نظرات کاربران درباره کتاب بچه مردم

چه مادر سنگدلی به خاطر شوهر دوم از بچش گذشت خیلی تلخ بود

هیچ مادری چنین کاری نمیکنه، جلال ال احمد هرچند نویسنده ی بزرگیه، ولی زن نیست، مادر نیست.

کتابی کوتاه با یک داستان خیلی ساده و همه فهم با کلی محتوا و معنای ارزشمند که به نظرم به خوبی خودخواهی و نفس پرستی مادری که هیچ حس مادرانه ای نداشت رو بیان کرده بود

شاید خود جلال آل احمد که هیچ وقت فرزندی نداشته با نوشتن این داستان خودخواهی رو به خوبی توصیف کرده

بسیار تاثیر گذار و تلخ ...

خیلی خوب نبود،یا حداقل مثل بقیه ی داستان های جلال نبود.

خیلی زیبا بود ولی اخرش ناموزون بود

خیلی درام بود ولی آخرش خیلی ناموزون بود مخصوصا جمله آخرش خیلی عجیب بود. آدم شک میکنه که جلال داستانو تموم کرده باشه

خیلی تاثیر گذار بود

غم انگیز.

برای من خیلی حرص درار بود که بازم خرف مردم این وسط یکی از عوامل یک تصمیم غلط بود وقتی همسایه گفت وا گریه هم میکنه؟ خجالت نمیکشه؟ من یک نکته خیلی مهم را متوجه شدم اونم اینکه تند خوانی اونقدرا هم که نشون میدن و میگند خوب نیست من کتاب را با سرعت خیلی زیادی خوندم و چون عادت به کتاب های طولانی داشتم سریع می خوندم که برسم به پایان که یهو به غافلگیر کننده ترین حالت ممکن کتاب تموم شد و من مونده بودم و داستانی که برام اسپویل شده بود و کتابی که هیچی ازش نفهمیده بودم ث نتونسته بودم خط به خط کتاب را درک کنم و اون احساس همزاد پنداری با نویسنده را درک کنم در نتیجه توصیه من به شماهم همینکه لطفا کتاب را آروم بخونید خیلی اروم با و با آرمش

حقیقتا یه مقدار غیر واقعی بود...ینی امیدوارم غیرواقعی بوده باشه :) یک مادر چطور میتونه از بچه اش دل بکنه ؟! یه بمه ک سه سااال تموم باهاش زندگی کرده! سخته باورش ...

اولش خیلی دلم برای زنه سوخت اینکه چرا شوهر قبلیش طلاقش داده برام سوال شده بود و چقدر سخت بوده ک چنین تصمیمی گرفته و داشتم باهاش غصه میخوردم که رسیدم به اون لحظه که شوهر قبلیش مچشو گرفته😁🤧 ازینجا به بعد دیگه دلم براش نسوخت آدم خاصی بوده شخصیت مادره😂

آخر شبه که این کتاب رو خوندمـ.. پسرک یا دخترک تخمه کدوییشو خرید... مدام پشت سرشو نگاه میکرد... سومین سربرگردوندنش بود که مادرش رو ندید... ترس تمام وجودشو گرفتـ. کجا برود بی مادر؟ اخ طفلک بی گناه بیچاره.. تپش قلبش باعث شد دنیا دور سرش بچرخد.. گریه کرد.. اما بی فایده بود.. او در صفحه روزگار گم شد تا روزی دوباره پیدا شود.

خیلی غم انگیز اصلا نتونستم مادر و زن داستان رو درک کنم و باهاش ارتباط بگیرم فقط برای بچه گریه کردم ناخود آگاه به نظرم مادر خیلی بیخیالی داشت و دلایلش توجیه خوبی برای ول کردن بچه خوب نبود

ببنید تلخ بود واقعاً.. هم میتونستم مادر رو درک کنم هم نه.. ولی داستان متفاوتی بود بعنوان یکبار خواندن.

فقط برای اون بچه مردم همین😥

داستان غمگینی بود :)

چقدر تلخ بود که خانومه چیزی که شوهرش بهش گفته بود ملکه ی ذهنش شده بود و توی فکرای خودش هم بچه و جگرگوشه ش رو «نره خر »یه نفر دیگه خطاب میکرد..

اینکه چطور یک مادر حاضر میشه پاره‌ی تن‌ش رو بذاره و بره، خیلی غیر قابل باور بود...