نظرات کاربران درباره کتاب لاشه لطیف

کتاب به شدت شایان تفکره ، خیلی جالبه و حتی دیباچه قابل توجهی داره ، اگر کتاب رو با دقت بالا و توجه بسیار زیاد خونده باشین متوجه عمق فاجعه خواهید شد و خواهید دانست که این کتاب در اصل درمورد ادم خواری و قتل و جنایت های اینگونه نیست بلکه داره درمورد یکی از هزاران اتفاقاتی که انسان مسبب ان هستش رو توضیح میده و برای اشاره به فضاحت ماجرا ذات پلید و نابودگر و پست انسان رو به رخ خواننده میکشه و به افراد میفهمونه که وحشی تر و بدتر از حیوان های درنده همان انسان هایی هستند که انسانیتشان مرده ، توی این داستان متوجه میشید که این حیوانات نیستن که درگیر ویروس شدن بلکه انسانیت ادم هاست ....

کتابی بسیار هولناک و نفس گیر و البته بسیار بسیار قابل تامل. جدای از فضای ظاهری داستان، نویسنده در این کتاب به صورت بسیار دقیقی داره یک حکومت توتالیتر یا تمامیت خواه رو توصیف و در مقابل جامعه‌ی بشری رو نقد میکنه. خیلی زیبا بهمون میگه که چطور این حکومت ها زندگی مردم رو دست میگیرن و ما مردمی که همانند عروسک های خیمه شب‌بازی برای این سیاست مدارها هستیم. ما مردمی که به راحتی بازیچه میشیم و شستشوی مغزی. البته نویسنده در جایی از کتاب بهمون راهکار برون رفت میده. یکی از شخصیت های کشتارگاه که بسیار مطالعه داره و کلی کتاب میخونه و اتفاقی که بعد میوفته... نویسنده داره به ما میگه که تنها راه بازیچه نشدن و به زیر کشیدن حکومت ستمگر، فقط و فقط مطالعه و دانش هست. نباید اجازه داد که ما مردم رو از هم جدا کنن. نباید همانطور که حکومت میخواد، مردم به جان هم بیوفتن و قوی بخواد ضعیف رو حذف کنه. دقیقا همین همنوع خواری و جدا کردن قشرهای جامعه از هم که توی این کتاب می‌خونید. حتما بخونید و راجع بهش فکر کنید

اگه روحیه حساسی دارین سراغش نیاین. به شدت کتاب تامل برانگیزی هست، خشونت، بی رحمی، جنون و مرگ رو نویسنده به خوبی نشون داده و واقعا جای بحث داره داستان. دنیایی پر از بیماری های انسان گونه و خالی از عواطف و جنونی دیوانه وار که جهان رو به نابودی می‌کشونه. اصرار انسان ها به بقا و کشتن هم نوعانشون به بدترین شکل ممکن. چرا انسانی رو به دنیا بیاری که از انسان دیگه ای تغذیه کنه و بزرگ بشه! گاهی درکش خارج از ذهن و احساسه؛ کره‌ی زمینی که هیچ حیوانی نداره جز انسان. ترجمه بسیار خوب و روان بود.

با درنظر گرفتن ظاهر داستان ، خصوصا اون عاشقانه نامحسوس و ناعادلانه ، خیلی خیلی کتاب تلخ و غم انگیزی هستش ولی در عمق جامعه شناسیِ کتاب ، بشدت ایده جذابی هستش برای بیان واقعیت های جمعی و سیاسی ...

تا چند صفحه‌ی آخر رو نخوندم گفتم خب؟! همین؟! که چی؟! بعد تازه دو صفحه‌ی آخر دقیقا بهم گفت که چی! نه که داستان کاملی داشته باشه و دنیایی نویسنده ساخته بی عیب و نقص باشه(جدا از اینکه نخواسته هم دنیاش جای قشنگی و عالی باشه، نسبت به قوانین و مقرارت داستان صرفاً) باز هم داستان قابل قبولی بود و پیامی میخواست برسونه رو رسوند.

