نظرات کاربران درباره کتاب قیدار

خیلی سال قبل، اوایل چاپ، نسخه چاپی کتاب رو خوندم و هنوز لذت خوندن داستان دوست داشتنیش یادمه، ولی قیمتش خیلی بالاست الان اینجا

نمیدونم شخصیت قیدار کمی فرازمینی بود یا ما در دوره ای زندگی میکنیم که همچنین شخصیت ها رو نداریم یا داریم ولی در گمنامی زندگی می کنند. قیدار مرد لوطی ، پولدار،خداشناسی، امام شناس و پایبند به اصول و اعتقاد خودش، به طور کل شخصیتشو دوست داشتم و از فضای داستانی لذت بردم.

من صوتی این کتاب رو از اپلیکیشن نوار با صدای خود نویسنده گوش دادم که عالی بود. جوری مکالمه ها بیان میشه که انگار خودشون یه عمر راننده جاده بودند که این هم از نبوغ آقای امیرخانی هست.

انقدر از خوندن این کتاب لذت بردم و از اینکه یه کتاب پر مغز خوندم اینکه واقعا نویسنده از جون مایه گذاشته برای کتاب واقعا با خوندن هر ورقش عشق کردم عالی بود کتاب

منم نسخه چاپی این کتاب چاپهای اول خوندم...کلا نوشته های امیرخانی دوست دارم دیگه این رمان که داش مشتی هم 🥰اصن یه چیزی👏👏👏👏 بنظرم من که از بهترینهای نویسندگان در قید حیات هستن ایشون

لوتی منشی... لوتی بودن با لات بودن فرق میکنه... مرام و معرفت داشتن چیزیه که با گوشه نشینی بدست نمیاد... عجب جانی... مردونگی و مرید مولا بودن عجب چیز خاصیه.... آدم دوست داره غرق بشه توی این فضا... غرق بشید...

قیدار خان خواستیم چند خطی بنویسیم واس اونایی که نگارش آقای امیرخانی رو در وصف شما نخوندن هنو، رخصت پهلوون. روزی روزگاری تو ایران خودمون یه اسمی خیلی اعتبار داشت. چه پیش سیاه سفیدای(معتادها) خیابون چه لات هایی که تو میخونه دور هم مینشستن. سیاه سفیدا با یاد قیدار خان سرطان خودشونو دود میکردن، تو میخونه ها هم به سلامتی ایشون مینوشیدن. قیدار خان گاراژ دار بود، کلی آدم زیر دستش داشت. همشونم بیمه یه نفر بودن. غلام ارباب. جون ابن حوی. قیدار خان خیلی مرد بود. تا میتونست خیرش و به همه میرسوند. از اونطرفم برائت از ظلم وظالم داشت. اونقدر مرد بود که وقتی عمو صفدر از هاشم ریزه میپرسه میخوای چیکاره شی؟ هاشم ریزه نه میگوید دکتر، نه مهندس، نه راننده ، نه مکانیک. میگوید: عمو صفدر، من میخوام قیدار شم. چه واسه کوچیک ترا مثل هاشم ریزه چه برا داش صفدر الگو بود. گذروندن وقت با قیدار خان و رفقا حس و حال زیبایی داره، ما که حظ کردیم. از با صفا بودن قیدار خان و باحال بودن شلتون و سیاه سفیدا، تاصمیمیت شهلا جان و الباقی.

☆۳۸☆ . . اولین کتابی که از امیرخانی خوندم همین کتاب بود به قدری مجذوب قلم نویسنده شدم که تا ماه ها نمیتونستم با هیچ قلمی ارتباط برقرار کنم بعد از من او این کتاب رتبه دوم رو داره روایتی از گنده نامی و خوش نامی و بدنامی و در آخر گمنامی قیدار داره

به پای من او نمیرسه ولی در جای خودش رمان دلنشینی هست...حیفه واقعا از امیرخانی نخوند...کتابهاش کاملا مناسب هدیه به جوانان تازه کتابخوان هستند

