نظرات کاربران درباره کتاب ملت عشق

یک - جماعتی که دیگر "نارتسیس و گلدموند" ها را نخوانند و "هرمان هسه" ها برایشان ناشناخته باشند، محکومند به خواندن و درگیر شدن با چنین داستانهایی دو - خیانت و کلاهبرداری مترجم برایم تاسف بار است. شبهه هایی در متن باعث شد به متن اصلی برگردم. از تن دادن به سانسور فراوان که بگذریم، هرجا خودش احتمال برداشتهای قابل سانسورهم داده ترجیحش ترجمه نکردن بوده. اما فراتر از آن، مواردی است که صلاح دیده بخش هایی را به جای موارد سانسور شده به متن اضافه کند، یا تفسیرهایی به متن اصلی بیفزاید تا شاید حرفهای خودش در لابلای حرفهای نویسنده به خورد مخاطب رود؛ و عجیب تر آنجا که بخشهایی که به نظرش ترجمه سخت می آمده را کلا ترجمه نکرده است. تلاش کردم هنگام خواندن نسخه الکترونیکی با کامنت ها مشخص کنم کجا افزوده مترجم است و کجا تحریف شده و متن سانسور شده چه بوده است، اما دیگر از حوصله خارج شده بود سه - نویسنده تعریفی برای خودش از صوفیه و اسلام و عشق زمینی و آسمانی داشته، و فکر کرده برای ترویج این افکار چه روایتی بهتر از ارتباط شمس و مولانا. هر جا هم که صلاح دیده به سبک داستانهای پرفروش عاشقانه، صحنه هایی اروتیک و جسمانی اضافه کرده که البته در متن فارسی اثری از آنها نیست. مشکل آنجاست که وقتی کامنتهای خواننده ایرانی روی نسخه الکترونیکی را میخوانی، همه انتظار متنی جدی و مطابق با اسناد تاریخی را دارند و حال بعد از مواجهه با این داستان زاییده ذهن نویسنده، صوفیه و اسلام و شمس و مولانا را زیر سوال می برند. بدا به حال ما که بخواهیم اینگونه با شمس و مولانا و کیمیا آشنا شویم

این کتاب برعکس تعاریفی که ازش میشه اصلا ارزش خواندن نداشت. یک داستان خیالی از رابطه‌ی شمس و مولانا که همونقدر که فاقد سندیت تاریخی هست، از عرفان، تصوف و فرقه ها و تفکرات اسلامی هم فقط برداشت های نویسنده توش دیده میشه که با دقت متوجه میشیم حتی مغرضانه هم هستن. به عنوان مثال وقتی میخواد شخصیت افراطی رو توصیف کنه چیزهایی از زبان این فرد میگه که اون رو از نظر شیعه و سنی و مسیحی و... تمام افراد بندازه ولی اگه خوب دقت کنیم این تفکرات قابل جمع شدن نیستن و با هم تناقض دارن و صرفا برای رسیدن نویسنده به هدفش به یک شخص نسبت داده شدن! با اینکه گاهی نکات خوبی توش بیان شده اما درآمیختن شدید حق و باطل تو اکثر بخش های این کتاب دیده میشه. در کل اگه نگاهی به زندگی نویسنده و شروع این داستان با یه خانواده‌ی یهودی بندازیم، فرضیه ی مغرضانه بودن هدف این کتاب بیشتر قوت میگیره

