نظرات کاربران درباره کتاب ‫پاییز فصل آخر سال است‬‌‫

داستان روال خسته کننده ای داشت برای من ... معمولا برای افراد 30 ساله به بالا کتاب مناسب تری است فکر کنم...ولی روایت دلنشینی هم نداره ..تلخه !

کتاب خوب و رونی بود. با هر سه شخصیت به راحتی میشد ارتباط برقرار کرد. به نظرم همه ی زنها ی روجا ی شبانه و ی لیلا در درون خودشون دارن.

اصلا خوب نبود

من حدود یک پنجمش رو خوندم ولی خوشم نیومد و دیگه ادامش نمیدم. نتونستم با داستان ارتباط خاصی برقرار کنم حالا نمی‌دونم بخاطر دختر بودن شخصیت داستان بود یا اتفاقاتی که با زندگی من متفاوت بودن . فضا ها خیلی سریع عوض میشدن و ی عالمه شخصیت جدید معرفی میشد با شخصیت پردازی ضعیف که آدم رو گیچ میکرد حس هم نمیکنم مفهوم خاصی داشته باشه احتمالا میخواد پوچی زندگی رو نشون بده . موضوعاتش برای من کسل کننده بود .

قلمش خیلی قشنگ بود ...ادم جذبش میشد... ولی اخرش جالب نبود .

خیلی غم انگیز .... نمی دونم با پایان باز ش ،داستان چجوری تموم میشه شاید در یک سردرگمی بمونی تهش

پیشنهاد می کنم خانم های جوون حتما بخونند این آرمان طلبی و رویا پردازی در خیلی از ماها وجود داره

خیلییی عالی بود این کتاب..میشه گفت سه نوع زندگی جوون معاصر بررسی شده توش..همزاد پنداری فوق‌العاده ایی میشه داشت با شخصیت‌ها...حتما بخونید

بیشتر از اینکه از داستان خوشم بیاد از سبک نوشته شدنش خوشم اومد. خب داستانش غمگین بود. مخصوصا تکه ای که مربوط به لیلا میشد با این حال لیلا رو دوست داشتم و فکر میکنم عاقلتر بود. از شخصیت روجا خوشم نیومد. کلا کتاب خوبی بود. کاش نقل قول ها و مکالمات به زبان محاوره بود نه کتابی. اینطوری واقعی تر میشد. 😊

احساس میکنم هنوز کتاب تموم نشده و منتظر خواندن ادامه اش هستم.

کتاب هرس بذارید به نظرم یه جلوه ی فوق ویژه بود من قبل از هرس قهوه ی سرد اقای نویسنده رو خوب میدونستم ولی بعد از خوندن هرس نظرم کلا تغییر کرد

این کتاب بنظرم یکی از زیباترین کتاب هایی که میتونین بخونین و حس همزاد پنداری رو بشدت توتون فعال میکنه آدم به راحتی میتونه با هر ۳ شخصیت احساس نزدیکی کنه و خودش رو جای اونا بزاره من بشخصه بیشتر از همه روجا و لیلا رو درک کردم چون میدونم چه حسی دو راهی رفتن و موندن، عشق به کتاب و زندگی واقعی ، پول و حس بی معنی شدن زندگی ، و این که آدم چطور میتونه زندگیش رو بدون مادرش بگذرونه من این کتاب رو به تمام افرادی که توی فکر مهاجدت هستن پیشنهاد میدم یعنی باید بخوننش تا واقعا کل ابعاد قضیه رو درک کنن بعضی افراد هم گفتن این کتاب خیلی درخشان نبود باید بگم که وقتی میتونین ارزشش رو درک کنین که خودتون توی اون موقعیت ها قرار بگیرین البته بنظرم اگه شما کتاب قبلی نویسنده رو بخونین متوجه میشین که قدرت نوشتن این نویسنده بسیار بالاست چون تونسته تو دو سبک خیلی متفاوت دو کتاب خوب بنویسیه

کتاب خیلی خاص و خارق العاده ای نیست. ولی بین رمان های ایرانی سال های اخیر، جز بهترین ها محسوب میشه فکر کنم. میتونه این حس رو منتقل کنه که هنوز هم میشه رمان ایرانی نسبتا خوب خوند.

