نظرات کاربران درباره کتاب سی و دو ساله؛ مسافر روزگار

خوب

هایکوی جذابی بود.دوستش دارم

برگشتن به گذشته امری است محال. پس نباید چندان بهش فکر کرد. اما این داستان باعث شد برای هجده سالگی خودم و آدم های که آن زمان در زندگی ام بودند دلتنگ شوم.

مزخرف

کلا ٥ دقیقه وقتتونو میگیره ، بخونید ، با هایکو اشنا بشیم

جالب بود

عالی بود و یه کم نوستالژیک و به نوعی سبب همزاد پنداری

خیلی خوب بود :) دخترهای جوان حوصله سربر هستند :)))

تهش که چی ؟کاس اسم کتار را می گذاشت یکشنبه.اصلا جالب نبود و من برای خوندنش وقت نذاشنم

توصیف خوبی از نگاه شرقی که با واقعیت مدرن در هم آمیخته. هرچند کوتاه اما به نظرم از کارهای خوب موراکامی است.

بعله جناب موراکامی. 10درصد ءآثارش خوبن.بقیه رو هم واس خاط اونا میخونیم😀

داستان قشنگیه اون دختر هجده ساله هیچ وقت نمیتونه واقعا لمس کنه که ی فرد سی ودوساله چه تفکروذهنیتی نسبت به حال وزمان اکنون داره. وقتی سنمون بیشتر میشه جوری فکر میکنیم که انگار ی ادم دیگه شدیم

میبینید چقدر راحت میشه فرهنگ یک کشور دیگه رو وارد یک کشور دیگه کردحالا نمیگیم فرهنگ مبتذل به ما چه !!مجانی کردن ایا بهتر نبود طاقچه ی عزیز کتابهایی رو به رایگان دردسترس جوونای عزیز کتابخون ما قرار بده که تناسبی با فرهنگ ماداشته باشه وامید به آینده ای بهتر

منهم این به اصطلاح کتاب رو خوندم. هرچیزی که نوشته میشه رو نباید ترجمه و چاپ کرد.

در اصرار دوستان به نقد کامل تر ، این جملات را می نویسم . باز هم یک ستاره . این نویسنده ، نویسنده بزرگی است و عظمت نوشته هایش در کتاب کافکا در ساحل ( کافکا در کرانه ) به چشم می آید اما این دلیل بر این نمی شود که تمام نوشته هایش بی نظیر باشد . کتاب روندی سطحی دارد و به نوعی قصه سازی نمی کند و تمام وقایع بر حول محور موضوع بی ارزشی می گردد . شاید در نظر برخی از مخاطبان موضوع کلیدی این داستان گذر زمان باشد اما می توان گفت حتی اگر توصیف دردمندی های گذر زمان قصد اصلی نویسنده در نگارش این اثر باشد ، باید گفت به بدترین شکل ممکن به رشته در آمده است . داستان جذابیت خاصی ندارد و مخاطبان را جذب خود نمی کند . به نوعی می توان گفت کشش خاصی در زیرلایه های نگارشی داستان به چشم نمی خورد . شاید باید گفت انتشار این داستان در جامعه ما به نحوی غلط می باشد . داستانی که به راحتی فرهنگ غرب و آسیای شرقی را انتقال می دهد . آیا واقعا مخاطب منتظر این است که بداند شخصیت داستان در طول عمرش با چند دختر خوابیده است ؟؟ آیا واقعا مخاطب می خواهد بداند که لذت انگیزترین تفریح شخصیت اصلی داستان در 18 سالگی همخوابی با دختران مختلف است ؟؟ در حال حاضر نویسنده های مختلفی در غرب دست به نگارش برده اند و به نحوی فرهنگ کشور خود را وارد کشور های دیگر کرده اند اما هیچ کدام از این نویسندگان ( از جمله جوجو مویز ، اس جی واتسون و ... ) خمیر مایه داستانشان بر موضوعی این چنین که در این داستان ذکر شده ، نبوده است . همخوابی با دختران متعدد در جوانی !!! در پایان هم باید گفت نثر داستان بسیار سطحی و غیر ادبی بود . شاید نویسنده می توانست به شیوه ی بهتری این داستان را به نگارش در بیاورد . واقعا از نویسنده اثر کافکا در ساحل بعید بود که چنین داستان بی مفهومی بنویسد . در نهایت امتیازی بالاتر از یک ستاره شایسته این اثر نیست . پ.ن: این هم نقد مودبانه برای دوستانی که اعتراض کرده بودند !!

دیالوگ های کوتاه و بدون حاشیه ،تک گویی راوی با خودش ،از نقاط قوت کتاب بود .

ی لحظه ب خودم فک کردم ک دوس دارم دوباره ۱۸ ساله باشم؟و جوابم نه بود من اینی ک الان هستم رو دوس دارم ی بار ۱۸ ساله بودن رو تجربه کردم

خنک بود

بیخود بود

🙄🙄🤔🤔🤔🤔