سومین کتابی که از لوران گوده خواندم . توصیف این کتاب در یک کلمه : باشکوه

داستان کتاب از زبان ۵ نفر روایت میشه و همگی به این تندباد گره میخوره. کسانی که زندگی آسانی نداشته‌اند و مشکلات زیادی رو پشت سر گذاشتند و حالا هم این طوفان در مسیر ویرانی اونها قرار گرفته. همچنین این کتاب نقدی‌است به سیاست های دولت در مواجهه با سیاهپوستان و چگونگی رفتار مردم با این قشر از جامعه . . پ.ن: این طوفان هولناک رو به خاطر دارم. چقدر وحشتناک بود صحنه‌هایی که تلوزیون نشون میداد یا توی اینترنت دایال آپ اون زمان میدیدم. امیدوارم حادثه‌ای با این وسعت هیچوقت توی کشور خودمون اتفاق نیوفته وگرنه با این زیرساخت‌ها و مسئولین... هیچی نگم بهتره

افتضاح؛ نه منطق روایی، نه شخصیت پردازی، نه باورپذیری؛ هیچ