🌵🌵🌵به عاشقان سینه‌چاک شافاک برنخوره🌵🌵🌵 اما: تعجبم از این هست که چرا یک نویسنده که آثار خوبی هم نداره بعضا نزد کتاب خوان های ما در شمار نویسندگان بزرگ تاریخ قرار میگیره ؛ آدم واقعا شاخ درمیاره /: کتابی که سرشار از انحرافات اخلاقی هستش و نظریات نویسنده که به طور عادی در جوامع غربی و شرقی و زادگاه اصلی شمس و مولانا خریداری ندارد به زور اسم شمس و مولانا به خواننده خورانده میشود. تجویز زندگی هیپی وار به اسم شناساندن دوچهره از ادبیات و زندگی عرفانی به مردم حیله کثیفی بود که نویسنده به خوبی تونسته ازش بهره ببره. این چه عرفان و پیدا کردن گنجی هست که از همان ابتدای کار خواننده را تشویق به برهم زدن خانواده میکند. چه عرفانی هست که پوچگرایی و قاطی کردن خوب و بد را باهم تجویز میکند. این حجم از علاقه به این کتاب درنزد جوان های ما به جای مطالعه آثار نویسندگان بزرگ که اتفاقا عرفانی هم می‌نویسند جای تعجب داره عجیبتر از همه اینها که استاد دانشگاه من این کتاب را به عنوان هدیه تولدم به من هدیه داده و الان چندین ترم هست که داره میگه اگر میخواهید شمس و مولانا را بشناسید این کتاب را بخوانید حقی که تحصیلات شعور نمیاره /: اصلا این کتاب ربطی به حقایق تاریخی نداره و تخیلات نویسنده به اسم تاریخ به خواننده عرضه میشه. درآخر هم بگم شما نوع نوشتن این آدم رو با نوع نوشتن پائولو کوئیلو در کتاب کیمیاگر مقایسه کنید بعدش مفهوم عرفانی و به دنبال گنج و هدف رفتن را درک میکنید (هرچند که من با اینجور متن های عرفانی مخالفم) شما در کیمیاگر امید میبینید و بعد از رسیدن به هدف تازه شروع دوباره میبینید و برای رسیدن به هدف میگذرید نه اینکه نابود کنید ؛ فرق بین نابود کردن و گذشتن ، فرق بین دوغ و دوشاب است /:

من از تعریف های زیادی که درمورد این رمان شنیده بودم علاقه مند به خوندنش شدم اما بعد،هرچقدر سعی میکنم خودم رو قانع کنم که کتاب خوبی هست نتونستم.درمورد داستان شمس و مولانا چون اطلاعی از واقعیت ندارم نمیتونم تشخیص بدم چقدر ممکنه تحریف شده باشه ولی ماجرای الا من رو دلسرد کرد.اولش خوب بود.زنی که به عنوان یه شخص در عرف جامعه، زندگی خوبی داشته که البته درواقع اینطور نبود.در ادامه این پیام به من تلقین شد:((اگر متاهل هم باشی ،عاشق غریبه بشی و بخاطرش خونواده ت رو رها کنی اشکالی نداره چون این یه عشق پاک و مقدسه.مشکلی نداره اگه خیانت کنی(و حتی این اسم هم روش نذاری)چون شوهرت خیانت کرده اون کار اشتباهی انجام داد نه تو.))در اینکه کار شوهر الا بسیار اشتباه بود شکی نیست ولی این درسته که چون همسر خیانت کنه اون هم باید خائن باشه؟الا حتی تو اواخر داستان معصوم و بیگناه هم نشون داده شد.به نظر من حرمت عشق مقدسی که قرار بود طی داستان نشون داده شه هم از بین رفت و جاش رو با خیانت عوض کرد که هم خوب نشون داده شد هم با نام عشق!

این کتاب یک داستان زرد داره و ماجرای شمس و مولانا در این کتاب واقعیت نداره، نمیدونم چرا انقدر معروف شده لطفا نخونید چهل قاعده از شمس و میتونید توی گوگل سرچ کنید.

