نظرات کاربران درباره کتاب سوکورو تازاکی بی رنگ و سال های زیارتش

ارتباط و حس بین شخصیتا جذاب روایت شده و همین برای من دوست داشتنی بود

چیزی که من در مورد کتاب خیلی دوست داشتم توصیفات و تشبیهات بی‌نظیرش بود. تشبیه هایی که خیلی به فضاسازی و درک موضوع کمک می‌کرد. دوم اینکه در ترجمه قسمت‌هایی که سانسور شده بودن مشخص بود و خواننده می‌تونه خودش متوجه موضوع بشه. و در کل ترجمه روان و صریحی داشت.

عالی عالی

دندونه‌های ذهن و عقل و احساس گاهی با گفتن و شنیدنه شکل درستی می‌گیره و یادگرفتن این موضوع از مهم‌ترین اصل‌های زندگیه.از ذهن حرف زدن و پذیرش گام بزرگی در مسیر یادگیریه. در زمان درستی خوندمش و اثر بزرگی داشت بر ذهن من.

ترجمه خوب بود ولی از خود داستان زیاد راضی نبودم

هوراکا موراکامی بینظیره

بنظرم داستان سیرخوبی داره، اول تو رو کنجکاو میکنه بعد با خودش همراه میکنه و در نهایت جوابتو میده ولی برای اخرین کنجکاویت جواب قطعی ای نیس، به تو حق انتخاب داده میشه که خودت تمومش کنی :)

هرکس حفره هایی تو وجودش داره.ولی نباید ازشون فرار کرد باید دقیقا نور وسط حفره های تاریک انداخت. این کتاب مثل بقیه ی کتاب های هاروکی عالیی بود♡

خوب بود آخرش هم خوب بود😊

این کتاب جالبی بود که حس وحال امروز بیشتر آدم ها رو به تصویر می‌کشید عشق دوستی خیانت دروغ و بخشش

عالیه!

عالی

خوب بود

اولین کتابی بود که از اقای موراکی خوندممم و واقعا بی عیب و نقص بود و به خوبیی درد تنهایی و ترس از اون رو نشون میده باهاش خیلی خوب ارتباط گرفتم و انگار این کتاب نوشته شده برای درک شدن و دیده شدن بسیار عالی با ترجمه ی روان 👌

ترجمه دیگه ای از این کتاب هست به نام سفر تنهایی ترجمه بسیار خوبی هست. من که لذت بردم. توی طاقچه هم هست.

واقعا خوندن این کتاب برام لذت بخش بود. نویسنده به طور خلاقانه ای شخصیت سوکورو رو خلق کرده بود. درک شخصیت سوکورو برام سخت بود ولی در عین حال دوست داشتم سوکورو واقعی بود و باهاش آشنا میشدم . برای من عجیب بود که یک نفر چقدر میتونه رفیق هاشو دوست داشته باشه . این کار سوکورو برام قابل درک نبود. به نظرم سوکورو رفیق هاش رو از خودش هم بیشتر دوست داشت و این برای یک انسان، نرمال نیست. این کتاب جزو دوست داشتنی ترین کتاب هایی که خوندم و سوکورو همیشه تو ذهن من میمونه . به همه این کتاب رو پیشنهاد میکنم .پشیمون نمیشید.

کتاب را دربرهه ای خواندم که در شرایط مشابه با شهصیت اصلی داستان بودم‌.متن روان و جذابش مرا تا آخر با خود برد.

چیزی که من راجع به موراکامی و داستانهاش فهمیدم اینه که با این که بیشترا فکر میکنن پایانش بازه یا خیلی چیزا گفته نشده، ولی همه سرنخ ها و اتفاقات تا پایانشون در دل داستان وجود دارن. مثلا اگر قتلی اتفاق افتاده قاتل حتما در داستان حضور داره یا اگر دروغی گفته شده دلیلش در داستان هست فقط باید کشفشون کنید.

💙

فقط منم که نفهمیدم آخرش چی شد...؟