بریده‌هایی از کتاب حلیة المتقین

۵. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «هر که انگشتری از عقیق بسازد و جمله «مُحَمَّدٌ نَبِیُّ اللهِ وَعَلِیٌّ وَلیُّ اللهِ» را بر نگین آن حک کند، خداوند او را از مرگ بد حفظ می‌کند و جز بر دین حق

اقسام خواب دیدن ۱. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «رؤیا و خواب دیدن بر سه قسم است: بشارت خدا برای مؤمن، ترسانیدن شیطان، خواب‌های پریشان». ۲. در روایت دیگری فرمود: «خواب دروغ که اثرش ظاهر نمی‌شود خوابی است که در اوّل شب دیده می‌شود، همان زمانی که وقت سلطه و استیلای شیطان است و آن خواب، خیالاتی است که شیاطین نزد انسان جلوه می‌دهند و ریشه‌ای ندارد. امّا خواب راست خوابی است که در یک‌سوم آخر شب، هنگام نزول ملائکه دیده می‌شود. خوابی که به هنگام سحر می‌بیند خواب راست است و إن شاء الله تخلّف نمی‌کند، مگر آنکه در حال جنابت بوده یا بی‌وضو خوابیده باشد، یا آنچه از ذکر و یاد خدا که سزاوار است پیش از خواب بگوید، به جا نیاورده باشد که در این صورت، خوابش یا تحقّق نمی‌یابد و یا با تأخیر محقّق می‌شود».

۵. نیز در روایتی آمده است که چون از خواب برخیزد بگوید: «اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی رَدَّ عَلَیَّ رُوحی لاِحْمَدَهُ وَاَعْبُدَهُ»

آداب پس از بیدار شدن ۱. در حدیث است که هرگاه حضرت رسول صلی الله علیه و آله به رختخواب می‌رفت می‌فرمود: «بِاسْمِکَ اللّهُمَّ اَحْیا وَبِاسْمِکَ اَمُوتُ» و زمانی که بیدار می‌شد می‌فرمود: «اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی اَحْیانی بَعْدَ ما اَماتَنی وَاِلَیهِ النُّشُورُ». ۲. از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «هرگاه انسان پس از برخاستن از خواب بگوید: سُبْحانَ اللهِ رَبِّ النَّبِیینَ وَآلِهِ الْمُرْسَلینَ وَرَبِّ الْمُسْتَضْعَفِینَ وَالْحَمْدُ للهِِ الَّذی یحْیی الْمَوْتی وَهُوَ عَلی کلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، خداوند می‌فرماید: بنده‌ام راست گفت و شکر مرا به جا آورد». ۳. در حدیثی دیگر آمده است که هرگاه امام صادق علیه السلام در آخر شب از خواب برمی‌خاست با صدای بلند می‌فرمود: «اَللّهُمَّ اَعِنِّی عَلی هَوْلِ الْمَطْلَعِ وَوَسِّعْ عَلَیَّ الْمَضْجَعَ وَارْزُقْنِی خَیرَ ما قَبْلَ الْمَوْتِ وَارْزُقْنِی خَیرَ ما بَعْدَ الْمَوْتِ». ۴. و در روایتی دیگر می‌خوانیم: «هرگاه از خواب بیدار شود بگوید: سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ، رَبُّ الْمَلائِکةِ وَالرُّوحِ، سَبَقَتْ رَحْمَتُکَ غَضَبَکَ، لا إلهَ اِلّا اَنْتَ، ظَلَمْتُ نَفْسی، فَاغْفِرْ لی وَارْحَمْنی، اِنَّکَ اَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحیمُ الْغَفُورُ»

در روایتی می‌خوانیم که امام صادق علیه السلام فرمود: «سه چیز موجب راحتی و آسایش مؤمن است: خانه وسیع که عیب‌ها و امور پنهانی او را از مردم مخفی نگاه دارد، زن شایسته که او را بر امور دنیا و آخرت یاری کند، دختر یا خواهری که با ازدواج کردن، یا با پایان یافتن عمرش از خانه او برود». (اشاره به اینکه دختر نباید خودسرانه از خانه به هر کجا که می‌خواهد برود).

