این کتاب واقعا شاهکاره خیلی از خوندنش لذت بردم بهترین رمانی که تا این لحظه خوندم

واقعا من نمیتونم چیزی بگم اثری که واقعا نمیشه ازش انتقاد کرد به جرات میگم هر کی این کتاب رو نخونه نصف عمرش بر فناست

کتاب پر از جملات فوق العاده هست اما روند داستان خیلی کنده مکالمه های ساده بین شخصیت ها خیلی کشدار و طولانی هست

راستتش من ادبیات روسیه رو خیلی دوست دارم اکثر کتابهای تولستوی و همین برادر عزیزمون داستایوفسکی رو هم خوندم ولی نمیدونم چرا با این کتاب که همه میگن شاهکاره ارتباط برقرار نکردم. تا وسطای جلد اول خوندم و ولش کردم ، امیدوارم بتونم یه روزی با دقت و حوصله بخونمش و بفهمش و باهاش ارتباط برقرار کنم.

کتاب فوق العاده خوب وجذابی هست،ولی پیشنهادمیکنم قبل خوندن این کتاب بادنیای داستایوفسکی بیشتراشنابشید،تابتونیدبهترجذب داستان بشید؛وکتاب های(ابله)و(قمارباز)ش روبرای شناخت نویسنده ودنیاش پیشنهادمیدم. کتاب تاحدودی زندگی افرادمعمولی روحکایت می کنه؛که نویسنده باقلم خودش توهمین زندگی های معمولی، نکات خیلی خاص ومهمی روبیان می کنه! وطرزفکرومشکلات جامعه وانسانیت روازاعماق وجودشون بیرون میاره ودرمعرض مقایسه ی خواننده قرارمیده.

سلام. عده ای بر این باورن که ترجمه ی آقای علیقلیان از همه بهتره برای این کتاب. امکانش هست کسی از کاربرای محترم به طور مستدل توضیح بده که ملاکش برای تایید یا رد ترجمه ی آقای شهدی چی هست؟

۸۷. تصور غیرقابل درک بودن ادبیات روسی، و اسم‌های سخت و عجیب غریبشون باعث شده بود من گارد نادرستی نسبت به این کتاب‌ها داشته باشم. اما متوجه شدم تجربیات قبلی من صرفا بخاطر عدم مهارت مترجم بوده. "برادران کارامازوف" روایتگر زندگی ۳ برادر و پدرشونه که هر کدوم درگیری‌های خودشون رو دارن و نهایتا دغدغه‌های مشترکی در مورد زندگی، وجود انسان و خدا. دیالوگ‌های معرکه‌ای بین نفرات داستان اتفاق میفته، و شخصیت‌ها به قدری دقیق پردازش شدن که مسیر و خط فکری تقریبا مشخص و قابل پیش‌بینی‌ای دارن. برعکس انتظاری که از ادبیات کلاسیک داشتم، توصیفات و توضیحات اضافه‌ای هیچ جای کتاب به چشمم نخورد. این طور بنظر میرسه که جلد ۱ مقدمه‌ای طولانی برای جلد ۲ باشه که اتفاقات و ماجراهای اصلی که قتل پدر خانوادست، روایت میشه.

انقدری هم که همه از این کتاب میگن تعریفی نداره. در واقع یه رمان خشک کلاسیک حوصله بر. منو که اصن جذب نکرد

من ترجمه ی چاپی کتاب رو از مشفق همدانی دارم. این ترجمه‌ رو هم کمی خوندم تا ببینم ترجمه های دیگه به چه صورته. این ترجمه به‌نظر بنده چندان قوی نیست. حس عمیقی که کتاب های داستایوفسکی دارن رو نمی‌رسونه و چندان روان نیست.

اوف، چرا تآخه بعد از صد صفحه نتونستم جذبش بشم