بریده‌هایی از کتاب اتاق مهمان

همه‌اش دروغ بود. این‌بار و حتی بعد هم قصد کشتن خودش را نداشت. ترجیح می‌داد میان مرده‌های متحرک بماند اما کار درست را نکند.

«نمی‌شه همه‌چیز رو یک‌روزه درست کرد.

چرا بعضی‌ها اصرار دارند پوستشان را علامت‌گذاری کنند؟ پوست باید پاک و بی‌نقص و صاف باقی بماند و فقط گذر اجتناب‌ناپذیر زمان اجازهٔ نقش انداختن روی آن را داشته باشد.

دلم می‌خواهد آن‌قدر گریه کنم که دل‌وروده‌ام بیرون بریزد. اما این کار چه فایده‌ای دارد جز اینکه باعث شود بیشتر از قبل احساس ناامیدی کنم؟

«متوجه نمی‌شی؟ من هیچ‌وقت نمی‌تونم طبیعی باشم...» «مگه کی توی این دنیا طبیعیه؟»

«این‌همه سال روان‌شناس‌های مختلف برچسب‌های مختلفی مثل وسواسی، قربانی زورگویی، مضطرب پساآسیب، و عملاً دیوونه بهم چسبوندن، درحالی‌که مشکلم انسانی‌ترین مشکل دنیا بوده. دل‌شکستگی.»

بقیهٔ عصر را جوری رفتار می‌کنیم که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده است. در خانواده‌هایی مثل خانوادهٔ من همیشه همین‌طور است: اگر اتفاق خجالت‌آوری سراغتان آمد، خیلی ساده آن را به داخل خانه دعوت کنید، برای همیشه از کار بیندازیدش و بعد زیر فرش مخفی‌اش کنید.

حرف این بنگاهی‌های جدید را باور نکنید که می‌گویند آشپزخانه قلب خانه است. قلب همیشه در فضای میان درِ ورودی و راه‌پله قرار دارد، جایی در خانه که معمولاً خالی از هرگونه حرکت است.

«شاید دیگران منتظر بمانند تا شمعشان خاموش شود. اما من خود شمعم را خاموش می‌کنم.»

«پوچی همان نیستی است.»

با این شلوار سنگ‌شور و پیراهن چهارخانهٔ آستین‌بلند و موی بسیار کوتاهم که بالای صورتم نشسته که دوتا چشم درشت و جغدی روی آن جا خوش کرده‌اند، احتمالاً کنار او خیلی شلخته و ژولیده به‌نظر می‌رسم.

به راهنمایی و کمک دیگران نیازی ندارم. فقط به حقیقت احتیاج دارم.

اتاقی زیبا با تخت دونفره برای اجاره به یک نفر همین امروز! اتاقی زیبا از خانه‌ای بزرگ در شمال لندن. بزرگ و دنج و روشن. ترکیب متناسبی از زندگی مدرن و تاریخی لندن. به‌تازگی اسباب‌اثاثیه نو شده. اجاره شامل قبض‌ها هم می‌شود. یک دقیقه فاصله تا ایستگاه مترو. دسترسی عالی به شهر. وای‌فای رایگان. ساکنین کنونی، مالکان خانه هستند و دنبال شخصی می‌گردند که خانه‌شان را با او شریک شوند!

وقتی مقصر نیستی اما گناهی به گردنت افتاده، خواب ابدی، آرام‌بخش روحت خواهد بود.»

بعضی‌وقت‌ها مهر مادر بهترین دوا برای هر دردی است.

اگر اتفاق خجالت‌آوری سراغتان آمد، خیلی ساده آن را به داخل خانه دعوت کنید، برای همیشه از کار بیندازیدش و بعد زیر فرش مخفی‌اش کنید.

به راهنمایی و کمک دیگران نیازی ندارم. فقط به حقیقت احتیاج دارم.

خسته‌ام. خدایا، چقدر خسته‌ام. گویی دستی نامرئی کابل شارژم را از پریز برق کشیده است.

دیگر از دل سوزاندن برای خودم و اعتمادبه‌نفس پایینم و اینکه خودم را لایق این دنیا نمی‌دانم، حالم به‌هم می‌خورد.

لبخندش را خیلی دوست دارم. کاش می‌توانستم او را در همین لحظه خشک کنم، در جیبم بگذارم و به خانه ببرم.