میتونم بگم جالب و در عین حال آزاردهنده بود. حقایق و ماجراهای تاریخی جالبی رو حین خوندنش کشف میکنیم. تحلیلهای خوبی ارائه داده از شواهد و مستندات تحولات جنسیتی در اون مقطع تاریخی. مثل غالب کتابهای تحقیقی و پژوهشی که صرفا چسبوندن حرفهای قدیمی و ریختنش تو قالب جدیده، نیست و نویسنده واقعا یه پژوهش تحلیلی انجام داده. ولی: 1_ واقعا تمام باورهام رو نسبت به مصادیق "شاهد" و" معشوق" و امثالهم در ادبیات ایران قبل از قرن نوزدهم بهم ریخت!!! حتی باورهام در مورد خود شرایط فرهنگی_اخلاقی_اجتماعی_مذهبی اونموقع به کل از هم پاشوند! هرچند قبلا یه چیزهایی میدونستم... 2_ یکم متنش سخت خوان بود. بعضی وقتا باید چندبار میخوندم تا خوب متوجه منظور میشدم. نمیدونم اشکال از نویسنده بوده یا تو ترجمه این اشکال بوجود اومده که جملات طولانی باعث میشد فهمشون سخت بشه. یه فصلش که واقعا بد بود. اصلا متوجه منظور نمیشدم! 3_ ایراد دیگه ای که میتونم به کار بگیرم، نداشتن سیر درست مطالب و عدم فصل بندی مناسب بود که باعث می شد پیوستگی و انسجام مطالب از دست بره و بعضی مطالب هم مدام تو تو فصلها تکرار بشه. در صورتیکه اگه درست مطالب چیده میشدن، هم فهم مطلب و سیر تاریخی ساده تر میشد، هم بهتر تو حافظه می موند. به طور کلی مطالب پخش و پلا و بدون نظم چندان خاصی چیده شده ان. ولی تلاش ناشر و مترجمان برای ارائه ی ترجمه ی دقیق و قابل فهم برای مخاطب عامه قابل ستایشه. 4_ هر چند نویسنده سعی کرده نسبت به پذیرش یا عدم پذیرش همجنس خواهی(گرایی) خودش رو خنثی نشان بده و فقط تحولات تاریخی رو بیان کنه. ولی در نهایت_خصوصا در اواخر کتاب_خواننده کاملا میتونه بفهمه که نویسنده بحث رو کمی به حاشیه میرونه و غیر مستقیم تو این بخش یه جورایی از همجنس خواهی قبح زدایی میکنه و سعی میکنه اون رو از یه میل منحرفانه به میلی طبیعی تعبیر کنه. پ.ن: تصاویر این کتاب خیلی با اهمیتند ولی با اینحال با کج سلیقگی و بی فکری تمام بسیار بی کیفیت تو نسخه ی دیجیتال آورده شدند! طوری که اصلا جزئیات مشخص نیست.

کتاب جالبیه. دونکته هست: اول اینکه سانسور زیادی شده. همینم فقط بخش کمی از کتاب اصلیه. امیدوارم بقیه ش هم ترجمه بشه. نکته دوم، نقدم به طاقچه هست. کتاب کلا بر مبنای تصاویر هست. تصاویر کتاب در نسخه دیجیتالی (طاقچه) کیفیت خیلی بدی داره و عجیبه که هیچ توجهی به این موضوع نشده! فلذا جناب طاقچه! تصاویر رو بهبود بده لطفا.

‌افسانه نجم‌آبادی، نویسنده این کتاب ارزشمند و باکیفیت، استاد تاریخ و مطالعات زنان، جنسیت، و سکشوالیته در دانشگاه هاروارده. ایشون مدیر یک تیم پژوهشیه که یک آرشیو دیجیتالی بزرگ، بی‌نظیر، و ارزشمند درباره‌ی زنان قاجار رو تهیه و به رایگان در اختیار عموم گذاشته: http://www.qajarwomen.org/fa/ -ترجمه خیلی خیلی روان بود که نفهمیدم کی شروع کردم و کی تمام کردم، کاملا قابل فهم و درک بود، تاحالا هیچ مترجمی اینجوری من را تحت تاثیر قرار نداده بود، ساختن کلمات نو و جدید و استفاده از دایره لغات زیاد عالی عالی بودند. -همیشه از چیزی که انتقاد میکردم این بود که چرا معادل کلمات به فارسی به غلط و اشتباه قرار میدهید که در این کتاب به چند کلمه اشاره کرد با معادل سازی غلط کلمات و ترجمه غلط کلمات چه تاثییر بزرگ و کج فهمی بزرگی گذاشته هست و چه مشکل بزرگی به وجود آورده است. -با خوندن این کتاب خیلی چیزها برام روشن شد، چیزهای که یک زمان اروپاییها ازمان گرفتند و تاثییری که رو جامعه و فرهنگ ما گذاشتند چقدر مخرب وبد بوده است و جالب الان خودشون به او چیزها الان رسیدند و ما ایرانی ها باید یادبگیریم با قضاوت دیگران کاری نداشته باشیم، و خودمان باشیم. -هرچی از این کتاب و ترجمش و مطالبش بگم کم گفتم، خلاصه بهتر از این ترجمه و روخوانی نمیشد، صد درصد نسخه چاپیش تهیه میکنم و نگهداری میکنم، اطلاعات و تحقیقاتی که در این کتاب هست فوق العادست، خیلی خیلی حالمو خوب کرد. اینجوری که باور نمیشه همچین کتاب های خوبی در طاقچه پیدا میشود.

