نظرات کاربران درباره کتاب بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم

واقعـــا عالیــ بــود ... قلم نویسنده فوق العاده می باشد ... لغات و ترکیباتی نیز که نویسنده بکار میبرن عالیه ...

اگر با نثر شاعرانه و ادبی ارتباط میگیرید حتما بخونید چون قطعا یکی از قشنگترین داستان هایی میشه که خوندید :)

کتاب از لحاظ ادبی و نوشتاری بسیار زیبا و خوندنیه و داستان ملموسی هم داره. روند داستان به شدت تو رو همراه خودش می‌کنه و از یک جایی به بعد انگار خودت شاهد اتفاقات هستی. استعاره و ترکیبات بسیار قشنگی داره و خوندنش رو صد در صد پیشنهاد می‌کنم.

روند داستان، کمی گیج‌کننده بود برام. بعضی قسمت‌ها نمیدونستم واقعا چه‌خبره و چیشده و... . این مشکل من نبوده فقط. شاید هم که جناب ابراهیمی از قصد این کار رو کردن. نمیدونم! ولی نثر زیبا، ترکیب کلمات دلنشین و جملات جذاب بود. حتما پیشنهاد میدم بخونید. پ.ن: کلیات داستان رو متوجه شدم و هر چه جلوتر میومدم داستان مفهوم‌تر میشد برام. ۳ روز بعد: موقعی که برای بار دوم کتاب رو خوندم: حسی بهم میگه که جناب ابراهیمی این کتاب رو از روی قصد طوری نوشتند که خواننده، مجبور بشه دوبار کتاب رو بخونه تا کاملا متوجه بشه. من بار دوم کاملا متوجه شدم و بازم مثل دفعه اول بهم چسبید!

اثر بی‌نظیر نادر ابراهیمی. اولین کتابی که من از آثار ابراهیمی خوندم.به شدت توصیه میکنم

فکر میکنم این کتاب ، شبیه نوار فیلمی بود که ترتیب زمانی فیلم های ضبط شده ی داخلش، به هم ریخته بود•💕 تصویر ها و فضا هایی رو به ما نشون میداد که همگی اونها واقعی و در عین حال به هم ریخته بود.مثله یک خواب کوتاه و دنج! راوی داستان انگار در زمان گم شده بود🥲☺️ امیدوارم این کتاب رو بخونید و از تجربه ی یک خواب کوتاه و گم شدن در زمان و مکان لذت ببرید !

این کتاب خیلی خیلی قشنگه. نویسنده تخیل خوبی داشته و همه چیز رو به خوبی توصیف کرده. وقتی کتاب رو خوندم یاد کتاب شاملو و آیدا افتادم.که خیلی کتاب قشنگیه. در کل کتاب رو توصیه می کنم عالیه.

وقتی اولین بار خوندمش روحم پر از احساسات اما ذهنم توان تحلیل کامل قصه رو نداشت و گنگ بود که به همین علت بعد از پایان تمایل شدیدی پیدا کردم برای مطالعه مجدد، حالا که برای دفعه دوم به آخرش رسیدم روحم و ذهنم متفق بودن و احساستم پردازش شد و رنگ گرفت. کتابی با قصه‌ی نایاب که تبحر و استادی نویسنده باورپذیرش میکنه گویی که یکی از شاهدان بود‌ه‌ایم.

کتاب یه متن احساسی داره و تفکرات و تخیلات نویسنده رو به سبک ادبی خاصی به نگارش دراورده . نمیشه به عنوان یه داستان خوندش چون منسجم نیس . بخش هایی از کتاب برای من جذاب بود ولی با یه قسمت هایی هم نتونستم ارتباط برقرار کنم و منظور نویسنده رو برخی جاها متوجه نشدم جوری که انگار دارین یه ترجمه بد می خونین نه یک کتاب از نویسنده. مهم ترین نقص کتاب به نظر من پرش های داستان هست که نمیشه یه نتیجه کلی ازش گرفت . نکته مثبت کتاب هم حس شاعرانه و گاها تلقین احساسات پاک کودکانه است . نسبت به سایر آثار نادر ابراهیمی مثل یک عاشقانه آرام و نامه ها؛ این کتاب سطح پایین تری داره . کتاب رو به دوستداران شعر و ادب پیشنهاد می دم ولی کسانی که کتاب های داستانی و رمان رو ترجیح می دن بهتره سراغ این کتاب نیان . #چالش_کتابخوانی_۱۴۰۳

