نظرات کاربران درباره کتاب بادبادک‌باز

این رمان بسیار تلخ اما سرشار از حقیقت

کتاب خوبیه شیوه روایت و داستانش جذابه ولی یه جاهای زیادی هندیه

من نوشته خالد حسینی و ترجمه رضا زارع رو خوندم و محشر بود اما خیلی غم انگیز و قوی نوشته شده بود....

آقا این اصلا مناسب نوجوان نیست جرا تو این دسته بندیه

کتاب عالی و روانی بود در عین اینکه این کتاب قلب آدمو به درد می آورد(البته من خیلی احساساتی شدم)خیلی خیلی پیشنهاد میکنم این کتابو❤❤❤👍👍👍

بارها خوندمش و گاهی در ذهنم بخش هایی رو مرور میکنم و لذت میبرم از اون دسته کتابهایی هست که اصلا نمیشه زمین گذاشت و واقعا حیفه که آدم تو عمرش این کتاب رو نخونه شخصیت پردازی به شدت قوی هست در این داستان وقتی داستان رو دنبال میکنی حس می‌کنی چه قدر شخصیت ها زنده ان درآمیختگی شخصیت پردازی قوی و خلق اتفاقات متعدد باعث پر کشش بودن این کتاب میشه کتاب هایی که غم داشتن رو نمیخوندم اما این کتاب با وجود غم خاصی که داره، به شدت دلنشین و ملموسه از این لحاظ که احساس و عواطف و درون آدم ها رو خیلی خوب میشه لمس و درک کرد

داستان خیلی زیبا و البته غم‌انگیز بود. از همون فصل اول جذبم کرد. ترجمه خوب بود ولی متاسفانه به خوبی ویرایش نشده بود.

در عرض دوسه شب تمام اش کردم .باعث شد تا صبح بیدار بمونم و البته فیلم اش و هم بعد از کتاب ترغیب شدم و دیدم .عالی و غافلگیر کننده و البته دردناک و درگیر کننده فکر

عالی بود

کتابهای جناب خالد حسینی تلخ ولی جذابن ،

کتاب خیلی قشنگی بود. غم توی جمله‌ها و اتفاقات کتاب خونه کرده‌ بود. حسن و امیر هر کدوم یه جور خاصی دوست داشتنی بودن. بعضی وقتا از شدت بغض و گریه دوست داشتم کتاب تموم بشه، ولی بعضی وقتا هم دوست داشتم ادامه داشته باشه. کتاب روایت دلنشین و روانی از افغانستان و سالهای نفوذ طالبان داره. درباره‌ی فرهنگ افغانستان، مهاجرت، خانواده، پدر و مادر و خواهر و برادر، مرگ، بیماری، تجاوز، فرزند، ازدواج و عشق حرف می‌زنه. اگه حس می‌کنین به‌خاطر اتفاقات افغانستان ناراحتید فعلا سراغ کتاب نرید، ولی پیشنهاد می‌کنم یه روزی حتما بخونیدش.

واقعا ارزش خوندن داره

کتاب خیلی خوبی بود، خواننده رو با خودش همراه میکرد. زمین گذاشتنش سخت بود...

کتاب فوق‌العاده ای است و من یک ترجمه دیگر راگرفته بودم ولی این نظر را به ریپلای ها یک شخص می‌نویسم که هی زیر دیدگاه ها این را می‌نوشت :«چرا این کتاب؟ چرا راه دور میری برو کتاب بلور، دخت ایرانی رو بخون!!» (۱۱۱۱۱) در جواب باید گفت هر کتاب جای خود دارد... مثلاً یک روس حتما باید اثار داستایوفسکی رو بخواند و لا غیر؟ آدم تعجب می‌کند از برخی!!! آن کتاب هم عالیست ولی این کتاب توانسته فضایی که چندان حسش نمی‌کنیم و برایمان بیگانه است را با جزئیاتی روان و روایتی دلنشین به ما منتقل کند!!! اصلا همین کارش آنرا به این حد از شهرت رسانده.

بسیار رمان زیبایی بود من بلافاصله پس از خواندن کتاب فیلمش را هم دیدم وواقعا لذت بردم حتما اگر میخواهید فیلمش را با بازی همایون ارشادی ببینید کتاب را خوانده باشید

بسیار توصیف های جذاب و گیرایی داره، داستان روایت کننده دو دوست افغان که یکی اقازاده و دیگری خدمتکار، موضوع داستان خ زیبا روایت میشه که چه بر سر این دوستی میاد ..... حتمن پیشنهاد میکنم بخونید و لذت ببرید😊

خیلی خیلی عالی بود و تلخ

من نسخه چاپی این کتاب رو خوندم. توی این کتاب همزمان محبت و عشق و خشم و نفرت موج میزنه. علاوه بر داستان زیبا و اتفاقات جالبی که بین امیر و حسن می افته اینکه میتونیم افغانستانی که به فراموشی سپرده شده رو حس کنیم میتونه این کتاب رو با بقیه کتاب ها متفاوت بکنه. من بهترین حس ممکن رو از این کتاب گرفتم و هزاران بار دیگه متیونیم این کتاب رو بخونم به شماهم پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونید و دنیای امیر و ترس هاش رو احساس کنید.

قبل تر همیشه حس خوبی به مردم رنج دیده ومحجوب افغان داشتم و بعد این کتاب بیشتر .... کتاب ساده و پر از درد و بلوغ شخصیت اصلی داستان از کودکی تا انتهای کتاب بسیار چشمگیر بود و اینکه چقدر زندگی کردن در این دنیای پهناور برای خیلی از مردم ناعادلانه تقسیم شده که حتی کوچکترین لذت های زندگی از اونها سلب شده و در آخر قطعا جمله سهراب همیشه در ذهنم باقی خواهد ماند که پر از غم پر از درد گفت : من خیلی خسته ام خیلی .......🥺

البته داستان عالی بود دوسش داشتم ولی ویرایش یه جاهایی اشکال داشت ظاهرا ،،،بنظرم یه چاپ دیگه رو امتحان کنید