بریده‌هایی از کتاب کتاب کار ذهن آگاهی برای اختلال وسواس

شایان ذکر است از دید کار گروه اختلال وسواس، عامل تغذیه اختلال وسواس، باورها، خطاهای شناختی و طرح‌واره‌هایی مانند احساس مسئولیت بیش از حد، اهمیت بیش از حد به افکار، مشغله ذهنی در مورد کنترل و تسلط بیش از حد بر افکار، ارزیابی فاجعه‌بار احساس خطر و تهدید، ناتوانی در تحمل

وسواس مدام سعی می‌کند شما از اهرم «این چه هست» روی برگردانید و در فضای ذهنی» چه می‌شود اگر» تمرکز کنید.

تمام اساس تمرین مراقبه نشستن و نفس کشیدن، در واقع بدین معنا است که شما همه حواس‌تان را تنها روی نشستن و نفس کشیدن متمرکز کنید، و سایر چیزهای دیگر در این زمان برایتان مهم نباشند.

در نتیجه، انتظار عدم خطور افکار به ذهن، انتظاری بیهوده است.

چشم‌هایتان را ببندید و از طریق بینی نفس بکشید (دم). سپس از طریق دهان آن را خارج کنید (بازدم). اگر با تنفس دیافراگمی آشنایی ندارید تصور کنید که جریان هوا از طریق بینی‌تان رد شده و سپس از طریق یک لوله نه به شش‌ها بلکه به شکمتان وارد می‌شود. وقتی نفستان را داخل میفرستید (دم) اجازه دهید شکمتان منبسط، حجیم و باز شود. این حالت به دلیل عمق نفس کشیدن در بدن و نه طولانی بودن نفس کشیدنهایتان گاهی تنفس عمیق هم نامیده می‌شود

تمام اساس تمرین مراقبه نشستن و نفس کشیدن، در واقع بدین معنا است که شما همه حواس‌تان را تنها روی نشستن و نفس کشیدن متمرکز کنید، و سایر چیزهای دیگر در این زمان برایتان مهم نباشند.

بلندی صدای شخص به معنی ارزش و اهمیت محتوای گفته‌هایش نیست. اندازه و شکل ظاهری حروف در کلمه “آینه” در صفحات قبل، نتوانست چیزی بیش از یک واژه را در مقایسه با آینه واقعی بسازند. نیازی نیست شدت افکار، هیجان‌ها یا حس‌هایی را که تجربه می‌کنید به ارزش‌شان ربط دهید.

پس هر وقت یک فکر مزاحم به ذهن شما وارد می‌شود، سعی کنید آنچه را که در ذهن شما رخ می‌دهد فقط مشاهده کنید و در مورد آن‌ها

چون ویژگی ذهن زنده تولید فکر و تامل در مورد آن‌ها است، همان گونه که ویژگی قلب تپیدن است. تولید فکر و تامل تحلیل گرانه روی پدیده‌ها، بخش جدایی‌ناپذیر فعالیت تکاملی مغز و ذهن است.

مشابه‌ای برخوردار است. شاید اشکال نه در محتوای موضوعی، بلکه در فرآیند و نوع واکنش به فکر و هیجان است که زمینه را جهت ابتلا به بیماری فراهم می‌سازد. شاید نتوان از رسوخ افکار به ذهن جلوگیری کرد، ولی وقتی افکار به یک‌باره و بدون مجوز به ذهن وارد می‌شوند (ویژگی بی‌حفاظی ذهن) می‌توان با نوع واکنش و شیوه برقراری ارتباط با آن‌ها (تغییر افکار، اصلاح تحریف‌های شناختی، تأیید پذیرش) در جهت ترمیم و کاهش میزان شدت آن‌ها گام برداشت.