غرق اندیشه‌ها و عاشقانه‌های این مرد بزرگ شدن :) اولین کتابی بود که از نادر ابراهیمی خوندم. قبل از این جسته‌وگریخته ازش جملاتی خونده بودم... کتاب قشنگی برای بیست‌سالگی آدمهاست، اما حتی سالیان بعد هم که بخونی، لذت بیشتری می‌بری و اون بین چیزهایی هست که گوشه‌ی دل خودت هم پنهان شده. عاشقانه برای توصیف این کتاب کافی نیست. معرفت عمیق‌تری در جان این نوشته‌ها قرار گرفته و هرکس به قدر وسع، ازش لذت می‌بره و ارتباط برقرار می‌کنه. همراه نادر ابراهیمی شدن قلب آدم رو پر از روشنایی و پروانه‌ها می‌کنه... :)

من پنج تا ستاره رو به خاطر نثر زیبا وشاعرانه به کتاب دادم. تا آخر خوندم ولی چیزی نفهمیدم قبلا عاشقانه آرام رو از نادر ابراهیمی با صدای آقای دهکردی گوش داده بودم به نظرم زیبا تر بود ولی این یکی واسم جالب نبود.

برام سخته خوندنش یجورایی نمیفهمم

فهمیدن اصل داستانهای نادر ابراهیمی خیلی به زحمت نیاز داره و انرژی زیادی از خواننده میگیره چرا آخه اینقدر گنگ و پرت و پلا داستان می نویسه؟

چند صفحه از کتاب رو خوندیم اما چیزی متوجه نشدم و ادامه ندادم،واقعا معلوم نبود چی به چیه

میخواستم توی چند روز مطالعه ش کنم ولی اینقدر جذاب و زیبا بود که امروز کامل خوندمش. رمزآلود هست. یک پاراگراف هایی توی کتاب هست که عمیقا با روح آدمی در می آمیزند و بالای 70 درصد کتاب رو برای خودم هایلایت کردم. یک جاهایی داستان پرش هایی داره که خط زمانی داستان از دستم خارج میشه و نمیدونم این گفتگوها دقیقا مربوط به کدام روزهای داستان هست. یک بار دیگه این کتاب رو خواهم خوند. بسیار ادبی و بسیار زیبا و شیوا هست

وای چقدر زیبا هستن این خطوط، شکوفه میدهند روان را، غرق در مکان و زمان.

تنها دلیلی که یک ستاره کم دادم: این نسخش یه باگ خیلی بزرگ داره چون تو کتاب چاپیش با تغییر فونتی که داره میشه گذشته رو با اینده تشخیص داد ولی تو این هیچ تغییری نداره و ادم گیج میشه یکم اگه قبلا نسخه چاپیشو نخونده باشه کتاب برا کسی که دنبال یه رمان با یه داستان خیلی جذاب و هیجان انگیز میگرده خوب نیست ولی به نظرم جزو کتاباییه که جمله به جملشو باید بارها بخونی از زاویه دید های مختلف و اصلا نباید سرسری رد بشی کل محتواش طوریه که انگار تو یه جاده ی مه آلود وایسادی و نمیتونی اطرافتو درست ببینی ولی در عین حال متوجهی که چه چیزای قشنگی دورت هست و داری با تک تک سلولات اون حس قشنگه و دریافت میکنی مطمئنم هرکسی با هر سبک سلیقه ای میتونه خوشش بیاد ازش اگه درست بخونتش!

نادر ابراهیمی آدمی رو از دنیا جدا میکنه و میبره به دنیای خودش، کنارشون میشینی به حرف هاشون گوش میکنی و بعد از تموم شدن کتاب دلتنگ تک تک اون لحظه ها میشی. توی خوندنش شک نکنید تو ادبیات ایران کم نظیره :))))

اصلا نمی دونم چی راجب این شاهکار بگم من که لذت بردم از واژه به واژه اش توصیفات بی نظیر تصویر سازی محشر فقط یک نویسنده فوق ستاره می تونه یه داستان ساده رو انقدر با زبان بی نظیر توصیف کنه

کتاب های نادر ابراهیمی که نیاز به تعریف ندارند اما هیچ چیز آتش بدون دود نمیشود...