این رمان به نوعی سبک زندگی، گروهی از جامعه را نشان می‌دهد، که با کنار گذاشتن عنصر دین از زندگی خود، دچار بحران آرامش و اطمینانی شده‌اند که هیچ یک از رفتارها و روزمرگی‌های دنیا، توانایی پر کردن جای خالی معنویتی، که وظیفه ایجاد رضایت قلبی از زندگی را بر عهده دارد، را ندارند. سرگرمی‌های مادی و دنیوی (مانند برپایی یک مهمانی، اشتعال به کار، خرید، سفر و ...) ممکن است چند صباحی به رسم تغافل، بحران خلاء جنبه معنوی زندگی را از یاد انسان ببرند، اما نگاه خسران‌زده و پوچ انگارانه‌ی یک فرد غیر مومن را، که تا آخر عمر ممکن است مانند یک خوره، روح وی را دچار فرسایش می کند، جبران نمی‌کند. احساس ترس از آینده، پشیمانی از گذشته و خستگی و ناامیدی از شکست‌ها و ناکامی‌ها، که شخصیت‌های این داستان را درگیر خود کرده است، دقیقا نتیجه همین دوری، از عرفانی با سبقه الهی و رحمانی است، که در این صورت، حتی رحم یک مادر نسبت به فرزند عقب‌مانده ذهنی، و یا وفاداری شوهر نسبت به همسر خود، بی معنی، بی ثمر و غیر قابل توجیه جلوه می‌کند. این رمان به خوبی نشان می‌دهد که اگر دین و آموزه‌های الهی آن بر زندگی حکم فرما نباشد، انسان بر سر دوراهی انتخاب‌های سرنوشت ساز زندگی خود (از قبیل ازدواج، ادامه تحصیل، شغل، ماندن یا رفتن و ...)، با تحییر و اضطرابی بی جواب، مواجه خواهد شد؛ که نهایتا با سعی و خطا، دست به انتخابی می‌زند، که ممکن است نتیجه‌ای جز خسران دنیوی و اخروی، نداشته باشد. دین نقشه راه انسان مومن است، که ضمن تبیین مقصد و غایت زندگی، مسیر حرکت و چگونگی نیل به اهداف را نیز نشان می‌دهد؛ و طبیعی است عدم استمساک به آن در تمامی وجوهات زندگی، ما حصلی جز تشویش گمراهی به همراه نخواهد آورد. اگر چه نثر این رمان تا حدودی، و آن هم به اقتضای شخصیت پردازی‌های ملموس‌تر، از خط مورد انتظار خارج شده است، ولی به نظر می رسد نویسنده با ترسیم سیاه نمایی‌های یک جامعه دین‌گریز، به خوبی در پازل جریان دینی قدم برداشته است؛ و لذا می‌توان از باب جدال احسن، در رابطه با آثار غیر مرتبط به حوزه دین، با مصادر به مطلوب کردن آثاری از این دست، آن‌ها را سندی در جهت اثبات حقانیت دین و آموزه‌های آن، در هدایت و رهبری در تمامی شئونات فردی و اجتماعی، دانست.

بسم‌الله الرحمن الرحیم سیاهی، تاریکی، تلخی، ناامیدی را به بهترین شیوه روایت‌کرده‌است... مثل اینکه قبرستان را زیباترین فضای باز دنیا کند. بهترین سنگ، شکیل‌ترین طراحی با باغچه‌های کوچک، نیمکت‌های مبله... هر چقدر هم تلاش کند باز قبرستان است و مردم با آمدن انجا، یاد عم و اندوه و ناراحتی می‌افتند... * کاش کشور ما، وقتی نامش جمهوری اسلامی است، به انچه خلاف جمهوری اسلامی است جایزه نمی‌داد. به کسی که به ظاهر مسلمان است، اما بی‌دینی را رنگ می‌کند و جلوه می‌دهد و دین را به سُخره می‌کشد.

چه قدر زندگی روجا برام آشناست...و چه قدر زندگی لیلا احساساتمو لبریز کرد و سریز... واقعا عالی بود.

کتاب در شش فصل به روایت دغدغه های ذهنی سه دختر که با هم دوست هستن و چالش هایی که با اون مواجهند، می پردازه. حال و هوای کلی شخصیت ها، علاقه شون به دنیای کتاب و فیلمه و من این حال و هواشون رو دوست داشتم و هرچند که مشکلات زندگی سه دختر رو بیان می کنه اما برخلاف دیگر نظرات، به شخصه برای من، ناراحت کننده نبود این فضا. نکته ای که خیلی باعث جذابیت این رمان برای من شد، قلم روان و شیرین نویسنده بود. برای توصیف دقیق مکان یا حال و هوای اشخاص، بعضی اوقات از تشبیهات ساده و جالبی استفاده می کرد. مثل این که ماست خشک و زردشده روی میز رو به زمین خشک و تکه تکه شده بیابان تشبیه کرده بود و موارد دیگه ای که برای من جذابیت داشت.

واقعا ارزش خوندن داشت.نثر و سبک نگارشش رو دوست داشتم موضوع کتاب و اینک ب دغدغه‌ هایی از جنس دخترای این سرزمین پرداخته شده بود واقعا جذاب بود برام‌.

قرار نیست با خواندن کتاب چیزی بهتون اضافه بشه، روایتی از زندگی سه تا دوست با پایان باز هست

کتاب سیر داستانی خاصی نداره. در اصل چند روز از یک ماجرای عادی رو به تصویر کشیده ولی توصیفات و عواطف جالبی داره.