نظرات کاربران درباره کتاب عقل و ایمان از دیدگاه ابن رشد، صدرالمتألهین شیرازی و ایمانوئل کانت

این کتاب که استنباط می‌شود برگرفته از یک پژوهشِ دانشگاهی‌ست، به بسط و نقدِ سه‌ دیدگاه در ارتباط با عقل و ایمان پرداخته است. مطالب نسبتاً گام‌به‌گام پیش می‌روند، اما نیاز به گسترش مفاهیم در لایه‌های عمیق‌تر، بهنگام مطالعه‌ کتاب، برای افرادی که شناختی نسبت‌به مفاهیمِ فلسفی ندارند، بشدت حس می‌شود! در نهایت با استفاده از مطالبِ بخشِ پایانی کتاب، یک جمع‌بندی برای کاربرانی که قصد دارند در اندک فرصتی، کلیتی از ماحصلِ این اثر بدانند، ارائه می‌شود: ■ شباهت‌ها: ▪ تأکید بر به‌کارگیری عقل و بهره‌وری از تعقل. ▪ نیازِ انسان، به ایمانِ دینی است، نه ایمانِ غیر دینی. نتیجه: باور بر اینکه هیچ‌گونه تعارضِ حل‌نشدنی میان عقل و ایمان وجود ندارد و این دو کامل‌کننده یکدیگر هستند. ----------------------------------- ■ تفاوت‌ها: ▪ کانت معتقد است که کشف باطنی و یقین شخصی از بهترین راه‌های اثبات خداوند است، زیرا روحِ انسان خود شعله‌ای از نور خداست. نقد: اما به‌نظر می‌آید دیدگاهِ وی ایراد دارد، زیرا کشفِ باطنی و یقینِ شخصی هرچندکه می‌تواند برای صاحبِ کشف حجیت داشته باشد، ولی برای دیگران قابل اثبات نیست. ▪صدرا، فلسفه و عقل را در خدمت دین و مدافع از آموزه‌های آن و به‌صورت عقلانی می‌داند و بر این باورِ که ایمان، خودش مشوق گرایش عقلانی در انسان‌هاست. نقد: اگرچه عقل و فلسفه در دین، مورد نفی واقع نشده است، اما در جهتِ اثبات نمی‌شود گفت سکوت کرده است؛ چون برخی از استدلال‌های قرآن با برهان یا استدلال عقلی محض هستند، لذا در این زمینه گفتار صدرا درست است. بنابراین می‌توان گفت که صدرا یک فیلسوف با گرایش‌های عقلانی در مسائل دینی بوده است. ▪ ابن‌رشد با تمام تلاش می‌خواهد جرئت آزاداندیشی را در افکار مخاطب ایجاد کند. چون اگر به عقل میدان آزاداندیشی داده نشود، نمی‌تواند بر قله‌های بالای اندیشه صعود کند. _________________________ * مطالعه نسخه موجود در طاقچه.

با تشکر از طاقچه لطفا کتاب های فلاسفه کهن ایرانی را بیشتر گسترش دهید