من عاشق این رمانم و عاشق قیدار

به نام خدا کتاب عجیبیه و با یه فرمول ناشناخته حالتو خوب می‌کنه. آغاز جالبی هم داره که از همون اول جذبت می‌کنه. ماجرایی آشنایی من با این کتاب برمی‌گرده به سه چهار سال پیش، وقتی داشتم از محل کار بر میگشتم، تو واگن مترو یه تیکه از کتابو به دیوار زده بودن، خیلی خوشم اومد. اون موقع چون سرم حسابی شلوغ بود نتونستم بخونمش ولی از همون زمان کتاب قیدار تو ذهنم موند و بعد از اینکه یه کم سرم خلوت شد، کتابو خریدم و مطالعه کردم و بی‌اغراق بگم که یه تجربه‌ی عالی بود... به چند نفر دیگه هم معرفیش کردم... از خود کتاب بخوام بگم اینکه کتاب عجیبیه از این جهت که طرح خاصی نداره و شدیدا شخصیت محوره، شخصیت منحصر به فرد قیدار که جذبت می‌کنه و فکر کنم تا آخر عمر گوشه ذهنت خواهد بود تا دیگران گاهی تو رو به یاد اون بندازن یا اینکه به دیگرانو با اون مقایسه کنی... یه شخصیت جوونمرد، رند، عیار، صادق، سخاوتمند، زیرک، متعهد، با اخلاق، مومن، کاردرست، ماشین‌باز، بنی‌هندل، چشم‌پاک، دریادل و مرد... قیدار واقعا لایق صفت مرده و با اینکه خودش مراد خیلیاس، مرید اهل بیت و بعضی از ساداته، هر چقدر برای ظالم گردنکشه برای مریدش متواضع و خاکساره... قیدار همه چیزش منحصر به فرده از ماشینش بگیر تا لحن کلامش تا رفتارش و تا زن گرفتنش... ماجرای ازدواجش از او یه داش آکل می‌سازه ولی نه داش‌آکلی که نگون‌بختی و تیرگی دلگیری سرتاسر زندگیشو پر کرده باشه و آخر سر هم مرجانو از دست بده، لوطی‌گری قیدار از نوع دیگس، نوعی که هم بخت خودشو بلند کرده و هم کام خوانندشو شیرین. قیدار گویی یه انسان نیست مجموعه‌ای از آدم‌های عادی ولی خوب و سالم تاریخ و دوره‌ی ماست. قیدار با اینکه منحصر به فرده در عین حال آشناس، خیلی آشنا... ایراد از کتاب نیست، ایراد از شخصیت یکه قیدار هم نیست... از لحن منحصر به فرد و زبان جارگن طایفه بندی هندل هم نیست... ایراد از نویسنده‌ای است که خوب بلده تو کتابش یه دنیایه دیگه برای خواننده بسازه و دلشو ببره... خدا قوت امیرخانی! امیدوارم از مطالعه قیدار کیف کنید

قِیدار اسمی که قبل از این کتاب نشنیده بودم اما با خوندن این داستان تا آخر عمر همراهم خواهد بود. فوق العاده بود.

کتاب بی نظیری بود،من نسخه‌ی صوتی ش با صدای خود نویسنده را هم شنیدم ،واقعا فرق میکرد،انگار در لحظه خود نویسنده داستان را برایتان تعریف می‌کند. حتما بخوانید و بشنوید تا لذت ببرید،

موقع خوندنش بیشتر جاها آدم یاد حشمت فردوس میوفته البته خیلی خیلی افراطی تر از اون. یک سری رفتاراش به شدت افراطی و جاهلانه که واقعا توو ذوق میزنه و آدمو اذیت میکنه موقع خوندن. در شخصیتش هم به شدت غلو و بزرگنمایی شده که بسیار اذیت کننده است.

عااااالی بود

زمانی که تازه چاپ شده بود، نسخه کاغذی این کتابو خوندم و هنوز لذتشو فراموش نکردم! هر بار که اسم این کتاب بیاد یا جلد کتابشو ببینم همون حس خوبو بهم میده، نوع داستان پردازی و جملاتش واقعا جذاب بود برای من.

بسیار عالی بود نسخه صوتی این اثر باصدای خود نویسنده هم فوق العاده است

اوایل که چاپ شده بود خوندم و هنوز مزه‌اش زیر دندونمه، چقدر شیرین 💚

شخصیت قیدار یه جوریه که جذب کتاب میشی و خودتو جاش میزاری و با داستان همراه میشی جملات جالبی هم داره و خیلی خوب یه سری از رذایل اخلاقی رو در قالب داستان با برخوردا و تمسخر های قیدار مذمت میکنه باید صبر کنی تا متوجه بشی داستان از چه قراره و مثه همه کتابای رضا امیرخانی خیلی واقعی نیست

من نسخه چاپی این داستان رو خوندم و به نظرم شخصیتهای داستان قیدار خیلی واقعی و ملموس هستن البته در لفافه سورئال پنهانی که در همه داستانهای رضا امیرخانی داستان پردازی شده.