نظرات کاربران درباره کتاب تنهایی هولناک مکسول سیم

در مقایسه با رمان هایی که نسل ماها باهاشون آشنا شدیم، شاید خیلی ساده باشه. اگر مثل من به چالش های تکنولوژی و مدرنیته علاقمند باشید با وجود ساده و خطی بودن اثر باز هم از یادتون نمیره و بهتون می چسبه

از تنهایی گفتن جسارت میخواهد و نویسنده با مهارت تمام خواننده را به دل تنهایی انسانی می‌برد که در دنیای دیجیتال و پر ارتباط امروز، بی‌کس مانده است. اگر قصد خواندن این کتاب را دارید، پیشنهاد میکنم در بعضی قسمتها نگاهی به نسخه اصلی آن داشته باشید. به خصوص رابطه پدر مکسول سیم و ‌راجر.

بیشتر بخاطر اینکه عادت ندارم کتابی و نصفه نیمه ول کنم به خوندنش ادامه دادم، آخرای داستان شاید سی صفحه ی آخرش خیلی خوب شد و خوب تر اینکه نویسنده به زیبایی داستان و تموم میکنه! البته من نسخه ی چاپی از همین انتشارات و خوندم

متفاوت بود

یادم نمیاد چرا و روی چه حسابی این کتابو خریدم ولی از وقتی که بابت خوندنش صرف کردم خیلی پشیمونم. البته همون یک سوم ابتدای کتاب فهمیدم که این کتابی نیست که من بپسندم ولی مدام بهش فرصت دوباره دادم و پیش رفتم و در آخر هم که حیفم اومد اینهمه خوندم گفتم بذار لااقل ببینم تهش چی میشه که واقعا با یه پایان نابودتر از خود کتاب روبرو شدم😁 در کل داستان هیچ کشش و هیجانی نداره که تو رو برای هر روز خوندن و دنبال کردنش جذب کنه. و البته نگارشش هم چنگی به دل من نزد. بیشتر شبیه خاطره نویسی روزانه یه آدم تنها و منزوی بود. البته از حق نگذریم توش داستان های افراد مختلف هم بود که بعضا خوب بودند ولی من کلا با کتابایی که مدام داستان و روایت های طولانی از زندگی بقیه تعریف میکنن کنار نمیام و بنظرم دارن آدم رو از خط اصلی کتاب منحرف میکنن یا خود داستان به تنهایی اونقدر حرف برای گفتن نداره که مجبوره از داستان های دیگه توش آورده شه که صفحات پر شه فقط. و متاسفانه برای این کتاب مورد دوم بود😑

کتاب خوبی بود اما کاش ترجمه بهتری داشت

بدترین کتابی بود که تا به حال خوندم...

این کتاب حالمو بد کرد! چون با خوندن کتاب خیلی درگیر داستان میشم و حس اون شخصیت رو کاملا با زندگی خودم آمیخته میکنم؛ حس خیلی بدی با خوندن این کتاب داشتم. هرچند غمگینی زیاد کتاب واقع گرایانه ست اگر غم زیادی دارید یا حداقل الان تو موقعیت خوبی نیستید، این کتاب رو پیشنهاد نمیکنم . چون درگیر شدن با مشکلات زندگی و آشفتگی ذهنی یک نفر دیگه میتونه شرایط شما رو بدتر کنه. داستان هم همونطور که از اوایل کتاب پیداست، شرح اتفاقای متعددیه که برای مکسول میفته و از دید خودش به قضایا توضیح داده میشه...در واقع چیزی رو میخونیم که توی ذهن ماکسول و از دید اون نسبت به قضایا وجود داره که شاید هم واقعیت نداشته نباشه. در کل هم دلیلی برای خوندن چنین کتابی نمیبینم‌... با این همه سختی توی زندگی های امروزی، مشکلات یه نفر دیگه رو بخونم که چی بشه؟! فقط حس بدی منتقل شد بهم. از نظر آگاهی به این که ما در جهان امروز چه معضلاتی مثل این حجم از تنهایی رو داریم، فکر کنم برای همه‌ی ما روشنه.. این کتاب منو یاد ناطور دشت مینداخت...به نظرم اگر از اون خوشتون اومده ممکنه این کتاب و هم دوست داشته باشید(از ناطور دشت خیلی بهتره!) اما بازم ارزش نداشت این همه از کتاب رو بخونم براش. از این کتاب و ناطور دشت از هر دوش خوشم نیومد‌ و سلیقه من نبودن. کلی آثار فاخر هست که مطالعه بشه، برای من ارزش خوندن نداشت. ولی خب... آخرش برام جالب بود.

کتابی دوست داشتنی ، بامزه ، خلاقانه و صد البته سورپرایز کننده . البته گاهی با توضیحات زیاد کمی خسته کننده هم میشه. در کل نثر کتاب روان و جذب کننده اس.

چه تنهایی غم انگیزی!!!

کتاب در مورد یک آدم تنها و معمولی هست، تنهایی غالب ترین عنصر کتابه که در تک تک داستان هایی که شخصیت اصلی درگیرش میشه، کاملا حس میشه. در این بین مفاهیم کوچکی هست که باعث میشه خوندن کتاب خالی از معنی هم نباشه، ولی آخر کتاب به شدت بی ربط و ناگهانی تموم شد. احساسات شخصیت اصلی داستان ملموس بود ولی آخر کتاب پوچ و بی معنی تموم شد.

داستان در مورد مردی است که نه در خانواده جذابی زندگی کرده و نه توانسته خانواده خوبی برای خودش تشکیل دهد. او غرق در تنهایی است و اشتیاقی بسیار برای ارتباط گرفتن با دیگران دارد. اما در همین کار هم با انتخاب‌های درستی روبرو نمی‌شود و دائم شکست می‌خورد. باید بگویم کتاب جذابی نیست و می‌تواند روح انسان را کسل کند . شاید فقط برای افرادی که دچار افسردگی هستند جذاب باشد چون به نوعی هم ذاتپنداری می‌رسند. برای من خسته کننده و فاقد جذابیت بود .

خیلی خوب نبود😕