اینکه مقصود صاحب علی از اول چی بوده خیلی واضح و روشن بود.(شاید یکم داستان ازین نظر ضعیف بود) . بعضی وقتا آدما(چه بزرگ، چه کوچیک) فکر میکنن مثلا اگه فلان کارو میکردی الان چنین اتفاقی نمی افتاد. . ولی فقط خودت میفهمی که اتفاق افتادن یا نیفتادنش خارج از دست من بوده، و چقدر توضیح این میتونه سخت باشه!

به عصر نگارش این داستان باید دقت کرد. این ادبیات و پرداختن به موضوع کودکان در اون برهه اصلا چیز معمول‌ای نبود. صمد خودش معلم بود و در زمان حیات محدودش بسیار به موضوع تربیت کودکان پرداخت. در وهله‌ی اول، نوع نگاهش به برخورد و ایجاد رابطه با کودک و در جایگاه بعدی شاگردش رو داره بیان میکنه. در وهله‌ی بعدی فلک‌زدگی و دشواری زندگانی روستایی اون زمان که آپاندیسیت منجر به مرگ میشه و درمان‌گر دِه، یک «گیس‌سفید» عه. و در وهله‌ی بعد هم، همین موضوع نسخه‌پیچی غیرعلمی و فقر آگاهی. حالا شاید با تأمل بیشتر و تعابیر استعاری، مفاهیم دیگه‌ای از ارتباط بین معلم و شاگرد و تعمیم‌ش به ارتباطات دیگه هم بشه برداشت کرد.

به نظر من هم میخواست فقر و خرافات رو نشون بده ک زندگی رو بسته به یک نارنج میدونن،و یک معلم دلسوز ک چقدر پیگیر برخورد دانش اموزش بود و براش مهم بود که اون از دستش ناراحته،در کل خوب بود

بنظر میخواست دنیای کودکانه رو به تصویر بکشه و روابطی که توش وجود داره و اینکه پا گذاشتن به اون مهارت و دقت میخواد .

خوب بود والبته انتهای قصه از اول قابل درک بود. ولی مهم تر از درک آخر قصه، درک رنج یک کودک به علت فقر و کمبود امکانات بود.

عالی بود سطح تفکر و خرافه گرایی رو در یک داستان کوتاه نمایان کرد

زیبا بود اما پایان ساده ای داشت، انتظار میرفت روند داستان به جایی منتهی بشه که نشد

طبق معمول صمدبهرنگی عالی نوشته بود...

بعضی وقت ها توضیح یه سری چیزا برای یه سری از آدم ها انقدر سخت میشه که آدم نمیدونه چطور بیانشون کنه .

کوتاه، ساده، زیبا