کتابی بی نهایت دارک و مثل اسمش بی رحمانه است من که تا اون آخرا حالت تهوع داشتم ولی تلاش تهوع آمیز انسان ها برای بقا از طریق خوردن همدیگه اون هم با لذت فراوان حالت رو بهم میزنه اما خب نمیشه این مقوله که انسان برای بقا هر کاری میکنه رو در واقعیت انکار کرد انسانیت مرده بود توی این کتاب باورم نمیشه که هیچ کدوم از شخصیت ها ذره ای احساس درشون وجود نداشت. کتابی بی روح و سرد اگه روحیه مناسبی ندارید پیشنهادم ابنه که نخونید

در مورد این کتاب باید بگم که افرادی که روحیه حساسی دارن واقعا نباید سمتش برن ، داستان خیلی روان هست و کتابی هست که خوندنش باعث کشش میشه و چشم از کتاب بر نمیداری . بسیار قابل تأمل و غافلگیر کننده تموم شد و نشون میده که ما آدما کارایی میکنیم که اگر همون کار رو کس دیگه ای انجام بده نفی میکنیم و احساس انزجار میکنیم.

انسانیت در شرایط هولناک و زمانی که انسان در جامعه ای فاسد است معنا پیدا میکند اگرنه همه انسان ها در ظاهر متمدن و زیر نظر قانون منظبط هستند. اما اگر قانون اجازه بدهد ذات کثیف خود را به نمایش بگذارید آن زمان چقدر برای انسانیت ارزش قائل خواهید بود؟ کتاب خیلی عجیبی بود و پایان به شدت شوکه کننده ای داشت. داستان جامعه ای از انسان ها را به تصویر می‌کشد که با دروغی ساختی سعی در توجیه ذات فاسد خودشان دارند. شاید در ظاهر تصویر چنین دنیایی بسیار دور از واقعیت باشد اما با کمی تامل میشود فهمید ما در همان کثافت و فساد داستان فرو رفتیم و فقط ظاهر را به طرز ریاکارانه ای خوب حفظ کردیم. کتاب بسیار متفاوت، شوکه کننده، تهوع آور و جذابی بود . می‌تواند یک پیشنهاد خوب باشد به کسایی که کتاب فارنهایت ۴۵۱ را دوست داشتند.

اگه روحیه حساس دارد نخونید،اوایلش خیلی چندش آور و خفناک و کسانی که روحیه لطیفی داشته باشند هم براشون خوب نیست اصلا. خیلی درموردش چیزی ندارم برای گفتن ولی ایده داستان واقعا جالب بود نسبت به بقیه کتاب هایی که تو این سبک و ژانر خوندم متفاوت بود دوشش داشتم،امااا داستان بعد از ۵۰الی ۸۰صفحه اول خیلی کسل کننده شد و هیچ جذابیتی نداشت!!!اون کشش اولیه رو هم نداشت دوست داشتی بخونی و بببینی چه اتفاقی می افته برای اون مردم. داستان: یک ویروسی اومده که نمیتونی گوشت حیوان ها رو بخوری حتی نباید نزدیک کوچیک ترین حیوانی شی و دست نباید. بزنی بهش گازت هم نباید بگیره متأسفانه به دستور دولت تمامی حیوان های حتی سگ و گربه باید کشته شن چون برای آدمیزاد ها خطرناک اند و باعث مرگشون می شوند. حالا با خودتون میگید خوب گوشت نباشه آدم ها چی میخورند؟ خودشون رو!!بله درست شنیدید آدم ها رو پرورش میدند و می‌خورند...چشم ها،زبون،دست و پاها حتی مغز فکر کنید یه هم نوعت یه آدمیزاد رو پرورش بدند و تو به عنوان غذات درست کنی و بخوریش واقعا وحشتناک و ترسناکه مثل گوشت گوسفند و گاو درجه بندی میشند و بعضی هاشون خیلی گرون و خاص اند،انقدر این گوشت گرونه که وسع مالی بعضی از مردم نمیرسه مثل این دوره زمونه که ما توش هستیم. . نیمه دوم کتاب واقعا کسل کننده بود این کتاب رو من از بعد از نمایشگاه شروع کردم،انقدر کسل کننده بود که واقعا میخواستم ولش کنم. پایان کتاب هم به ما یه نکته ای رو گفت که حتی بهترین آدم ها باز هم شیطانن ولی باز پایان کتاب خیلی باز بود از نظرم و به بدترین شکل تموم شدش. مجدد میگم ایده داستان عالی بود ولی خوب نویسنده نتونستش ادامه بده و پایانش خوب تموم کنه.

