• امتیاز: ۴.۵ • ژانر: ادبی/طنز • امتیاز کتاب بدون درنظر گرفتن علاقم به بکمن پایین‌تر از اینه. • ترجمه خیلی خیلی خوب بود. • این کتاب و کتاب مادربزرگ سلام میرساند و میگوید متاسف است تو یه جهان در جریان هستن و این کتاب بعد از اونه ولی داستاناشون ربط چندانی ندارند. • این اثر هم مثل همه اثرهای بکمن طعم تلخ و شیرین داره که هرچند اول بنظر میرسه شیرینی داستان غالبه ولی بعد از یه مدت این مزه تلخیه که موندگاره. کتاب شروع کندی داره و محیطی که داستان توش در جریانه خیلی شبیه به «شهرخرس» هست. جدای از اون داستان تا میانه هاش یه جورایی بی هدف دنبال میشه و پروسه تکامل شخصیت بریت‌ماری هم خیلی شبیه اُوه هستش که بنظرم جز ضعف‌های کتابه. البته شخصیت کنت یکی از جالبترین شخصیت‌هایی که تا حالا شناختم. تو یک‌سوم پایانی داستان مسیر منحصر بفرد خودشو بالاخره پیدا میکنه و عمیق میشه. در واقع بریت‌ماری تقریبا تو شرایطی قرار میگیره که خیلی شبیه شرایط الا از کتاب«ملت عشق»ه. من انتخاب بریت‌ماری رو خیلی بیشتر میپسندم. • زاویه روایت داستان سوم‌شخصه و به صورت خطی شخصیت بریت‌ماری رو دنبال میکنه. لحن کتاب هم صمیمی و طنزه با اینکه درباره مسائل جدی صحبت میکنه. جملات استعاری و تمثیلی قشنگی هم داره. • با اینکه جز کارهای ضعیفتر بکمنه ولی بازم دوستش داشتم.

به نظرم وقتی که کتاب رو تموم می‌کنی و بر میگردی جمله ی روی جلد کتاب رو می‌خونی و از صمیم قلب با اون هم نظری، خیلی قشنگه.

من نمیدنم چرا همه مردی به نام اوه رو بهتر میدونن این کتاب واقعا لطیف تر و زیباتره بعد از پایان کتاب احساس میکردم قلبمو توی این قصه جا گذاشتم👌

فردریک بکمن ، اون نویسنده اییه که میدونه شخصیت داستانش ، چه موقع و به چه چیزایی نیاز داره تا اون هارو بهش بده ، و توی نخ ریسی داستان ، چطور اونهارو گسترش بده یا از شخصیت ، پسش بگیره تا شخصیت به بهترین شکل خودش نشون داده بشه .این فکر عمیق که پشت تک تک شخصیت های داستانه ، باعث میشه پیرنگ داستان تا انتهای کتاب کامل و جذاب باشه ، و هیچ کدوم از اتفاق های داستان ، بی حساب نیست . برای هر علتی یه معلول میاره و این چیزیه که همیشه منو توی کتاباش به خودش جذب میکنه . برجسته ترین عنصر توی کتابای فردریک بکمن ، شخصیت هاشه ، و داستانی که شخصیت ها خلق میکنن و باهاش بزرگ میشن . شخصیت اصلی همواره در معرض تغییره و این نکته اییه که نمیزاره از اول کتاب بخواید حس و حال مشخصی برای داستان انتخاب کنید ، نمیتونید بگید این کتاب صد درصد خوشحال کننده یا غم انگیزه ، تنها چیزی که ازش مطمئنید ، اینه که دلتون برای شخصیت ها تنگ میشه . و وقتی درباره کتاب با اطرافیانتون صحبت میکنید ، شاید اونهاهم مثل شما تک تک فصل ها رو به خاطر نیارند ، اما به خوبی میتونن شخصیت اصلی و حسش رو به خاطر بیارند و ابراز کنند که بله ، اونها هم دلتنگش هستند . بریت ماری هم یکی از این شخصیت هاست . روی مختون میره ، ازش متنفر میشید ، درکش می کنید ، براش اشک میریزید ، عاشقش میشید ، و با پایان کتاب ، مطمئنید که هیچوقت فراموشش نمیکنید ...

تا حالا هر کتابی که از این نویسنده خوندم آخرش این غمو داشتم که چرا تموم شد.این کتاب رو هم خیلی دوس داشتم

موقع خوندن کتابهای بکمن حسی سراغت میاد که فقط منحصر به کتابای بکمن هست و در هیچ کتاب دیگری قابل تجربه نیست :) جذابیت این کتاب برای من در حد مادربزرگ سلام میرساند و شهرخرس ها و ما در برابر شما نبود اما در حد خودش جذاب و دوست داشتنی بود و البته بسیار کمک کننده برای داشتن نگاهی متفاوت به انسان هایی که اون ها رو غیرقابل تحمل و غیر اجتماعی میدونیم و بی تفاوت از کنارشون رد میشیم.

:شنیدم کسانی که پدرشون طرفدار لیورپول باشه هیچوقت تسلیم نمیشند!...این یکی از زیبا ترین جمله های کتاب بود. این تیم تسلیم نا پذیره واقعا! البته خیلی دل گیر شدم که فقط به فوتبال بریتانیا پرداخته بود. مکه فوتبال آلمان چشه آخه؟! کتاب جالبی بود،نسخه ی ضعیف تری از مردی به نام اوه شاید...اما بازم چون اسم فوتبال توش بود خوندنش خالی از لطف نیست! راستی پیشنهاد میکنم این کتاب رو با موسیقی قطعه ی زیبای a new home از Dustin O'Halloran بخونید

اَفسانه🪴 به نظرم اعتماد به قلمِ فردریک بکمن بهترین اتفاق تو حوزه ی کتابخونی برای هر کتاب دوستیه♥️ این چهارمین اثر از آقای بکمن بود که خوندم و باید بگم فوق العاده ترینشون... بریت ماری، شخصیتی که ظرافت های رفتاریِ مخصوص به خودش رو داشت، رفتارهایی که درکش گاهی اوقات سخته، رفتارهایی بعضا عجیب و البته که منطقی درست مثل اُوه... و اینکه پیشنهادم اینه این کتاب و حتما بعد از "مادر بزرگ سلام رساند و گفت متاسف است" بخونید، چون بیشتر با بریت آشنا میشید☺ (چقدر این نوشتم😂) ... و در آخر روایت جسارت برای قدم گذاشتن تو سرزمینی کاملا ناشناخته🦋

اگر سریال بیگ بنگ تئوری رو ندیده بودم و شخصیت شلدون کوپر رو نمیشناختم، قطعااااا تحمل رفتارای بریت ماری برام غیر ممکن میبود😅 اما خدا رو شکر اونو میشناسم و بریت ماری در برابر اون، کاملا قابل تحمله 😅

من حتی تو مقایسه با مردی به نام اوه هم این کتاب رو پایین تر نمیدونم. کلا نثر نویسنده برای من جذابه. در ضمن ترجمه هم مشکلی نداشت