عالی بود من خیلی از خوندن این کتاب لذت بردم

خیلی وقته به کتابخونه کتابی اضافه نکردید.میشه لطفاً کتابهای جدید به کتابخونه اضافه کنید.ممنون

این نسخه کامل کتابه؟

واقعا این کتاب معرکس. کتاب های زیادی از نویسنده های فرانسوی خوندم و این کتاب هم واقعا شاهکار و در بستری از تاریخ حکایت میشه که فوق العاده تصویر شده

عالی بود این داستان

عالی بود خیلی خوب بود

عالی عالی عالی

از اون‌جایی که کتاب به چندین زیرمجموعه تقسیم می‌شه، تصمیم گرفتم در پایان هر بخش نظرم به اون بخش رو ثبت کنم. ------- کتاب اول: نخستین بخش کتاب بینوایان که از مهم‌ترین آثار کلاسیک جهانه و قلم قدرتمند هوگو اون رو به نگارش درآورده، شخصیت‌پردازی بسیار هوشمندانه، با جزئیات و کامل مردی به اسم بین‌ ونوئه. مردی که اول به زن‌بارگی شهرت داشت اما بعد کشیش و اسقف شد. اسقفی که خیلی از نظر روحانیت والامقام بود. مردی مهربون. مظهر اینکه یه مرد باخد، یه مبلغ مذهب و یه انسان باید چطور باشه. در طول این بخش سیاست فرانسه، وضعیت دینی و معیشتیش بررسی می‌شه. داستان بین سال‌های ۱۸۰۰ تا ۱۸۱۵ شکل می‌گیره. علاوه بر شخصیت‌پردازی بی‌نظیری که هوگو سر صبروحوصله انجام داد، شرایط جامعه‌ای که داستان قراره در اون شکل بگیره به شکلی باورنکردنی جامع و کامل توضیح داده شد. به قدری بین وینو به درستی شخصیت‌سازی شده که حس می‌کنم نه یه شخصیت داستانی بلکه کاملاً هم واقعیه و این بخش از کتاب هم نه یه روایت از تخیل هوگو بلکه مستند باشه. خوندن کتاب کلود ولگرد قبل از این اثر واقعاً شناخت خوبی به نحوه نگارش هوگو، دیدگاهش و قلمش به من داد. تا به این‌جای کتاب بسیار و بسیار و بسیار لذت بردم. بی‌نظیر بود. هم روایت و هم قلم شگفت‌آور جناب آقای ویکتور هوگو. ------ کتاب دوم: شرح ماجرای ژان‌والژان آغاز شد. مردی که از بچگی خودش چیزی نفهمید. تو جوونی نون‌آور خانواده خواهرش شد و بعد برای یه تیکه نون دزدی به زندان افتاد. اونجا به خاطر فرار از زندان به قدری تو حبس موند و مشغول اعمال شاقه شد که نوزده سال از عمرش به باد رفت و از شخصیت ژان‌والژان فقط پلیدی باقی موند. در کتاب دوم اشاره می‌کنه ژان در پیشگاه وجدان خودش دادگاه محاکمه راه میندازه. خودش که دزدی کرده رو محاکمه می‌کنه و بعد به این پی می‌بره که جامعه با نوزده سال تلف کردن عمرش بیشتر از چیزی که حق ژان بوده بهش ظلم کرده و از خدا هم بیزار می‌شه چون معتقده خداوند جامعه رو شکل داده. در کتاب کلود ولگرد هم کلود در پیشگاه وجدان خودش دادگاهی عادلانه برپا می‌کنه که در اون نتیجه می‌گیره باید حکم مرگ رییس زندان رو صادر کنه! من درک می‌کنم عدالت به معنای واقعی کلمه هرگز نمی‌تونه رخ بده. حتی در پیشگاه خودت باز هم دادگاه وجدان خودت به صورت نسبی می‌تونه رأی بده. مثلاً درسته نوزده سال زندانی بودن به قصد دزدیدن یه تیکه نون، ناعادلانه بود اما اگر ژان اقدام به فرار نمی‌کرد، مدت زندانی بودنش کمتر می‌شد و این در حقیقت به گردن خودش بود که نوزده سال زندانی موند. یا آیا رییس زندان بخاطر قساوت قلبی خودش و تصمیمی که قدرتش رو شخص دیگه‌ای صادر کرده بود، واقعاً لایق مرگ بود؟ عدالت، هرگز به شکل صددرصدی و متساوی رخ نداده. همیشه کفه ترازو به یک سمت مایل می‌شه و ژان نماد اون کفه‌ای بود که سعی داشت بی‌عدالتی رو با خشم و نفرت پر کنه. -------- کتاب سوم: داستان به سال ۱۸۱۷ رسید. به کل از فضای بین وینو و ژان دور شدیم. داستان کل اوضاع سیاسی رو به خلاصه شرح داد و بعد داستان چهار مرد و چهار زن جوان رو شروع کرد. دلداده‌های فصلی که فقط برای وقت گذرونی کنار هم بودن. شاید ظاهر امر این باشه اما هوگو در قالب یاوه‌گویی و از زبان تولومیس اوضاع فکری و مسیر اعتقادی جوان‌های اون زمان رو نوشته و در شخصیت‌پردازی شاید نه به اندازه بین وینو و ژان اما به نسبت خیلی خوب عمل کرده. ------- در کتاب چهارم و پنجم به سال ۱۸۲۳ می‌رسیم. شرح حال فانتین، تیره‌روزی اون و سیه‌دل بودن تناردیه‌ها رو می‌خونیم. با مردی آشنا که اسمش غریبه‌س یعنی آقای مادلن آشنا می‌شیم و مأمور سنگدلی به اسم ژوار. طبق روال کتاب در توصیف و توضیحاتش حیرت‌انگیز پیش میره. عاشقشم در اصل❤

واقعا نمیدونم چی بگم هر چی بگم کم گفتم😍😚

سلام, نظر دوستان در مورد ترجمه چیه؟