یه رمان آبکی

عکسی از الیف شافاک نویسنده‌ی ترکی الاصل و صاحب کتاب‌های مشهور که مشهور ترین‌شان کتاب «ملت عشق» است، را دیدم که در حمایت هم‌جنس‌گرایان بیرق رنگین کمانی برداشته بود و آن‌ها را تأیید می‌کرد. درباره‌ی کتاب ملت عشق می‌خواستم چند سخنی بگویم: -کتاب پر از افکار سکولاری و الحادی‌ست و نویسنده آن قدر با مهارت افکارش را دران جا به جا کرده که خواننده‌گان عام به دشواری یا اصلا آن را درک نمی‌کنند؛ چون اکثر آن افکار مانند پلورالیسم(کثرت‌گرایی) ریشه‌ی فلسفی در اصول اومانیستی دارند و تا شخص بر مکاتب فکری معاصر مطلع نباشد فرقِ تَر و خشک را کرده نمی‌تواند. -دروغ‌های تاریخی دران به کثرت موجود است چون عرض تفصیلی که درین کتاب‌ست تا این حد و با این جزئیات اصلا در مصادر تاریخی و تراجم وجود ندارد. -عرضه کردن صورت و سیمای نادرست و خنثی مانند از تصوف که در برابر معاصی متساهل است . -این که شمس و شمس‌گونه هردو شخصیت‌های شهوانی استند و مآل کار دومی به جایی انجامید که خواننده‌گان کتاب خوب‌تر می‌دانند. ... سخن درد‌آور این‌ست که در میان هزاران کتاب علمی و قابل اعتبار در تصوف، تزکیه، رقایق، اخلاق، احوال صوفیان و عارفان... این کتاب مرجع و مصدر برای تصوف باشد، چرا؟ اگر می‌گویید سبک این‌ کتاب زیباست، می‌گویم به همین منوال کتاب‌هایی داریم که در تصوف و عرفان اسلامی به شکل رمان نوشته شده‌اند اما نمی‌دانم مترجمان فارسی کجا استند...! به اسم این کتاب چندین کتاب دیگر این نویسنده را که نیم پشیز هم نمی ارزند تاجرین کتاب به مردم فروختند و پول‌شان را گرفتند، من نمی‌گویم اسلوب و روش این نویسنده زیبا نیست؛ امّا سایر کتاب‌هایش مانند ملت عشق نیستند به گفته‌ی مردم ما " ده قواره‌جنگی میدانه برده". ما به قدری ادیب و رمان نویس ماهر عرب‌زبان داریم که اصلا نپرس اما چی‌کنم توان خدمت را فعلا درین عرصه ندارم ورنه... گپ زیادست... امّا السلام علیکم و رحمة الله!

_ فقط کسانی این کتاب را درک میکنند ک با خواندنش تمام حس های کارکتر های کتاب رو تو وجود خودش پیدا کنه و گرنه ی زندگی مزخرف خیانت بار و ی درویش کهن ذهن رو متصور میشن. خواهشاً تا وقتی درک نکردین این کتاب رو نظر منفی ندین 🍀

خواندن این کتاب برای من خالی از لطف نبود.دوتا داستان با هم پیش میرند.داستان الا و داستان شمس و این جذابیت داستان و دو چندان میکرد.با توجه به نظرات به نظرم بیشتر یه کتاب سلیقه ایه که بعضیا دوستش داشتند و بعضیا نه و بعضیا معتقدند خوندنش کلاس کتاب خونی ادم و کم میکنه🤷‍♀️خلاصا که من دوستش داشتم.ترجمش روان بود و داستان از نظر من کشش خوبی داشت.

سلام داستان شمس و مولانا بسیار عرفانی و عالی بود ولی حیف که با خیانت الا نام عشق را لکه دار کرده بود حیف این کتاب که در آن خیانت یک زن خانواده دار رانوشته

باسلام این کتاب با تمام قدرت و به بهترین نحو، "بدترین تصویر ممکن از مولانا" را ارائه می دهد. یک لفظ عشق در عنوان کتاب+شایعات ممنوع شدن و... هم در معروف شدن این کتاب بی تاثیر نبوده. تعدادی از دوستان هم به خاطر علاقه به شمس و مولانا اومدن کتاب رو خوندن. ۶ جلد مثنوی با چندین هزار بیت رو ول کنی بیای برای شناخت مولانا کتاب ملت عشق رو بخونی! نویسنده یک عشق زمینی شدیدا سطحی رو آورده چسبونده کنار داستان مولانا! دوستان در نظرات کامل توضیح دادن و من نکات رو تکرار نمیکنم. خلاصه که ای ملت عاشق، اگه میخواید مولانا رو بشناسید برید سراغ خودش.(از وویس های دکتر سروش هم میتونید برای کمک استفاده کنید) موفق باشید.

