بریده‌هایی از کتاب ماجرای فکر آوینی

استادی می‌گفت که ۲۲ بهمن ۵۷، روز پیروزی انقلاب اسلامی نیست؛ روز آغاز انقلاب اسلامی است. پیروزی‌اش زمانی است که تمدن اسلامی محقق شود.

برای بشر مدرن هر چیزی که ایجاد فراموشی کند، ارزش دارد؛ از جمله سینما و فیلم که باعث شده انسان با شریک شدن در تجربه‌های شخصی دیگران، خود را فراموش کند و لذت ببرد.

برای بشر مدرن هر چیزی که ایجاد فراموشی کند، ارزش دارد؛ از جمله سینما و فیلم که باعث شده انسان با شریک شدن در تجربه‌های شخصی دیگران، خود را فراموش کند و لذت ببرد.

با تزکیه، انسان آینه می‌شود و نور خداوند را می‌تاباند.

نتیجهٔ تحقیقاتی چنین بوده است که زنان شاغل ۷۰ درصد بیشتر از زنان خانه‌دار، طلاق داده می‌شوند. دلیلش حسّ تحقیرشدگیِ مرد است. (الرِّجالُ قَوّامُونَ عَلَی النِّساءِ)؛ استوانهٔ خانه باید مرد باشد. زن باید در مسائل اقتصادی به مرد تکیه کند. اگر زن به مرد بیشتر تکیه کند، مرد بیشتر تمایل دارد که برایش خرج کند. اما زنِ امروز می‌خواهد پول دربیاورد. نگاه جهانِ توسعه‌یافته این‌چنین است که زن بدون تکیه به مرد باید پول دربیاورد و به گردش و سفر برود، خرید کند، لذت ببرد و صاحب فرزند نشود، چون دست‌وپاگیرِ لذت‌جویی‌اش می‌شود.

«روشنی آن‌گاه می‌درخشد که تاریکی یک‌سره بر آسمان چیره شده باشد.»

در فلسفهٔ تاریخ می‌گویند که تبدیل فرهنگ به تمدن، چندصد سال زمان می‌برد؛ یعنی زمان درازی لازم است که بتوان با مجاب کردن همهٔ ساکنان کشور یا عالمی، به لحاظ ذهنی و قلبی، آن‌ها را به فضای واحدی وارد کرد که دنیایشان را دگرگون کند.

برای بشر مدرن هر چیزی که ایجاد فراموشی کند، ارزش دارد؛ از جمله سینما و فیلم که باعث شده انسان با شریک شدن در تجربه‌های شخصی دیگران، خود را فراموش کند و لذت ببرد. بنابراین، فیلم و سوپر استاری که بیشترین فراموشی را به بیننده القا کند، محبوب‌تر است.

مال‌ها و فروشگاه‌های عظیم به نیاز دامن می‌زنند؛ نیاز به خرید و نیاز به داشتن.

مستند «اکسپلد» فهرستی از استادان اخراجی دانشگاه‌های آمریکا را نشان می‌دهد که وقتی از آن‌ها پرسیدند برای چه اخراج شده‌اند، گفتند که در حال تحقیق دربارهٔ داروینیسم بوده‌اند. تخصصشان نه الهیات، بلکه فیزیک یا شیمی و یا زیست‌شناسی بوده است.

امام راحل در جایی فرمودند: حالا با انقلاب اسلامی ما بیگانگان را بیرون کردیم، ولی با مغزهای غرب‌زده چه باید کرد؟

در مؤمنین چهار مرتبه از این ارواح، روح ایمان، روح شهوت، روح قوّت و روح حیات وجود دارد و کفار فاقد روح ایمان هستند. روحِ ایمان مادامی که انسان به گناه کبیره‌ای آلوده نشده، ملازم با اوست و چون کبیره‌ای مرتکب شود، از او جدایی حاصل می‌کند.

انسان قبلهٔ بشر جدید است و آن‌هم نه آن انسانی که ما می‌شناسیم. این انسانی که قبلهٔ دنیای جدید است، تعریفی متناسب با همین تفکر نیز دارد. او حیوانی است بسیار پیچیده

شهوت‌پرستی چه در تمدن ایران باستان و چه تمدن اسلامی هیچ‌وقت رسمیت نداشته است.

در مفاهیم دینی، انسانِ حقیقی کسی است که اهل ذکر است. حتی در فقه هر چیزی که ارمغانش فراموشی باشد، مورد مذمت قرار گرفته و یا حتی حرام دانسته شده است؛ از مسکرات (مست‌کننده‌ها) گرفته تا موسیقی‌هایی که حالت تفکر و وقار انسان را خدشه‌دار کنند. مفهوم «خلوت» که نزدیک‌ترین مفاهیم به «ذکر» است در مدرنیته حذف می‌شود، چون خلوت برای انسان مدرن دلهره می‌آورد و موجب یادآوری می‌شود. حتی معماری مدرن هم خلوت‌گریز است. برخلاف آن در معماری و شهرسازی اسلامی، معانی ویژهٔ حریم، حیا و خلوت قابل رؤیت است.

در گزارشی آمده است: درصدِ بالایی از خانم‌های بالای ۳۵ سال دچار افسردگی می‌شوند، چون خانم متوجه می‌شود که از زیبایی جسمی‌اش کاسته شده و دیگر جذابیت‌های بیست‌سالگی و بیست‌وپنج‌سالگی‌اش را از دست داده است. طبیعی است؛ کسی نمی‌تواند مانع شود. چون تعریف این زن از خودش، تعریفی صرفاً غریزی و جسمانی است، دچار افسردگی می‌شود.

آنچه ما با حواسمان در این عالم می‌بینیم، حقیقت اشیا نیست؛ یک تجلی از این اشیاست که تجلی حقیقی و واقع‌بینانه‌ای نیست. حقیقتِ اشیا متعلق به عالم ملکوت است.

نقطهٔ مقابل فراموشی «یادآوری» است که مفهوم دینی آن «ذکر» است، و ذکر همان است که به انسان یادآوری کرده و متذکر حقایق می‌شود؛ چه بودن و چگونه بودن را یادآوری می‌کند.

نگرش دولت آقای خاتمی واقعاً سکولار بود؛ برخی افراد در آن دوران صراحتاً از ساختن یک‌شبهٔ واتیکان در قم سخن می‌گفتند؛ یعنی جدا کردن ساحت دین از دنیا.

مستند «اکسپلد» فهرستی از استادان اخراجی دانشگاه‌های آمریکا را نشان می‌دهد که وقتی از آن‌ها پرسیدند برای چه اخراج شده‌اند، گفتند که در حال تحقیق دربارهٔ داروینیسم بوده‌اند. تخصصشان نه الهیات، بلکه فیزیک یا شیمی و یا زیست‌شناسی بوده است. این‌ها را از دانشگاه اخراج کرده‌اند، چون دربارهٔ داروینیسم کسی نباید فکر کند، بلکه عموم مردم باید به تاریخ بشر آن‌طور نگاه کنند.