به امید روزی که تعداد اعضای کتابخون طاقچه از تعداد اعضای صفحات اینستاگرام و تلگرام و..... بیشتر بشه و همه به خاطر مطالعه سرشون تو گوشی باشه به جای گشت و گذار بیهوده تو صفحات 😊😊

سپاس از سبکتو که دغدغه مند سرانه مطالعه است و در این کتاب مفید و مختصر، قدمی برای ارتقاء فرهنگ کتابخوانی برداشته بود.

فرهنگ کتابخوانی که همه گیر بشه، خیلی از فرهنگ های خوب و مثبت دیگه هم به دنبالش خواهند آمد ‌.

27- خوب بود. ممنون

یکی از فایده های کتاب این هست که تجربه رو بدون تجربه به دست میاری👌👌👌👌بریده قسمتی از کتاب

سلام با نظر اقایS موافقم نظر خودمم این است که دولت کاری کنه به جای این که مثال مالیات بردارن برای ساخت تهجیزات جنگی یکمی از درآمد رو بردارن کتاب های کوتاه یا مجله های روزانه چاپ بزنن و دم در هر خونه ای کتاب یا مجله چه بخاهند چه نخواهند بزارن چون بعضی ها برای رفتن به کتاب خانه و کتاب فروشی تنبلی میکنند اینطوری از طرفی کسایی که مسعولیت پخش کردن کتاب ها رو قبول کردن از دولت حقوق دریافت کنن ومشاغل هم ایجاد میشه و دولت هم تمام مردمش با دانش و تجربه می تونن از ملت محافظت کنند سخن 🌹حضرت محمد(ص):علم برتر از عبادت است/هرچیزی راهی دارد و راه بهشت علم است /سخن 🌷حضرت علی(ع):زکات علم،گسترش آن است/علم بهتر از مال است،علم تو را حفاظت میکند و تو مال را حفاظت میکنی.

کتاب چیست؟ تعدادی کاغذ یا پوست که روی آن نوشته یا تصویر یا هر دو را دارد و معمولاً از یک سمت محکم شده است. 😂😂

میکروبوک خوبیه و بعضا نکات جالبی هم داره

بیشتر مقاله‌ای بود در مورد کتاب تا حتی یک کتابچه که هدفش آن بود که بگوید: «میکروکتاب‌»های ما را بخوانید تا با خواندن آن فکر کنید که کتاب خوانده‌اید. اول اینکه من با اصل ماجرا مخالف نیستم چرا که مانند همه چیز دیگر ما، میکروکتاب هم تقلیدی از جهان اول است و وقتی آن جا هست چرا اینجا نباشد. اما در خود متن همین مقاله به آمریکا اشاره شده و نهادینه کردن کتابخوانی از کودکی با تشویق‌های گوناگون. معلوم است که منظور از کتابخوانی در اینجا، کتاب است نه میکروکتاب. و خب می‌بینیم در همان جهان اول هم آمار کتابخوانی مربوط به کتاب است تا میکروکتاب. خلاصه آنکه در بیشتر موارد، وقتی نویسنده‌ای به ویژه یک نویسندهٔ حرفه‌ای اهل جهان اول، آمده و کتابی نوشته، کتابسازی نکرده و خواندن همهٔ کتاب بسی سودمندتر از خواندن میکروکتاب آن است. میکروکتاب خواندن وقتی خوب است که کتابخوان باشی و در کنار آن خلاصهٔ کتابهایی که شک داری که می‌خواهی بخوانی‌اش یا نه را با این شیوه بخوانی تا تصمیم بگیری در مورد خواندن یا نخواندن آن کتاب. اما مسأله به ویژه در ایران وقتی دردناک می‌شود که کتابخوان نباشی و بعد بیایی با خواندن مثلا ۵ میکروکتاب در ماه که در متن این مقاله هم آمده، احساس کتابخوان بودن به تو دست بدهد غافل از آنکه قرار نیست میکروکتاب جای کتاب را بگیرد که اگر چنین بود در همان جهان اول، این اتفاق افتاده بوده که خب همه می‌دانیم چنین نیست و بارها دیده‌ایم که مردم معمولی کتاب در دست دارند و مشغول خواندن آن هستند. حس می‌کنم میکروکتاب در ایران بیشتر شبیه کتابچهٔ نکات تستی برای آمادگی در کنکور است تا یک کار فرهنگی و مایهٔ رشد فرهنگ جامعه و نتیجه‌اش هم مانند همان کنکور است، میلیونها لیسانس و بالاتر که در نوشتن ه-کسره درمانده‌اند و غلط‌های املایی و انشایی‌شان، نشان بی‌سوادی‌شان است. در جایی از همین کتاب آمده بود خواندن کتاب، آموختن تجربه بدون تجربه کردن است؛ آری تعریف خوبی است اما خواندن کتاب نه خواندن میکروکتاب، که اگر با این تعریف به میکروکتاب نگاه کنیم، آن تجربه را هم به شکلی درست نخواهیم آموخت و صرفا مانند یاد گرفتن چند واژه و تعریف تازه است بدون آنکه از فهم دقیق آن آگاه باشیم. باشد که ما هم روزی مانند مردمان جهان اول با خواندن کتابهای درست و کسب آگاهی به جنگ جهل و خرافات برویم و کشورمان را به جایگاهی که سزاوار آن است، برسانیم. مهرداد بیات

کاملا گفته ها نویسنده رو لمس می‌کردم ولی حیف که جا داشت بیشتر به موضوع می‌پرداخت.