هولناک، غیر قابل پیش بینی در عین حال خواندنی ، قابل تفکر و تعمق ، دید من به زندگی فانی تا حدی چرخید بسمت جدی نگرفتن زندگی و نهایت استفاده مثبت از بقیه عمرم و درکل انسانیت و بازهم انسانیت

محتوای خیلی سردی داشت و با تموم کردنش چند دقیقه ای تو غم به فکر فرو رفتم. اعتراف میکنم بعضی جاهاش واقعا نزدیک بود بالا بیارم! قبل از این کتاب هایی در مورد داعش میخوندم کسایی که به خاطر طرز تفکر و عقیده خاصشون آدم ها رو میکشتن ولی اینکه آدم های این داستان که عادی ان با کشتن آدما مشکلی ندارن خیلی برام عجیب و قابل تفکر بود. با صفحه چهارمش و اونجایی که میگه وقتی قلب ها رو بسته بندی میکنن چه حسی دارن ... خیلی بیشتر به فکر فرو میرم. توقع پایان بهتری داشتم و به خود کتاب هم حس خوبی ندارم.

از گردونه طرح نمایشگاه گرفتم.خاص،تلخ و جذاب.

کتاب خوبیه. توصیه میشود

صادقانه بگم......بعد از خوندن بخش اول کتاب و دیدن رفتار شخصیت اصلی یکم امید پیدا کرده بودم،چیزی که نشون بده انسانیت می‌تونه به همه جا و در همه ی فرهنگ ها رخنه کنه،شاید این اتفاق ها بیفته ولی اونقدر نادر هست که خیلی جاها به چشم نمیاد،قربانی اصلی همیشه ضعیف ترین هست،با اینکه این رو میدونستم ولی واقعا از پایانش شوکه شدم

#چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳ تموم سعی خودم رو میکنم که بدون لو دادن داستان، کتاب رو معرفی کنم. امیدوارم موفق باشم:) خب اول از همه، جامعه به تصویرکشیده شده در لاشه لطیف، خیلی دارک و تاریکه. جامعه‌ای که انسانیت و اخلاق رو زیر پا گذاشته و سلاخی انسان‌ها رو قانونی اعلام کرده. جالب اینه همه توی کتاب، در حال توجیه کردن این قانونن؛ از قصاب‌ها گرفته تا مردم عادی. حتی مارکوس که شخصیت اصلی و مثبت داستانه و از حرفایی که میزنه به نظر میرسه تنها فرد منطقی این جامعست هم شغل خودش رو توجیه میکنه. در ارتباط با روند داستان باید بگم یه جاهایی واقعا بوی سانسور میخورد تو سر و صورتم! اما مترجم، تموم تلاش خودشو کرده بود داستانو واضح بگه که از حق نگذریم تلاشش ستودنی بوده. از یه طرف یه جاهایی جزئیات خیلی خیلی زیادی از قربانی کردن آدم‌ها بیان میشه. اگه روحیتون حساسه ممکنه حالتون توی این قسمت‌ها بد بشه (به هرحال لزومی نداره اون بخش‌ها رو بخونید به نظرم ذکر اقدامات خشن و غیرانسانی توی کتاب فقط به خاطر اینه که نویسنده نشون بده انسان‌ها چقدر میتونن ظالمانه عمل کنن، اون هم صرفا به خاطر به دست آوردنِ گوشت). اما می‌رسیم به پایان داستان. کتاب شوکه‌کننده تموم میشه و دوست دارم راجع بهش حرف بزنم اما نمیخوام لو بره. به هرحال مطمئنم شوکه میشید از پایان‌بندی :) به نظرم اگر خوندن کتاب‌های پادآرمان‌شهری مثل (۱۹۸۴) و (ما) رو دوست داشتید از این کتاب هم خوشتون میاد. فقط فرق لاشه لطیف اینه خشن‌تره و نویسنده با دل و جرات بیشتری داستانو روایت کرده. شخصیت مارکوس، منو یکم یاد شخصیت اصلی کتاب عقاید یک دلقک هم میندازه. حالا نمیدونم این نظرم چقدر درسته. در نهایت کتاب ارزش خوندن داره. حجمش زیاد هم نیست و زود تموم میشه. امتحانش کنید :)