کتاب طوری هس که آدم میخواد وسطش یه وقفه ای بگذاره و دربارش فکر کنه و بعد ادامه بده! قسمت هایی که شمس صحبت میکنه بسیار تأثیر گذاره و تلنگری به آدم میزنه مخصوصا قانون هایی که میگه آدم رو به فکر وادار میکنه و یه حس رهایی و آزادی میده. یه حس خوب و ساده نسبت به خدا و نه پیچیده و تحکم آمیز و همراه با ترسی که از بچگی توی ذهنمون کردن که مثلا مجبوری اینکارو بکنی و اگه نکنی خدا نابودت میکنه! اونجایی که درباره ی گل صحرا و اون آدم مست میگه و نشون میده آدم اگه به ته نابودی برسه و بدترین کارها رو انجام بده بازم میتونه دوباره به سمت خدا برگرده در حالی که از نظر آدما اون یه انسان مسخ شده هس و راه برگشتی براش نیس! امان ازین قضاوت ها و دخالت های بیجای آدم ها که به اجبار تحمیل میکنند و نمیذارن هر کسی راهشو بدرستی انتخاب کنه و اسمشم میذارن امر و به معروف و بدتر اون آدم رو از راه درست متنفر میکنن!

من نظر دوستان رو من باب نسخه صوتی همین کتاب با همین ناشر و مترجم خوندم و یکسری نظرها و رای ها رو، منفی پیدا کردم. این کتاب همزمان دو داستان رو جلو میبره یکی عصر حاضر و در نگاه الا ودیگری زمان گذشته در چشم انداز زندگی شمس و مولانا اگر دلی بخوام بگم اون چیزی که به من انگیزه میداد تا این کتاب رو تا انتها ادامه بدم ، زنگی شمس و مولانا بود، چون کلا از زندگیشون قبل از خوندن این کتاب چیزی نمی دونستم و نگاه متفاوت و عرفانی که نسبت به انسان و دین داشتن و نه این نگاه سطحی که انسان عصر امروز درگیرشه و اون ۴۰ قاعده عشق آدمی نیستم که زیاد فرصت کنم کتاب بخونم، ولی بی علاقه هم به دنیای کتاب نیستم ، هرجا که فرصت پیش آید، خوش آید😊. نظرها همه محترم هستن و هرکس بر اساس برداشتی که از کتاب داره و در مقایسه با سایر کتاب هایی که خونده نگاه کلی به این کتاب داره من از خوندنش خیلی لذت بردم.

خوندن این کتاب به خاطر مشکلاتی که داشتم تقریبا دو ماه طول کشید.. به خاطر پراکندگی توی خوندنش خیلی اذیت شدم ولی داستانش اونقدری جالب بود که رهاش نکنم. به نظرم روایت جالبی بود. هم روایت شمس و مولانا و هم روایت الا و عزیز. شما از خیانت چه برداشتی می‌کنین؟ خیانت فقط رفتن با فرد دیگه ایه؟ اینکه تو ظاهراً با یک نفر باشی ولی توی عمق وجودت هیچ حسی بهش نداشته باشی خیانت نیست؟ به نظر من این هم خیانت به خودته و هم خیانت به اون فرد. به خاطر اختلاف سلیقه های زیادی که راجع بهش وجود داره مطمئن نیستم پیشنهادش کنم یا نه... به نظرم به هر کتابی یکم فرصت بدین. هر کتاب دریچه‌‌ی ورود به یه دنیاست و دنیای بی نقصی وجود نداره. این ماییم که انتخاب کنیم خوبی هاش رو ببینیم یا بدی هاش..

