نظرات کاربران درباره کتاب پین بال ۱۹۷۳

سلام دوستان کسی میدونه دایره های سفید روی عکس جلد به چه علته؟؟

در واقع من این ستاره رو به ترجمه اثر میدم چون به نظرم خود اثر رو به قتل رسونده.

من خیلی از موراکامی تعریف شنیده بودم ولی اصلا از کتاب خوشم نیومد شاید من نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم

دومین کتاب موراکامی و دومین کتاب از سه گانۀ موش ، ادمۀ فضای قبلی در داستان به آواز باد گوش بسپار می باشد.فضاسازی در این داستان نسبت به کتاب قبلی ، قویتر ، سوررئال تر و تاثیرگذارتر است.دستگاه پین بال به عنوان نمادی از آرزوها یا زمانی از دست رفته به خوبی در داستان جا می افتد و به نمادی از آدمهایی تبدیل می شود که تاریخ مصرفشان گذشته و نتوانسته اند از پوسته ای که در آن هویتشان شکل گرفته خارج شوند. سرخوردگی انسان معاصر ، نیهیلسمِ وارداتی در ترکیب با فرهنگ شرقی ، مرگ ، یأس های فلسفی و سردرگمی در دایره ای که راه خروجی ندارد ، از مفاهیم دیگری است که در داستان در مورد آن سخن گفته می شود. زبانِ موراکامی که ترکیبی از رئال و سورئال است و باریک بودن مرز میان این دو در روایت داستان ، بسیار دلنشین و خوشایند است.زبانی که از «به آواز باد گوش بسپار» شروع می شود و در «کافکا در کرانه» به کمال می رسد.

کتاب خوب با ترجمه نه چندان جالب

موراکامی قلم شیرینی داره که دلت نمیاد کتابشو ادامه ندی .یه مبهمی خاصی تو کتاباشه

در برابر کتابهای دیگه موراکامی ارزش خوندن نداره کشتن شوالیه خیلی قشنگتره

اوایل کتاب بعضی صفحات نمی تونیم در عمق داستان به علت ترجمه بریم اما از اوسط کتاب تخیلات شدیدتر و در عمق داستان میشه وارد شد

من هیچ وقت به پین بال علاقه نداشتم، ولی این کتاب من رو جذب کرد، شاید یه بار بخوام امتحانش بکنم. و داستان هم مثل سینمای «موج نو» ژان پیر ملویل بود، یک برش از زندگی...

کتاب اصلا داستان مشخص و مفهوم جذاب و داستانی نداشت، سراسر کتاب توصیف با جزییات نویسنده از فضای اطرافش بود) خیلی حوصله سر بر بود

ترجمه بسیار بدی داره.... ترجمه ضعیف به اثر موراکامی لطمه زده متاسفانه

کتاب کافکا در کرانه از هاروکی موراکامی کتاب دلنشین و شیرینی هست اینو هنوز نخوندم 🤔

کتاب سی و هفتم