جسارت فکری آگاهی به این نیاز است که ما برای اعتلای فکریمان نیازمندیم با ایدهها، باورها و دیدگاههایی درگیر شویم که احساس منفی و انکار شدیدی در ما برمیانگیزند. گوش دادن و پذیرفتن آنچه در ما احساس مثبت ایجاد میکند به دلیری نیاز ندارد. جسارت فکری «اشتیاق به مواجه شدن با ایدهها، نظرات و دیدگاهها و صادقانه سنجیدن آنها است وقتی که ما چیز زیادی دربارهیشان نشنیدهایم بدون توجه به واکنشهای شدیداً منفیای که در ما برمیانگیزند. این جسارت از تشخیص این نکته حاصل میشود که ایدههای خطرناک یا پوچْ دانسته شده بعضی مواقع از نظر منطقی (بهطور کلی یا جزئی) برحق اند. جسارت فکری نتیجهٔ این دریافت است که نتایج یا عقایدی که اطرافیان ما میپذیرند یا به ما تلقین و القا شدهاند بعضی مواقع اشتباه یا گمراهکنندهاند. برای اینکه از اوضاع سر دربیاوریم نباید منفعلانه و غیرانتقادی همهٔ آنچه را که آموزش دیدهایم "بپذیریم"».
ابوالفضل اسماعیلی