرده تا خاطراتی رو که فراموش کرده بیاد بیاره ، اول از همه از دید من ترجمه رمان رفته رفته خوب میشه، البته شاید دلیلش عادت کردن حواننده به نثر خاص رمان باشه ، دوم اینکه رمان موضوع خوبی داره هرچند از نیمه رمان تاحدی میشد حدس زد ولی نوشتار و داستان کشش لازم رو ایجاد میکنه برای به پایان رسوندن اون ، سوم داستات کش پیدا نمیکنه و از دید من همه چیز سر جای حودش و به وقت خودش بیان میشه در اخر توصیفات رمان خوبه و فضا سازی مناسبه و از این رمان میشه که فیلم فوق العاده ای ساخته بشه .

اگر با پایان غم انگیز مشکلی ندارید ، بخونیدش. _آخرش نمی تونستم جلوی اشک هامو بگیرم_

قلب آدم درد میگیره. چقدر از پایان متنفرم! کاشکی رمان در خط یکی مانده به آخر متوقف بشه و هرگز به پایان نرسه. ما به نقطه ای میرسیم که فکر میکنیم انتهای ماجراست. ولی حقیقت این است که "زندگی ادامه دارد"، این حقیقت شادی آور نیست! بینهایت تلخ است.

ارزش یه بار خوندن رو‌ داره… برخلاف بقیه زیاد از پایان داستان شوکه نشدم! شاید چون همه میگفتن پایانش شوکه کنندست…

سینکلرها برای شما لالایی می‌گن، شاید خسته‌کننده باشه و شاید جذاب... اگه می‌خواید بخونیدش، مواظب باشید خوابتون نگیره؛ چون که آخر کتاب، یهو از خواب قشنگتون بیدار می‌شین و می‌بینین یه پایان عجیب و معرکه برای یه داستان نسبتا ساده رقم خورده و شما حتی روحتون هم خبر نداشته!🚶‍♀️ #بخوانید

🙂کتاب تموم شد و حس میکنم فصل اخر و حقیقت قلبم رو تیکه تیکه کرد ک میتونم صدها بار دیگه برم و این فصل رو بخونم تا ۱۰۰ صفحه اخر کتاب داشتم ناامید میشدم ولی هرچی به پایان نزدیکتر میشد بیشتر و بیشتر عاشق این کتاب شدم عاشق دروغگوهام:)

تنها نکته مثبتش برای من پایانش بود که شنیده بودم غافلگیری داره و این باعث شده بود از اول کتاب هی در مورد اخر کتاب حدس بزنم و خب همش اشتباه بود جای اشتباهی دنبال مقصر میگشتم ❌❌❌❌❌خطر اسپویل حماقتشونو نمیتونم درک کنم چجوری به عقل چهار نفر نمیرسه وقتی میخواید جایی رو آتیش بزنید باید اول همگی از داخلش بیاید بیرون بعد آتیشو روشن کنید. یکیشون میگه "همونجا تو طبقات خودتون آتیشو روشن کنید خوب نگاه کنید که داره میسوزه بعد بیاید بیرون" و بقیه هم میگن باشه😐 یکم این موضوع برام غیرقابل باور بود

(۹-۸-[۲۱۶]) کتاب نسبتا خوبیه، داستان در کنار اینکه تمی عاشقانه و تراژیک داره، در برگیرنده نوعِ زندگی در نظام سرمایه داری، تعصبات نژادی و پراگماتیسم آمریکاییه؛ تقریبا از همون اوایل داستان میشه پایانش رو حدس زد ولی به خاطر داستان پردازی خوبش ارزش خوندن رو داره.

۱۰)اگه قتل جرم نبود نویسنده ی این کتاب و می کشتم😐من حدس میزدم پایان شو ولی خوشبینانه فکر می کردم اشتباه می کنم و اشتباه نمیکردم متأسفانه😶🔪

نثر جذابی داشت. کوتاه، جذاب، با تم عاشقانه و پایان غیرقابل پیش بینی.