یه کتاب خوب و سرحال. ترجمه کتاب توسط خانم قدیمی انجام شده که به نظرم یکی از بهترین مترجم های ادبیات اسپانیایی زبان هستن و کم کم حتی به سلبریتی این حوزه دارن تبدیل میشن. داستان کتاب درباره پادآرمان شهر یا همون دیستوپیایی هست که اعلام شده گوشت حیوانات دیگه مسموم و غیرقابل استفاده است و مردم هم چاره کار رو تو همنوع خواری دیدن. بستر داستانی و مفهومی که کتاب میخواد بگه و به مخاطب انتقال بده، مفاهیم مهم و بزرگی هستن و تا حد زیادی هم تونسته تو این زمینه خوب کار کنه ولی کتاب و داستان در عین حال دقیقا از همینجا هم ضربه میخوره. به نظرم کتاب بیش از اندازه ای که بتونه یا حداقل در این حجم بتونه از پسش بربیاد، به مسائل مختلف می‌پردازه و احساس شلوغی میکنیم. مفاهیمی مثل دامداری صنعتی در کل جهان، تاثیر و هجمونی رسانه های مختلف بر مردم کل جهان در این حد که میتونن یه دروغ رو برای سال های طولانی ادامه بدن بدون اینکه مردم متوجه بشن، رحم نکردن انسان ها به همدیگه در زمان پرتنش، بحث متزلزل شدن بنیان خانواده و خیلی موارد دیگه. با این حال انصافا باید گفت که نویسنده اکثر مواقع تونسته به بهترین شکل از پس کارش بربیاد، هرچند بعضی جاها کتاب به جای تأثیرگذاری، به سمت مشمئز بودن و وحشت جسمی بی دلیل و بی مورد کشیده میشه که تا حدی میشد ازش چشم پوشی کرد چون هیچ تاثیری رو داستان و حتی مخاطب نمی‌ذاره. مورد آخر هم تعلیق داستانه که تا انتها حفظ میشه و ریتم داستان دچار مشکل و افت نمیشه. در کل به شدت پیشنهاد میکنم که مطالعه کنید. #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳

کتاب به شدت هولناک و التهاب آور ، تصاویری مشمئز کننده در ذهن آدم ایجاد می کنه که استعاره ای از بالا وپایین جامعه بشری هست و نگاه نویسنده از اون جهت تحسین برانگیز که از مردمک چشم یه راوی بی طرف روایت میشه ، این تبعیض وحشتناک وجود داره و درست هم به همین شدت زشت و کریه و ترسناک و اگر فکری نشه چه بسا این استعاره روزی به واقعیت بپیونده که البته دور هم نیست و چه بسا در شرف وقوع.

خب من نسخه کتبیش رو خوندم و شاهکار بود بهترین کتاب از هر لحاظ از فضای داستان همه چیز مخصوصا پایان بندی داستان کتاب های مشابهشم شاید بشه جورج اورول 1984 یا جز از کل اشاره کرد خلاصه بگم کتاب بی نقص مثل بقیه کتاب های نشر چشمه

بسیار بسیار تکان دهنده است غافلگیر شدم

اگه روحیه حساسی دارید بهتره اصلا سمتش نرید.