بریده‌هایی از کتاب رنج و سکوت

آن‌ها خودشان را «فدایی» می‌نامیدند، نامی که به قهرمانان شهید قیام عید پاک اشاره داشت. این لقب بدین معنا بود که میهن‌پرستی معامله‌ای است که در آن فرد میهن‌پرست باید آمادهٔ هر نوع جان‌فشانی در راه وطنش باشد. او باید آماده باشد تا در راه نهضت هر چیزی، حتی جان خود را فدا کند. این پیمان در میان انقلابیون حسی لذت‌بخش از هم‌بستگی و تکلیف القا می‌کرد، عهدی که ناگسستنی می‌نمود.