نظرات کاربران درباره کتاب کتاب یحیا

قشنگ بود و فطری یک نفس خوندمش

عالی بود و پر از حس مثبت و حال خوب

کتاب و حسی که منتقل می‌کردو دوست داشتم، دوست داشتم در اون فضا زندگی میکردم به دور از ریا و نیرنگ

داستانش خیلی شیرین و دلچسب بود ، دوست داشتم فقط بعضی چیزاش مبهم بود که آیا واقعیه یا نه یا زمان توی داستان کی بوده و...

زیباست و ساده 🥹

در طول مطالعه کتاب،بی صبرانه‌ منتظر هستید که اوج داستان برسید، این هیجان همیشه همراه در مطالعه داستان ، خودش زیبایی خاصی دارد، حتی می شود برای جمع های خانوادگی هم این داستان را بعد از مطالعه بازگو کرد... بسیار عالی

خیلی عالی بود درعین سادگی بسیار اموزنده بود پیشنهاد میکنم حتما بخونید

کتاب دوست داشتنی و دلچسبی بود، سرشار از سادگی . نویسنده دریک داستان کوتاه تونسته بود سفرنامه ی تبلیغی این طلبه ی جوان رو شرح بده. قلم نویسنده روان و گویا و پیوسته بود ، یکی از نکات مثبتش این بود که توضیحات خسته کننده و زیادی نداده بود بلکه هرآنچه که نیازبود رو به اندازه و زیبا توصیف کرده بود. خود داستان هم آموزنده و دلپذیر بود.

روایت ساده و بی آلایشی بود از یک روحانی که تازه معمم شده و به توصیه پدرش که او هم روحانی بود برای تبلیغ در ماه مبارک رمضان به روستایی دورافتاده رفت و سعی کرد دلهای مردم را تصرف کند به جای پند و موعظه ، خود عامل به کار خیر بود و اینگونه توانست جمعی را تحت تاثیر خود قرار دهد

نمی‌دانم کتاب نظرکرده بود یا نظر من کتاب را گرفت که یک‌نفس و نه، جرعه‌جرعه، آن‌را نوش کردم. دلم تنگ می‌شود برای دیدن پسر آقا سید، دلم قنج می‌رود از تصویر مراد.

خیلی روون بود و دوست داشتنی.

چقدر روان و شیرین و دل‌نشین بود.

خیلی کوتاه ساده روان ولی عمیق سریع خونده میشه حالت داستانی داره و جالبه

چه آرام و زیبا

خیلی به دلم نشست

کتاب یحیا کوتاه است ولی بسیار شیرین و روان است. نثر ساده و انسجام خوبی دارد. راوی اول شخص است و من روایت اول شخص را دوست دارم چون فکر می‌کنم بهتر در جریان احوالات قهرمان یا شخصیت اصلی داستانی که راوی خودش است، قرار می‌گیرم. کتاب خاطره‌ی تبلیغ یک ماهه‌ی سید یحیاست. کتابی از جنس بودن با مردم و کنار مردم. از جنس خلوص و صفا و انسان بودن. حین خواندن کتاب یاد کتاب حاج آخوند افتادم، مخصوصا وقتی پای نقل قول از سید ضیاء وسط بود. کتاب را دوست داشتم و دوست دارم باز هم از این نویسنده بخوانم و یادم می‌ماند هر وقت ترسیدم دستم را روی شانه بگذارم و صلوات بفرستم.

یک باره کتاب را خواندم روایت ساده و روانی بود خداقوت فقط من از اهالی همان منطقه هستم و نمی دانم شاید مشکل از من باشه اما با برخی از کلمات و رسومات غریبه بودم و به نظرم این لهجه و این عبارات و رسومات همه اش مختص به این منطقه نیست و بیشتر به مناطق شرق گیلان می خورد. ولی در کل خدا خیرتان دهد

کتابی بسیااااار روح نواز، دلنشین و سرشار از حس خوب

خیلی زیبااااا بوووود

لطیف مهربان