یک شعر مانندی آخر متن نمایشنامه فرانسوی توسط اوبو خونده میشه که انگار ترجمه نشده یا حذف شده نمی دونم. در کل کتاب جالب بود.

روایت منسجمی نداشت که خب فکر میکنم از ویژگی های این نوع نمایشنامه بود.اوایلش خوب بود و قابل درک ولی بعدش هیچ جذابیتی نداشت حداقل برای من.انگار نمایشنامه های شکسپیرو تو نسخه ی ضعیفتر باهم ادغام کردن.دیگه نمیدونم ایراد از ترجمه بود یا خود نمایشنامه.هرچی بود کششی نداشت و خسته کننده بود

بیهودگی تمام