نظرات کاربران درباره کتاب ۱۹۸۴

کار خوبیه. مشخصه‌های نویسندگی اورول رو به خوبی میشه توی این داستان دید. داستان کند و فضا یک فضای پادآرمان شهری سیاهه. همین نوع فضا سازی رو توی قلعه حیوانات هم می‌بینیم ولی این داستان کندتر و سردتره. اورول با تمام وجودش دنیای مارکسیسم رو به چالش کشیده توی این کتاب و این بسیار جذابه. من این داستان رو با ترجمه‌ی دیگه‌ای خوندم که اون ترجمه خوب نبوده. احتمالا این بهتر باشه

این کتاب وقلعه حیوانات روحتمابخونید باتمام وجودباهاش همزادپنداری میکنید خصوصاباقلعه حیوانات ومیفهمیدراه فراری وجودنداره

کتاب بسیار قوی و جذابی بود. تمام لحظات توصیف شده اش رو با تک تک سلول های بدنم احساس کردم.

بی نظیر

سلام ابنجانب درپابامی درشبکه ودرسفبر ادبیات فارس گداشتم ودر پی گری دگودر کتاب من باسد مهدی خانمرادی من عقب انداختن بخازر چی دربرنمهای

کتاب زیبایی بود ولی قلعه حیوانات جذاب تر به نظرم اومد .اما این کتاب هم واقن مناسبه خوندنش تو این روزگاران..

خواندن این کتاب بهترین کاری است که در حق خودتان انجام میدهید . دنیای کتاب فضایی سرد و تاریک دارد که با پایانی با شکوه داستانش تمام میشود . بعد از خواندن این کتاب حتما فیلم ۱۹۸۴ رو هم ببینید که به زیبایی کتاب را به تصویر کشیده .

این کتاب با دست مایه سیاسی و جو ترسناک کمونیسم در زمان نویسنده ، نوشته شده ولی بنظرم پایان قابل توجهی نداره و بیشتر خواسته مردم رو از شوروی بترسونه.

کتاب خوبیه داستان یه حکومت دیکتاتوری رو توضیح میده و خیلی آموزنده ست

یک داستان نمادین و پراز حرف از سیاهی سیاست ها و حکومت ها.قطعا هرکس باید در زندگیش یکبار این کتاب رو بخونه.بسیار روشنگر و جذاب

داستانی خیالی، از آینده‌ای که در آن نظامی دیکتاوری کمونیست‌گونه‌ای به پیروزی رسیده و حال حیات و بقایش در گرو جنگ دائمی با دشمنان یعنی ۲ ابرقدرت دیگر در جهان است. این دستگاه عریض و طویل در تک تک ابعاد زندگی شهروندان وارد شده و نه تنها اعمال و کردار را در کنترل خود گرفته، که حتی به خصوصی ترین افکار و احساسات آنها وارد شده و اجازه کوچکترین تخطی از خط مشی نظام را حتی در خلوت به شهروندان یعنی بردگانش نمیدهد. وزارت‌خانه‌های این نظام هرکدام عنوانی کاملا مغایر با وظیفه خود دارند. وزارت حقیقت، وارونه سازی حقیقت و جعل تاریخ و نابودسازی گذشته را برعهده دارد و وزارت محبت، کارش شکنجه و نابودی غیرهمراهان با حکومت است ( و نه حتی مخالفان!!) خواندن کتاب بی نهایت میخکوب کننده، دگرگون کننده و تامل برانگیز بود. به وقت تمام شدن کتاب، انگار ضربه‌ای خوردم که تا مدتی درگیرم کرده بود. روایت و صدای راوی هم که از عناصر اصلی جذابیت کتاب بود... من کتاب صوتی نادوست را هم علاقمند کرده بود.