امام فرمود: «حضرت رسول صلی الله علیه و آله در روزگاری زندگی می‌کرد که عموم مردم در فقر و تنگدستی به سر می‌بردند (وبه همین علّت چنین لباس‌هایی نمی‌پوشید)، امّا امروز وضعیت مالی‌شان بهتر است و سزاوارترین مردم به استفاده از نعمت‌های پروردگار، انسان‌های نیکوکار و پرهیزگاران هستند».

از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت شده است که فرمود: «برکت خانه‌ای که در آن قرآن خوانده و خداوند یاد شود، بسیار زیاد می‌گردد. و فرشتگان در چنین خانه‌ای حاضر و شیاطین از آن دور می‌شوند. و چنین خانه‌ای به آسمانیان روشنایی می‌دهد، همان‌گونه که ستارگان آسمان به زمینیان روشنی می‌دهند. و برکت خانه‌ای که در آن قرآن نخوانند و خداوند یاد نشود، کم شده و فرشتگان از آن دوری کرده و شیاطین در آن خانه حاضر می‌شوند».

در روایتی معتبر می‌خوانیم که حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: «خانه‌های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید و آن را همچون گور نسازید، همان‌گونه که یهود و نصاری کردند که نماز را در معابدشان خوانده وخانه‌های خود را معطّل می‌گذاشتند، زیرا در خانه‌ای که قرآن بسیار تلاوت شود خیر آن بسیار می‌شود و اهلش به رفاه و نعمت می‌رسند و آن خانه به اهل زمین روشنی می‌دهد»

از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمود: «خداوند برای برادرم علیّ بن ابی‌طالب علیه السلام فضیلت‌هایی قرار داده است که از کثرت و فزونی نمی‌توان آنها را شماره کرد؛ بنابراین، هر کس یک فضیلت از فضایل او را از روی اعتقاد و باور قلبی بیان کند، گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود... و هر کس یک فضیلت از فضایل او را بنویسد، تا زمانی که نشانی از آن کتاب باشد ملائکه برای وی استغفار می‌کنند. و هر کس به فضیلتی از فضایل آن حضرت گوش فرا دهد، خداوند گناهان او را که با گوش مرتکب شده، بیامرزد. و هر کس به فضیلتی از فضایل آن حضرت ـ که نوشته شده ـ نگاه کند، خداوند گناهانی را که با چشم مرتکب شده، بیامرزد»

از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده است که فرمود: «هنگامی که خداوند بهشت را آفرید... فرمود: به عظمت و بزرگواریم سوگند که این افراد را وارد بهشت نکنم: کسانی که مداومت بر شرب خمر داشته باشند، خودفروشان، سخن‌چینان، بی‌غیرت‌ها (در مورد همسر)، مأموران نظامی حکومت طاغوت، همجنس‌بازان، کسانی که نبش قبر می‌کنند و کفن می‌دزدند، مأمور وصول عوارض مالیات حکومت ظالم، کسانی که صله رحم را ترک کنند، کسانی که قائل به جبر باشند».

در حدیث است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله به مردی فقیر فرمود: «آیا اتّفاق می‌افتد که به بازار بروی و میوه و چیزهای ارزشمند ببینی و قادر بر خریدن آن نباشی؟ » عرض کرد: آری. حضرت فرمود: «هر چیزی که ببینی و قدرت بر خرید آن نداشته باشی حسنه‌ای برای تو نوشته می‌شود».