یک پژوهش علمی ارزشمند با منابع موثق. نصف کتاب که مربوط به پژوهش های حول محور زنان است، چاپ نشده. به نظر بنده تمایل به همجنس خواهی در ایران پیش از پهلوی، که به شدت از نظر اروپاییها قبیح بوده، با چیزی که امروز به طرفداری از آن برخاسته اند کمی تفاوت دارد. همجنس خواهی در ایران گذشته انطور که من برداشت کردم بیشتر مربوط به افراد رتبه بالا و درباری و از روی بی بند و باری و فساد اخلاقی بوده. نه اینکه آفرینش متفاوتی داشته باشند. چیزی که امروز همجنس گرایی را توجیه پذیر میکند این حقیقت است همجنس خواهان از نظر بیولوژیکی یا روانشناختی با عموم مردم تفاوت دارند. در حالیکه در دربار ایران انگار که رسم بوده باشد!!! بساط این رویه و فساد در دربار قاجار رو هم رضا خان پهلوی برچید. یعنی تعدد در داشتن زنان و غلامان برای قشر حاکم!!!

کتاب صد و یازدهم برنامه مطالعه از طرح کتابخانه همگانی ، حدود نصف حجم کتاب شامل منابع و پاورقی بود !!!!!!!

نسبت به قیمت بنظرم زیاد نمی ارزه نسخه چاپیش من نسخه چاپی رو خوندم نصف کتاب پاورقی هست اما نظرم راجع به کتاب مثبته و کیفیت مطالب بالاس خرید نسخه الکترونیکیش بصرفه تره حقایق جالی راجع به جنسیت در ایران توش گفته شده که برای من بشخصه جذاب بود و ممکنه تو خیلی از کتابا این حقایق سانسور شده باشن

بیشترحجم کتاب منابع وپاورقی بودوخوب هم ترجمه نشده بود درضمن کل کتاب نبودفقط بخش اولش بود.

