نظرات کاربران درباره کتاب دوشنبه هایی که تو را می دیدم

کتاب ۲۴۹ از کتابخانه همگانی، داستانی کوتاه ولی خوب و البته غمناک . نویسنده بدون بکار بردن کلمات رکیک و شوخی های جنسی شما را تا انتهای داستان با خود همراه می کند. امیدوارم بعضی از نویسنده !!! های ایرانی یاد بگیرند .

سلام دوستان گل😁🌹 داستان از عنوانش برمیادکه یه داستان عاشقانه باشه که البته که هست. ولی اصلن انتظار یه عاشقانه ی پرشور و هیجان که آدرنالین خونتونو ببره بالا و پر از فراز و نشیب باشه. داستان سیر آروم و یکنواختی داره و آرومتون میکنه. با این وجود من نتونستم با شخصیت ها ارتباط برقرار کنم. تا صفحه ی آخر برام غریبه بودن. کتاب این حس رو به من میداد که انگار فاصله ای با پیری ندارم و خیلی زودتر از چیزی که فکرشو کنم زمان همه جوانیم رو میدزده. خوندن این کتاب ربطی یه سن و سال زمانی شما نداره و بستگی به سن عاطفی عقلیتون داره که هنوز جوان هست یا به پختگی و میانسالی رسیده. ترجمه خوب و روان بود. ممنون از طاقچه برای این کتاب😍

یه داستان عاشقونه که کوتاه و روان نوشته شده. به نظر من نقطه قوت این کتاب بیان همرمان اتفاقات از نظر آدم‌های داستانه. اینکه یک فصل از نگاه و احساس دختربیان میشه و فصل دیگه از نگاه و احساس پیرمرد و جلوتر از نگاه و احساس پسر جوان.

افسانه ✏ سرشار از احساسات ناب..‌. بخونید اگه فراموش کردید که باید عشق بورزید...

یک داستان بی نهایت آبگوشتی به معنای واقعی کلمه 😏 طاقچه پر شده از یک سری کتاب‌های عامه پسند شدیدا ضعیف فرانسوی که همشون تم و روایت شبیه به هم دارن و همگی انگار کتاب‌های سفارشی دفاع مقدس کشورشونه😂😂😂 تم میهن پرستی و جنگ جهانی و نازی‌های منفور و البته زیبایی‌های پاریس... ولی این یکی دیگه از همه ضعیف تر بود.

کتاب قشنگی بود یه حس خاصی داشت.

کتابی کوتاه با عشقی عمیق حس خوبی که این کتاب به ادم هدیه میدهد را از دست ندهید 😊

خیلی برام جذاب بود، متن بسیار روان و تصویرسازی ملموس از فضای یک رستوران و مشتریهاش، خیلی عالیه...آدم خودش رو دقیقا در مغز یک دختر ۱۵ ساله که پیشخدمت یه رستورانه حس می کنه

داستانی ملایم و لطیف با نثری روان و ترجمه ای روان تر.کاش نویسنده های ایرانی به جای به رخ کشیدن سبک نگارش و پیچاندن کلمات و مفاهیم به اندازه ی ابن کتاب ساده و گویا بنویسند.

من حدود بیست درصد از کتاب رو خوندم درحالیکه حس شکنجه شدن داشتم، مثل اکثر کتابخوانها، دوست ندارم کتاب رو نیمه کاره رها کنم، اما دیدم وقتم اهمیت بیشتری داره نسبت به رعایت قانون نانوشته *کتابی که شروع کردی رو حتما تموم کن*... پس ادامه ندادم.

کتاب کوتاه و جذابی بود❤

سلام کتاب خوبی داستان پردازی خوبی داشت

من عاشق این دست کتاب ها هستم که نویسنده بیشتر میپردازه به بیان احساسات شخصیت هاو اینکه چی توی ذهنشون میگذره!

داستان روایت زندگی پیر مردی بیمار است که دوست دارد در باقی مانده عمر خود نوه ای داشته باشد تا هم صحبت او باشد از طرفی دیگر دختری به نام کلارا نیز دوست دارد که پدربزرگی داشته باشد که این دو در رستورانی که کلارا در آنجا پیش خدمت است با هم آشنا می شوند. در کل داستانی لطیف با پایانی غم انگیز

رمان بینطیری بود.

به نظرم خیلییی قشنگ بود..احساس متقابل پیرمرد و دختر جوان رو خیلی خوب شرح داده بود.

یه عاشقانه آرام عشق به میهن،عشق به فرزند ،عشق یک زوج و اما جنگ...این کلمه منحوس که کاری جز به گند کشیدن همه چیز نداره اینا تنها تعابیرم ازین کتابه کتاب کوتاهیه،ارزش یه بار خوندو داره این نظرم کاملا شخصیه ،کاری ندارم نویسنده کیه؟ از کجا اومده و چه پشتیبانیه داره...اینکه وقتی کتابی رو بخونم حس کنم حالم خوب، از نظرم اون کتاب عالیه حسم نسبت به این کتاب خنثی بود چون تقریبا نزدیک به اواسط کتاب میتونستی آخرشو حدس بزنی البته فک کنم نویسنده کلا قصد غافلگیری خواننده رو از اول نداشت.

من واقعا این کتاب را دوست داشتم تا وسط خوندم و کنجکاوم بدانم که بقیه داستان چه میشود

اگر وقت اضافی برای تلف کردن دارید بخوانید.

اولین کتابیه که میبینم شخصیت اصلی دنبال روابط عاطفی بین زن و مرد نیست یه روزه تمومش کردم😅