نظرات کاربران درباره کتاب مردی به نام اوه

زندگی ی پیرمرد در همسایگی یک زوج جوان و اتفاقاتی که پیش میاد من خوندم جالب بود پیشنهاد می کنم این رمان زیبا رو بخونید

ساده ..روون...دوس داشتنی....😊 چند سال پیش فیلمش رو هم دیده بودم... و خب توحهم جلب شد ک کتابشو هم بخونم.....

خیلی قشنگه 😍

ترجمه‌ش اصلا قشنگ نبود و یه قسمت‌هاییش سانسور شده بود.

عاااااالییییییی من اصلا نمیتونستم گوشی رو کنار بذارم.حتی یه شب تا صبح خوندمش واین اولین کتابی بود که از بکمن خوندم وبرام شروع جذابی بود

من اصلا این کتاب رو دوست نداشتم. البته یه ترجمه دیگه ازش رو خوندم ولی به‌هرحال از داستانش خوشم نیومد و در لحظه لحظه خوندنش حس خیلی بدی بهم می‌داد و کلا خواندن این رمان برای من خیلی طول کشید. در توصیفش می‌تونم فقط بگم که این‌ رمان تنهایی انسان مدرن رو ترسیم کرده که من به این نقاشی حس خوبی نداشتم.

👌👌👌👌👌

وقتی شروع به خوندن این کتاب کردم مثل تمام شخصیت‌های داستان از پیرمرد لجوج و یکدنده‌ی داستان کفرم سر میومد. اما هر فصل رو که می‌خوندم یک بخش پنهان از وجود اوه برام نمایان میشد که باعث می‌شد کمتر از دستش کفری بشم. لحظاتی پیش کتاب رو تمام کردم و هنوز صورتم از قطره‌های اشکم خیسه و فقط میتونم بگم اوه‌ی داستان شاید مرد لجوج و یکدنده‌ای باشه اما با وجود تمام کج‌خلقی‌هاش مرد نازنینیه، همین.

همونطور که بقیه دوستان اشاره کردن کتاب به علت ترجمه بی نظیرش بی نهایت گیرا و جذابه. توصیفات به قدری شیرین و از ته دل بیان شدن که انگار نه انگار با ترجمه مواجهیم.

عالی بود فصلای آخرش کاملا با بغض میخوندمش و قلبم پروانه ای بود لحظه ای برای خوندنش تردید نکنید چون با یه شاهکار ادبی طرفید لذت بردم :))

حقیقت اینه که هنوز کامل نخوندم ولی تا اینجا اوه ادم قابل لمسی بوده برام. اوه از اونایی که میگین این سرش اومده پس اینجوری شده! اوه برام مثل یک ادم واقعی بود مثل یک پدربزرگ سرد ولی بامزه. شاید ادمی باشه که انگار قابل دوست داشتن نباشه ولی قول میدم هر خط بیشتر وابسته اش میشین. حسم نسبت به خوندنش اینجوری بودم که مطمئن بودم قرار نیست حوصلم سر بره.

هشدار اسپویل میشه یکی‌به من بگه که چرا اوه وقتی دید پروانه گریه میکنه گف قدرت عشقه؟ مگه عاشق پروانه شده بود؟

خیلییییی عالی بود واقعا لذت بردم چقدر خوبه ادم های مثبت اندیشی وارد زندگی هامون بشن. به خصوص وارد زندگی کسانی که رندگی تو روحیه شون تاثیر گذاشته و خیلی سرزنده و شاداب نیستن

راستش علت این همه استقبال از کتاب رو نمی فهمم. نه نثر کتاب قوی است ، نه درون مایه کتاب غنی. داستان هیچ پیچ و خم و کششی ندارد. نویسنده بلاتکلیف است. هزاران کتاب مثل این بوده، هست و خواهد آمد. تولستوی وقتی دست به قلم می برد و مثلا آناکارنینا می نوشت ، کتابی می نوشت که حتی چندبار هم‌می توانستی آن را بخوانی. من این کتاب را در صفحه ۴۴۷ طاقچه ، رها کردم. واقعا هیچ نداشت ... هیچ.

به نظر من، خیلی کتاب جالب و جذابی نیست. موضوعات به شدت پراکنده ای از زندگی روزمره پیرمردی رو روایت میکند که زیاد جذاب هم نیست. ترجمه متن هم خیلی پراکنده و جمله ها به شدت نامفهوم هست و فعلا و فاعل و نحوه قرارگیری آن ها در جمله رعایت نشده که باعث به ریختگی متن هم شده.

انقدر که تعریف و تمجید داشت برای من جذاب نبود. معمولی بود

خیلی متن بیخودی داره

در مورد جزئیات زیادی توضیح داده

این کتاب اوایلش خوب است ولی به مرور کسل کننده می شود. من از وسط کتاب ادامه ندادم.

💛🍃کتاب "مردی به نام اوه" ؛ در مورد یه پیرمرد عبوس غرغرو که جز همسرش از دست رفته اش هیچکس براش مهم نبوده و نیس. کتاب تم آروم ی داره و برای کسایی که تازه کتاب خوندن رو شروع کردن یا کسایی که میخوان شب ها قبل از خواب یه کتاب ساده با یه داستان معمولی بخونن خیلی خوبه ولی برای کسایی ‌که خوره کتابن و به قول معروفن کتاب باز اگه نخونن چیزی رو از دست نمیدن. این جمله های پشت کتاب چیه می نویسن؟اگه چاپی می خریدم این جمله ای که بچه ها میگن پشتش هست اصلا نمیخوندم:) تو داستان اون سکانس فقط زرشک پلو🤣و اون گربههههه دم بریده🐈 تعریف هایی که کرده بودن خیلی بی مورد بود!!!خدایی دیگه اینجوری از کتاب تعریف نکنین که بخوره تو ذوق آدم . با اینحال شخصیت اوه و پروانه خانم جالب بود.