وقتی کتاب تاول رو میخوندم، حس میکردم دارم یکبار دیگه چکیده ی منِ او رضاامیرخانی رو‌میخونم! انگار من او و ارمیا رو ریخته باشن تو میکسر و جلوش صافی گذاشته باشن که فقط حرفها و اصطلاحها و روایتهای شیشکی کشیده و تشتکی زده و عرق سگی بالا انداخته بیاد از توش بیرون... روایتهایی بشدت جذاب، که کاملا شخصیتهای خاکستری یک جامعه رو بخوبی توصیف میکرد...توش، نه کسی خوب خوب بود....نه بد بد... اگر کسی خوب بود، گذشته یا آینده ی بدی داشت...و اگر کسی بد بود،هیچوقت به همین ختم نمیشد. دنیا ی اون محله از دریچه ی دید یک نوجوان روایت میشد...همونقدر ساده...همینقدر پیش پاافتاده، اما نزدیک... مهدی افروز منش، ژانر یونیک و منحصربفردی رو برای نوشتن انتخاب کرده...اما اگر میشد یک داستان واحدِ جذاب رو بقدری پرورش بده که ادامه پیدا کنه، میتونست در خلالش با همین شاخ و برگ دادن به شخصیتها یک کتاب چهارصد صفحه ای رو هم بنویسه.اما اینکه اینکار رو نکرده...شاید قصدش این بوده که مثل مصطفی مستور، در یک کتاب دیگه به شخصیتهاش بپردازه. که بنظرم ایده ی فوق العاده ای میشه. در نهایت...کتاب، شما رو از دنیای امروزتون جدا میکنه و میبردتون به سرک کشیدن تو زندگی های ساده ی مردم عادی...باعث میشه همذات پنداری کنین...ماجراجویی کنین...و در نهایت حس کنین یک روز به یک محله ی پایین شهر تهران قدیم، سفر کردین و برگشتین.... اگر خواستین بازم برگردین...قیدار و من او رو از دست ندید.

کتاب قشنگی بود برای من. یه گزارش رئال و جالب درباره ی یه محله ی جنوب شهری ، در تهران دهه ی هفتاد. راوی داستان نوجوانیه به اسم امید که سالها بعد ، مهم ترین داستان محله رو روایت میکنه، داستانی که در اون اسم محله از ۴۴ غیر رسمی تبدیل میشه به جعفر خله و سرهنگ آرنولد. خط اصلی داستان کینه ی بین جعفر و سرهنگه اما در این بین قصه ی ادم های مختلف محل از قاسم سلمونی گرفته تا خاله اشرف و یوسف و حسن جیگرکی ، به شکل جذاب گفته میشه.

سلام، امیدوارم حالتون خوب باشه 🌺 من این کتاب رو بعد از کتاب "سالتو" (اثری از همین نویسنده) مطالعه کردم، و باید بگم به وضوح می‌شه پیشرفت آقای افروزمنش رو با مطالعه‌ی این دو کتاب مشاهده کرد. وجوه مشترک بین این دو کتاب کم نیست، ولی به نظرم این کتاب بیشتر مقدمه‌ای برای سالتو هست، برای اینکه با سبک این نویسنده و نحوه‌ی داستان‌پردازیشون آشنا بشیم و با واقف بودن بر اینها، کتاب سالتو رو آغاز کنیم؛ این کتاب در حکم پیش درآمدی برای کتاب بعدیشون هست. داستان روان هست و کوتاه، و به نظرم اگر که هنوز سالتو رو مطالعه نکرده‌اید و قصد خوندنش رو دارید، این کتاب رو در اولویت قرار بدید تا سبک نویسنده دستتون بیاد.

خوشم نیومد

کتابی کاملا بی محتوا وسطحی،انگارسالتویکباردیگربازنویسی شه،منویادفیلم فارسی های زمان شاه انداخت،واقعاهرکس میتونه هرچیزی رو که می نویسه به اسم کتاب بده بیرون؟!!!عجیب ترازهمه اینکه کتاب به چاپ سوم رسیده .....

متخصص در سبک خودش 👌🏻

بسیار کتاب خوبی بود من از کوچه بازاری بودن متن کتاب بسیار خوشم اومد همین طور شخصیت پردازی قوی کتاب که کاملا می تونستم شخصیت هارو جلوی چشمم تصور کنم و از همه مهم تر انگار داستان واقعی واقعی بود دوستانی که کودکی خودشون رو توی محله های پایین بزرگ شدن کاملا درک می کنن

اگر غرب یا جنوب غرب تهران زندگی میکنید کاملا داستان این کتابو حس میکنید و میشه گفت مرور خاطرات میشه ؛ درسته اسمهای داخل کتاب واقعی نیستن ولی شخصیتهای واقعی وجود دارند درون همون محله با اسمهای متفاوت.

واقعا جذاب بود

سالتو بهتر از این رمانش بود. کلی شخصیت در دل داستان بود که بی هدف فقط بیان شده بودن و محتوا و درون مایه ی خوبی نداشت به نظرم فقط برای سرگرمی نوشته شده بود.