از امام کاظم علیه السلام روایت شده است که فرمود: «اغنیا را به سبب گرامی بودنشان نزد من، توانگر نگردانیدم و فقیران را به سبب خواریشان نزد من، بی‌چیز نکردم بلکه توانگران را با فقیران امتحان کرده‌ام و اگر فقیران نبودند توانگران هرگز مستوجب بهشت نمی‌شدند»

از امام کاظم علیه السلام روایت شده است که فرمود: «اغنیا را به سبب گرامی بودنشان نزد من، توانگر نگردانیدم و فقیران را به سبب خواریشان نزد من، بی‌چیز نکردم بلکه توانگران را با فقیران امتحان کرده‌ام و اگر فقیران نبودند توانگران هرگز مستوجب بهشت نمی‌شدند»

از امام صادق علیه السلام روایت شده است که فرمود: «از خدا درباره حقّ دو گروه بترسید: یتیمان و زنان».

: اَللّهُمَّ اِنْ کانَتْ عَظیمَةَ الْبَرکةِ، فاضِلَةَ الْمَنْفعَةِ، مَیمُونَةَ الناصِیةِ، فَیسِّر لی شِرائَها و اِنْ کانَتْ غَیرَ ذلِکَ فَاصْرِفنی عَنْها اِلَی الَّذی هُوَ خَیرٌ لی مِنْها، فَاِنَّکَ تَعْلَمُ وَلا اَعْلَمُ وَتَقْدِرُ وَلا اَقْدِرُ، وَاَنْتَ عَلّامُ الْغُیوبَ».

۱. در روایتی معتبر آمده است که کسی از درد سوءِ هاضمه به سبب پر بودن معده به امام صادق علیه السلام شکایت کرد. حضرت فرمود: «صبح و شام غذا بخور و در میان آنها چیز دیگری نخور، زیرا خداوند دو جهان در وصف غذای بهشتیان می‌فرماید: (وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکرَةً وَعَشِیا): و هر صبح و شام، روزی آنان در بهشت مقرّر است. »

بی‌شک کسی که شب سیر بخوابد و همسایه مسلمانش گرسنه باشد، به من ایمان نیاورده است».

فرمود: «هر کس با پای خود به خانه خویشان برای دیدار با آنها برود، یا به آنها کمک مالی کند، خداوند متعال ثواب صد شهید به او کرامت می‌کند. و معادل هر قدمی که برمی‌دارد چهل هزار حسنه در نامه اعمالش می‌نویسد و چهل هزار گناه از گناهانش محو می‌کند و چهل هزار درجه در بهشت بر درجاتش می‌افزاید. و چونان کسی است که صد سال خدا را با اخلاص عبادت کرده است».

۸. در سخنی دیگر فرمود: «هر کس مبتلا به دردی شد، اگر دستش را بر موضع درد بگذارد و با اخلاص بگوید: وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلاَ یزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلاَّ خَسَارًا حتماً عافیت پیدا می‌کند؛ هر دردی که باشد».

سلمان گفت: ای سیده من، آن دعا را به من بیاموز. فرمود: «اگر می‌خواهی در دنیا مشکلات تب را نبینی، بر این دعا مواظبت کن: بِسْمِ اللهِ الرَّحْمـنِ الرَّحیمِ. بِسْمِ اللهِ النُّورِ، بِسْمِ اللهِ نُورٌ عَلی نُورٍ، بِسْمِ اللهِ الَّذی هُوَ مُدَبِّرُ الاُْمُورِ، بِسْمِ اللهِ الَّذی خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ. اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی خَلَقَ النُّورَ مِنَ النُّورِ، وَاَنْزَلَ النُّورَ عَلَی الطُّورِ، فی کتابٍ مَسْطُورٍ، فی رَقٍّ مَنْشُورٍ، بِقَدَرٍ مَقْدُورٍ، عَلی نَبِیٍّ مَحْبُورٍ. اَلْحَمْدُ للهِِ الَّذی هُوَ بِالْعِزِّ مَذْکورٌ وَبِالْفَخْرِ مَشْهُورٌ وَعَلَی السَّرّاءِ وَالضَّرّاءِ مَشْکورٌ وَصَلَّی اللهُ عَلی سَیدِنا مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرِینَ». سلمان می‌گوید این دعا را به بیش از هزار تن از اهالی مکه ومدینه که تب داشتند تعلیم کردم، همه از تب نجات یافتند.