نجم‌آبادی با این تصوّر بدیهی آغاز می‌کند که عشق رخدادی بین یک زن و یک مرد است و زیبایی امری زنانه است. بعد در تاریخ قاجار تا جایی عقب می‌رود که نه زیبایی چیزی زنانه بوده و نه عشق مقوله‌ای دگرجنس‌خواهانه، و سپس روند این تغییر را شرح می‌دهد.تفاوت کتاب شیوه‌ی استفاده‌ نویسنده از «تصویر» به عنوان منبع داده و مادّه‌ی خام تحلیل است. اغلب پژوهشگران از «متن» استفاده می‌کنند، امّا نجم‌آبادی از طیف وسیعی از منابع مانند نقّاشی‌های دیواری، کتب مصوّر، نقّاشی‌های روی جعبه و صندوق، نقوش روی مسکوکات و پرچم، متن سفرنامه‌ها، گزارش‌ها، داستان‌ها، نمایش‌ها، و مردم‌نگاری‌ها بهره می‌برد و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با چشمی مجهّز به نظریه این مواد خام را تحلیل کرد بازه‌ی زمانی کار نویسنده قرن نوزدهم و مقارن با دوره‌ی قاجار است که دوره‌ای بسیار مهم در تحوّل ذهنیّت ما ایرانیان محسوب می‌شود. بسیاری از مفاهیم و تصوّرات ما مثل ملیّت، قانون، وطن، آزادی و جنسیّت در این دوره دگرگون می‌شود و معنایی مدرن می‌یابددر واقع کتاب دوگانه‌ی جنسیّتی مرد-زن را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که درک پیشامدرن ایرانی از جنسیّت شامل سه دسته‌ی مرد، زن، و امرد بوده است. امردان یا پسران نوجوان بی‌ریش به عنوان مظهر زیبایی و عشق درک می‌شدند. این واژه (امرد) و سایر کلماتی که به این گروه اشاره می‌کنند مستقل از زنانگی بوده و از مفاهیم مرتبط با زیبایی و ظاهر زنانه مشتق نشده‌اند. امردان نمی‌خواهند که ظاهری زنانه داشته باشند، بلکه بالعکس اوج زیبایی برای زنان وقتی است که شبیه به پسران نوجوان نوخط به نظر برسند و توصیف شوند.نویسنده سپس به بررسی جنبه‌های اجتماعی این نوع درک از جنسیّت می‌پردازد. از مردان عاشقی یاد می‌کند که از فرط عشق پسری نوجوان جان داده‌اند، یا برای او مرتکب جنایت شده‌اند!نویسنده از مناسکی یاد می‌کند که مردم‌شناسان آن را به عنوان مناسک رفع نازایی در میان زنان ثبت کرده‌اند. سپس با توجّه به آنچه تا کنون آموخته‌ایم می‌گوید چه‌بسا باید این مناسک را درواقع نشان اختلالی در تولید مثل بدانیم که به سبب پرهیز شوهران‌شان از آمیزش با آنان پدید آمده و نه نازایی زنان.بررسی سفرنامه‌ها و گزارش‌ها، روایت‌های تازه از داستان‌های قدیمی همچون «شیخ صنعان و دختر ترسا» شرح می‌دهد که چگونه نگاه خیره‌ی اروپاییان یا حضور دیگریِ قضاوت‌گر موجب می‌شود که ایرانیان از کردارها و روابط همجنس‌خواهانه‌ی خود احساس شرم کنند، آن را انکار کنند و در نهایت آن را امری مذموم و نشانه‌ی انحطاط تلقّی کنند. ایرانیانی که ابتدا مناظر اروپایی را همچون باغ‌های بهشتی پر از حور و غلمان و شراب می‌دیدند و فرمانده‌ی نظامی ‌ریش‌تراشیده‌ی اروپایی را موضوع میل جنسی می‌یافتند و برایش غزل عاشقانه می‌سرودند در پایان این قرن چنان در اثر نگاه منتقدانه‌ی اروپایی متحوّل می‌شوند که در نقاشی‌های خود زن زیبا را در حالی که لباس بر تن دارد با پستان‌هایی آشکار ترسیم می‌کنند، تا اطمینان بدهند که ابژه‌ی میل زن است!فصل‌های دیگر کتاب که متأسفانه هنوز ترجمه نشده، شامل بررسی تبعات این تحوّل بر سایر جنبه‌های اجتماعی و سیاسی حیات ایرانیان می‌شود. این‌که زنانه شدنِ معشوق چگونه وطن را به پیکری زنانه بدل می‌کند که طبق گفتمان دفاع از ناموس باید از او دربرابر تعدّی بیگانه دفاع کرد و این امر چگونه مفهوم ملیّت و اخوّت ملّی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ این‌که چگونه نهاد ازدواج از پیمانی مبتنی بر تولید مثل به پیمانی مبتنی بر عشق رمانتیک تغییر می‌کند و زنان، معشوقان و همسرانِ همدل مردان واقع می‌شوند؛ این‌که انکار سویه‌ی جنسی روابط هم‌جنسان و تعبیر آن به روابط اجتماعی چه اثری بر اختلاط اجتماعی و حضور زنان در عرصه‌ی عمومی اجتماع می‌گذارد و زمینه‌ی درک شدن زنانِ متجدّد و تحصیل‌کرده را به عنوان شهروند و هم‌میهن فراهم می‌آورد؛ موضوع فصل‌های بعدی کتاب است که مشتاقانه باید منتظر ترجمه‌ی آن بود.ترجمه‌ی کتاب شیوا و منسجم و خوش‌خوان است.✨

این کتاب یک اثر پژوهشی تاریخی بسیار مفید است که به پرسشهای بسیاری درباره وجوه مختلف نقاشی دوران قاجار می پردازد. حقایق تاثیرگذاری را از تحلیل این نقاشی ها به وسیله استناد به کتب و مقاله های بسیاری برایمان هویدا میکند. سالها بود که قصد داشتم که این کتاب ارزنده رو بخونم.و امروز خوشحالم که تونستم این کتاب رو بخونم.

به نظر من، نویسنده جامعه کوچک شهری آن دوره ها را بررسی کرده بوده که به چنین نتایجی رسیده. اگر مطالعه جامع تر می بود و به ویژه جامعه روستایی و عشایری را که همواره در طول تاریخ تا کنون به صورت مختلط کار و معاشرت می کرده اند به پژوهش خود اضافه می کرد، شاید به نتایج متفاوتی می رسید. به نظرم شباهت هایی هم با کتاب شاهد بازی در ادبیات فارسی داشت. به هر حال خواندن کتاب خالی از لطف نیست.