خوندن این کتاب خیلی کمک میکنه که درک درستی از یک جامعه دیکتاتوری داشته باشیم…فوق العاذه بود با تمام تلخی

من این کتابو با ترجمه بهناز پیاده خوندم عالیه . ترجمه خیلی مهمه چندین وقته پیش خونه یکی از اقوام این کتابو با ترجمه یک نفر دیگه که دقیق مترجمش یادم نیست دیدم وقتی ازش پرسیدم این کتابو خوندی ؟ گفت نه مسخرس تعجب کردم ، وقتی کتابو باز کردم دیدم بله طوری ترجمه شده که اصلا نمیفهمی هیچی ازش و انگار گوگل ترنسلیت ترجمه کرده بود وقتی کتاب خودمو بهش دادم نظرش به کل عوض شد و دوهفته ای تمومش کرد من ترجمه های دیگرو ندیدم ولی ترجمه بهناز پیاده عالی بود

عالی بود

خواندنش را پیشنهاد میکنم

به نظر من محتوای نزدیکی به «قلعه حیوانات» از همین نویسنده داره و میشه نسخه‌ی انسانی اون دونست و به‌طبع از پیچیدگی بیشتری برخورداره که البته از حد نگذشته در تصنعی نشده. مقدمه و معرفی نویسنده که در ابتدای کتاب اومده کمک بسیاری می‌کنه تا ما پیام داستان رو بهتر بفهمیم. ترجمه در کل خوب انجام شده و اشکالات، چندان بر روند داستاد خدشه وارد نمی‌کنه. یه آشنایی حداقلی با تفکرات چپ و مارکسیستی، فضای داستان رو روشن‌تر میکنه. یکی دو مورد هم الفاظ رکیک بود که چندان ضرورتی نداشت.

با سلام و عرض ادب. اگر بخواهم این کتاب رو توصیف کنم بدون زحمت دادن به خودم در یک کلمه اون رو شاهکار خطاب میکنم. حقیقت اینه که من از کتاب های سیاسی و کلا با موضوعات پیچیده خیلی خوشم نمیاد. اما آثار جورج اورول چیز دیگه ای هستن. بعد از خوندن مزرعه حیوانات بود که به فکرم رسید این کتاب رو هم بخونم و باید بگم از نظر من (درست یا غلط) 1984 در نهایت همان پیام مزرعه حیوانات را اما به طور گسترده تر و با توضیحات بیشتر بیان میکنه. شرحی است از جامعه ای که در آن دو به علاوه دو میتونه برابر با پنج باشد! جامعه ای که در آن روز به روز وضع تولید و دستاوردهای نظامی و معیشت مردم و ... بهتر و بهتر میشه اما باید توجه کنیم در این جامعه دو به علاوه دو میتونه پنج باشه. جامعه ای که در آن دیگر امکان شورش برای مردم نیست و باید در مقابل ظلم حزب سکوت کنن. اما سوال اینه ایا در دنیایی که دو به علاوه دو میتونه پنج بشه و هر روز و هر شب افراد از پیشرفت های حزب در همه زمین ها میشنون کسی حتی دچار نارضایتی میشود؟ خب بیشتر از این داستان رو توضیح نمیدم تا خودتون بخونید. در نهایت میخوام بگم از نظر من (درست یا غلط) نویسنده به ما گوش زد میکنه که با گذشت زمان حکومت ها قوی تر و شورش در مقابل آن ها سخت تر میشه پس باید با گذشت زمان به سمتی رفت که حکومتی قدرتمند برای ما تهدید به حساب نیاد بلکه باعث سعادت ما بشه. (یک نمونه از قدرت مند شدن حکومت ها همین جایگزینی ربات ها با انسان هاست که امکان اعتصاب رو که بزرگ ترین وحشت هر حکومت هست از کارگران و سایر اقشار میگیره) پایان.

داستان جالبی داره ولی خیلی ریتم کتاب کنده نویسنده میتونست ۳۰۰صفحه خلاصه کنه

bsearعالی

یعنی اطلاعاتی که این نویسنده داشته قابل تأمله همه کتاب هاش باعث میشه که خودت رو سوال پیچ کنی و چند ساعت درموردش فکر کنی🤌🏿