نظرات کاربران درباره کتاب بادبادک‌باز

بی نظیر بود

عالی بود بخونید

کتاب رو تو یه روز خوندم و بارها و بارها اشک ریختم. لعنت به جنگ... فضای داستان بسیار غمگین و در مورد اتفاقاتی هست که بعد از سقوط شاهنشاهی افغانستان و سلطه طالبان برای مردم افغانستان می‌افته ... داستان بسیار روان و البته بسیار غم‌انگیز

این کتاب اثری فوق العاده جذاب و تاثیر گذار است من واقعا بااین قصه بارها اشک ریختم و لرزیدم از این حجم غم تنهایی و ترس.. اگر دنبال رمانی هستید که شما رو با دنیای واقعی روبه رو کنه و از مطالعه درمورد ظلم ،جنگ و نژاد پرستی و ... اذیت نمیشید بهتون پیشنهادش میکنم

سلام کتاب بادبادک باز به قلم جناب خالد حسینی کتابی بود که من نسخه چاپیش رو خوندم. کتابی سرشار از مهر و محبت، کینه، اندوه و غم، شادمانی، عشق، احساس عذاب وجدان، جنگ، خیانت، از خودگذشتگی و... است که این نویسنده با قلم سحر آمیزش طوری وقایع رو کنار هم گذاشته که از خواندن کتاب به هیچ عنوان احساس خستگی‌ نمی‌کنی و طوری پیش می‌ره که می‌تونی حتی کتاب رو توی یک روز هم تموم کنی‌! کتاب با کودکی شخصیت‌های اصلی یعنی امیر و حسن شروع و در افغانستان، زادگاه این دو مرد کوچک پیش می‌رود تا اینکه روس‌ها به افغانستان حمله و موجب‌ می‌شود امیر و پدرش که چند وقتی است خدمتکارانشان، علی و فرزندش حسن به دلایلی آنان را ترک کرده اند، به آمریکا مهاجرت کنند که این سرآغاز سختی‌ها و حتی خوشبختی‌ گهگاه و شروعی برای زندگی هولناک امیر است که با وجود گذشت چندین سال همچنان نتوانسته گذشته‌اش را فراموش کند. این کتاب بقدری قوی و غیرقابل پیش بینی نوشته شده که در میانه‌ی داستان چشم‌ها بدلیل خون‌های ریخته شده، پر اشک شده و این موضوع باعث درام شدن داستان می‌شود و از نظر من اگر فردی احساساتی هستید بهتره این کتاب رو نخونید:)

من این کتاب رو بعد از سالها دوری از مطالعه خوندم و دوباره لذت شیرین مطالعه و زندگی کردن در دنیای کتاب رو چشیدم. نسخه چاپی کتاب رو دارم و به دیگران توصیه‌اش میکنم. شناخت خوبی از این مردمان مظلوم تاریخ به ما میده و داستان جذاب و نویی داره

من این کتابو حدود پونزده سال قبل خوندم و تا مدتها و با بهتر بگم تا سالها کتابی بهتر از این کتاب نخوندم..کتابی تلخ اما دوست داشتنی.. خالد حسینی نویسنده بزرگیه. با نوشتن این کتاب فاصله خودشو با بقیه نویسنده ها به وضوح نشون داد.

رنج رو در تمام کلمات میشد حس کرد واقعا امیدوارم یک روزی آرامش و آسایش نصیب تمام مردم افغانستان بشه این کتاب ارزش خوندن داره

داستان ساده‌ای داشت ولی شما رو تا حدی با خودش همراه میکنه. با قلم نویسنده حس ها خیلی خوب القا میشن. پیشنهاد میکنم بخونید و برای ساعاتی با بچگی‌های دو پسر افغانی و بعد دغدغه‌های بزرگسالی سرگرم بشید.

با این کتاب زندگی کردم،عاشق شدم ،سفر کردم،مردم خلاصه فهمیدم نمیفهمم

هم کار مترجم و هم کار نویسنده حرف نداشت

داستان به قدری عالی بود که من متوجه غیر واقعی بودنش نشدم یک شاهکار

چندسال پیش سخه چاپی کتاب رو خوندم و بی نظیر بود. انقدر که هنوز هم فکر میکنم واقعیت داره. پیشنهاد می کنم بعنوان داستان یک عشق بخونید چون هست :)

داستانی زیبا اما تلخ 🥀 ‌‌‌... درد و رنج مردم افغان رو با خوندنش کاملا میشه حس کرد ...

چند کتاب خالد واقعیتهای دردناکیه...خیلی زیبا و ظریف صحنه ها رو روایت کرده طوری که آدم احساس میکنه تو صحنه ها حضور داشته

همین روالی که هست عالیه

واقعا داستان تلخ و ناراحت کننده ای داشت و منو تا مدت ها افسرده و ناراحت کرد همش اتفاقات تلخی که برای شخصیت ها افتاد رو تجسم میکردم و غصه میخوردم خلاصه از خوندنش پشیمونم

من در ۱۲ سالگی با خواندن این رومان به کتاب علاقه مند شدم . شاید برای سن من مناسب نبوده باشه ، ولی چیز هایی را در زندگی برای من روشن کرد که از فهمیدن آنها در این سن به وجد آمدم و باعث شد به غیر از دنیای خودم با زندگی دختران و پسران هم سن و سال خودم آشنا بشم که باعث شناخت زود تر جهان در من شد و حالا که ۱۴ سال دارم هنوز با به یاد آوردن قسمت هایی از کتاب تمام تصویر سازی های ذهنی م حین خواندن کتاب برام روایت می شود و دوباره من را در دل داستان غرق می کند .

با اینکه داستان غمگینیداشت اکا واقعا جذاب بود مسیر غیر قابل پیش بینی و مقداری اطلاعات تاریخی. من شخصا هیچ اطلاعی از سرنوشت سیاسی افغانستان تا قبل از حمله ی آمریکا نداشتم امیدوارم نژاد پرستانی که به بی رحمانه ترین شکل ممکن افغانستانی های عزیز رو قصاوت غلط میکنند این کتاب روبخونند تا با سختی های زندگی و ناملایماتی که بر سر این عزیزان اومده بیشتر اشنا بشن.

من نسخه چاپی این کتاب رو از انتشارات مروارید خوندم. داستان از شخصیت پردازی و فضاسازی خوبی برخورداره. سیر زمانی طولانی داستان، منطقی پیش رفته و به جزئیات به خوبی توجه شده، طوری که هیچ مسئله‌ای برای مخاطب بدون جواب نمی‌مونه و هر موضوعی هر چند کوچیک، در آینده مثل یک تکه از پازله. بیشتر شخصیت‌های کتاب چه اون‌ها که نقششون کمرنگه و چه اون‌ها که نقش پررنگ‌تری دارن، اینطور نیست که اسمشون بیاد و دیگه معلوم نشه که سرانجامشون چی میشه؛ تقریباً در روند داستان، برای هر شخصیت یک داستان معقول وجود داره. شاید روند داستان کمی یکنواخت باشه اما نقطه‌ی قوت داستان همینجاست که کشش با همین روند آرام و یکنواخت بالاست و مخاطب رو به خوندن ادامه‌ی داستان ترغیب می‌کنه و خسته‌ش نمی‌کنه. من فقط خودم به شخصه، آخرای داستان و اون اتفاقی که برای سهراب میفته رو دوست نداشتم؛ می‌شد خیلی امیدوارانه‌تر به این قسمت پرداخت... یک بار خوندنش برای دوستان علاقه‌مند به ادبیات داستانی حتماً توصیه میشه.