«جذب» واژه‌ای است که هنگام جذب شدن به چیزی دیگر مثل فلز به کار می‌بریم. عموماً این حس را به این صورت معنا می‌کنیم که نزدیک شخصی یا چیزی هستیم. وقتی به یک صحنه زیبا در طبیعت نگاه می‌کنیم، دوست داریم در آنجا باشیم. همچنین وقتی به فردی جذاب نگاه می‌کنیم، چنین حسی در ما ایجاد می‌شود. ممکن است کمی حسود هم شویم و بگوییم کاش بدنی مثل او داشتم. به طور معمول می‌گوییم: «خدای من، او چقدر جذاب است». اختلال وسواس این فرض غلط را ایجاد می‌کند که هر نوعی از جذابیت لزوماً جنسی است. این اختلال می‌تواند در توانایی ذهنی شما برای جذاب دانستن فردی در حالی که واقعاً نمی‌خواهید با او رابطه جنسی داشته باشید مداخله کند.

اختلال وسواس نوع گرایش جنسی در واقع ترس از چیزی است که اصلاً دوست ندارید در مورد شما مصداق داشته باشد. ترس از عدم قطعیت تنها تسلط آن را بر شما بیشتر می‌کند. در واقع ترس از عدم قطعیت، تنها منجر به وسواس‌های ذهنی و اجبارهای بیشتری می‌شود.

پذیرش اینکه عدم قطعیت در تمام جهت گیری‌های جنسی ذاتی است می‌تواند موجب ایجاد اضطراب شود مخصوصاً هنگامی که ذهن شما در فاز تحلیل وسواسی گیر افتاده باشد.

قضاوت خاصی نداشته باشید. داشتن این فکر که «من فکر می‌کنم فلان چیز آلوده است» خیلی متفاوت از این است که فکر کنید: «من آلوده هستم و دارم می‌میرم!».

تجربه اختلال وسواس یعنی داشتن این احساس که ذهنتان به شدت خارج از کنترل است.

بنیان نظری رویکرد ذهن آگاهی و اکت معتقد است زندگی و احتمال وقوع رویدادهای مملو از شانس، احتمالات و پدیده برد و باخت است. زندگی متأثر از تبادلات و آرایش‌های ژنتیکی تاریخی و احتمالات متنوع در وقوع رویدادها است. انسان در سیر تکاملی خود برای تداوم بقا هستی طراحی‌شده است. بخشی از آنچه در هستی انسان در لحظه به وقوع می‌پیوندد، گاهی تابعی از آن، آن واقعی و حال (لحظه) او نیست. در طول سالیان متمادی ذهن، مغز و بدن بر بستر یک سیر تاریخی شکل گرفتهاند. گاهی ممکن است بخشی از رخدادهای ذهنی انسانها به وسیله خود آن‌ها در حال و بر بستر زندگی عینی خود آن‌ها طراحی نشوند. به عبارتی، گاهی ممکن است فرد در شکل گیری برخی از رخدادهای ذهنی و جسمی خود چندان نقشی نداشته باشد.

چشم‌هایتان را ببندید و از طریق بینی نفس بکشید (دم). سپس از طریق دهان آن را خارج کنید (بازدم). اگر با تنفس دیافراگمی آشنایی ندارید تصور کنید که جریان هوا از طریق بینی‌تان رد شده و سپس از طریق یک لوله نه به شش‌ها بلکه به شکمتان وارد می‌شود. وقتی نفستان را داخل میفرستید (دم) اجازه دهید شکمتان منبسط، حجیم و باز شود. این حالت به دلیل عمق نفس کشیدن در بدن و نه طولانی بودن نفس کشیدنهایتان گاهی تنفس عمیق هم نامیده می‌شود

برای خودتان سرگرمی‌هایی ایجاد کنید. در اتومبیل به کتاب‌های صوتی گوش کنید. اجتماعی باشید و معاشرت کنید. تمام این چیزها را در حد اعتدال انجام دهید و سپس جهت تعادل در اعتدال‌هایتان فرصتی فراهم آورید تا گاهی بیش از حد تعادل از آن‌ها استفاده کنید.