حس و حال این کتاب مثل یک دریچه زمان شما رو همراه با خودش به دوران زندگی مولانا و شمس می‌بره و شخص ثالث می شید که شاهد تمام اتفاقات اطرافشه می بویید، می بینید و می شنوید همراه هر شخصیت شاید تک فرد نگاه نکردن و اینکه هر فصل راوی خاصی داره جذابیت داستان رو هزار برابر بیشتر می‌کنه جوری که غرق در خود داستان می شید و واقعا لحظاتی رو در اون دوران زندگی میکنید. من این کتاب رو دوبار خوندم و هربار فقط گرسنگی و تشنگی باعث می شد کتاب رو زمین بزارم حتما پیشنهاد میکنم بخونیدش و امیدوارم مثل من از این معجزه ی ادبیات به خصوص با چاشنی زندگی حضرت مولانا و حضرت شمس که لذت بخش ترین اتفاق دنیای صوفیان برای ما آدم های عادی ست آشنا بشید

درسته که کتاب فاخری نیست، ولی بنظرم میتونه یه عده رو به کتاب خوندن علاقمند کنه چون خوندنش راحته و سریع پیش میره و بنظرم کشش داره.

نمیدونم جملاتی که قراره به کار ببرم براتون مفهومی هم داشته باشه یانه! به نظر من اگر بخواین یک کتاب یا هر چیز دیگه ای رو از جنبه‌ی منفی اون نگاه کنین مشخصه که دید شما نسبت به اون به یک چیز کاملا سمی تبدیل بشه. من به شخصه اگر بخوام بگم من از چهل قائده شمس خیلی چیزها یاد گرفتم و احتمالا این به خاطر مثبت نگری من بوده. و اگر که بخوام درباره‌ی عشق مولانا و شمس صحبت کنم میتونم بگم که این گونه دوستی خیلی زیبا هست و همونطور که گفتم اگر بخواین این مسئله رو با دید منفی بهش بنگرین مشخصه که قرار نیست ازش خوشتون بیاد. و اضافه میکنم که هر شراب و میخوارگی ای توصیف یک انحراف دینی نیست!

خیلی بد بود، جدا از ترجمه بد، با وجود روند کتاب، اتفاقات غیرمعتبر و تخیلی رابطه شمس و مولانا و خیانتی که با اسم رابطه عرفانی مدرن اون وسط اتفاق افتاد، چرا باید انقدر پرفروش باشه؟

بسیار عالی بود

«ملت عشق»یکی از ضعیف ترین و هوشمندانه ترین کتاب هایی بوده که مورد توجه قرار گرفته در دیدگاه نخست) نویسنده ترکیه ای«ملت عشق»با سواستفاده از علایق و احساسات مردم ایران به مولانا و همینطور شناخت ناکافی مردم از این شخص کتابی خیالی،ساخته و پرداخته شده با ذهن نویسنده به رشته تحریر در آورده و روانه بازار کرده. دوم)بنظر شما داستان شمس و مولانا را کسانی که در زمانی که آن اتفاق رخ داد بهتر می‌توانند شرح بدهند یا یک فردی که الان زندگی میکند مسلما افرادی که خویشاوند یا دوستان مولانا در آن زمان بودند بهتر می‌توانند شرح دهند لذا برای درک کردن رابطه شمس و مولانا هر چه بهتر است در اول کتاب های مولانا رو بخوانید مخصوصا دو اثر فاخر ایشان یعنی«مثنوی و معنوی»و«دیوان شمس»دوم من پیشنهاد میکنم حتما مقالات شمس رو مطالعه کنید و در آخر هم کتاب پسر خود مولانا رو بخوانید. سوم)این کتاب به دور محور اعتقاد شمس به تصوف می چرخید حتی در بخشی از این کتاب هم به رقص«سماع» اشاره شد که من بر اساس مطالعه و دانسته های خود این مضمون رو کاملاً رد میکنم چرا که شمس به شخصه در مقالات خودش به این افراد حمله ور شده بود. و بخش دیگری هم در کتاب به شیفتگی از شنیدن صدای اذان صحبت شده که طبق منطبق سازی نویسنده با داستان اولی و دومی این قضیه کاملا کل داستان رو مختل می ساخت به این دلیل که گرچه مولانا در اول فرد مسلمان زاده و شیخ ناز پرورده ای بود که با هزار منت بر سر منبر می‌رفت تا خطبه ای بخواند ولی همین نگرش مولانا بعد شمس دچار تحول شد و آرمان های اسلامی مولانا به کلی عوض شد و میشود گفت که تبدیل به آرمان های عرفانی و خود کمالی بدل گشت.