بریده‌هایی از کتاب چراغ سبزها

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

ما نیامده‌ایم این‌جا که تفاوت‌های هم را تحمل کنیم، آمده‌ایم که تفاوت‌های هم را بپذیریم.

گاهی برای جلورفتن باید به عقب برگردی. البته نه برای خاطره‌گویی و تعقیب ارواح! باید به عقب برگردی تا ببینی از کجا آمده‌ای، کجا بوده‌ای، و چطور به این‌جا رسیده‌ای. ـ متیو دیوید مک‌کانهی تبلیغ لینکلن، ۲۰۱۴

«باید همون کاری رو بکنی که رندل فلوید می‌خواد بکنه رفیق، و بذار این رو بهت بگم: هرچی سن‌ت بیش‌تر بشه، سعی می‌کنن مقررات بیش‌تری بهت تحمیل کنن، فقط به زندگی‌کردن ادامه بده...» مخففِ «فقط به زندگی‌کردن ادامه بده!» حروف j و k کوچک هستند، چون زندگی اسمِ خاص و مختصِ کسی نیست. و حرفِ آخرِ فعلِ «زندگی» هم حذف شده، چون همیشه ادامه دارد...

آن‌ها می‌گویند نه، ولی گاهی چیزی را به ما می‌دهند که به آن نیاز داریم.

هرگز احساس نکرده‌ام قربانی‌ام. مدارک زیادی دارم که ثابت می‌کند همهٔ دنیا دست‌به‌یکی کرده‌اند تا من را خوشحال کنند.

رابرت فراست راست می‌گفت: انتخابِ مسیرِ کم‌ترطی‌شده می‌تواند همه‌چیز را تغییر دهد. اما آن مسیر لزوماً مسیرِ خلوت‌تری نیست. شاید مسیری باشد که شخصِ ما کم‌تر آن‌را طی کرده باشیم.

گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

گاهی بعضی چیزها را داری. گاهی بعضی چیزها تو را دارند. ـ فاطیما آلوِس

هدفِ روح یافتنِ یگانه‌نقطه‌ی‌پایان است؛ یافتنِ نقطهٔ پایان درحالی‌که تنها نقطهٔ ورود دیده می‌شود. این همان چیزی‌ست که ما را کنار هم نگه می‌دارد.

هیجان‌زدگیِ کم‌تر، مشغولیتِ بیش‌تر. هرچه بابت زندگی‌مان، موفقیت‌هامان، کسب‌وکارمان، روابط‌مان، و فرصت‌های پیشِ رومان، کم‌تر هیجان‌زده شویم، و بیش‌تر مشغول‌شان شویم، زودتر در آن‌ها پیشرفت می‌کنیم. بودن‌مان است که باید خوشحال‌مان کند.

ما نیامده‌ایم این‌جا که تفاوت‌های هم را تحمل کنیم، آمده‌ایم که تفاوت‌های هم را بپذیریم. نیامده‌ایم که برابری‌هامان را جشن بگیریم، آمده‌ایم تا تمایزهامان را تصدیق کنیم. با شرایط یکسان یا توانایی‌های برابر به دنیا نیامده‌ایم، اما بایستی فرصت‌های برابر داشته باشیم. به‌عنوان انسان، ارزش‌هامان است که متحدمان می‌کند. این‌را جشن بگیرید.

«اگر هر آن‌چه می‌خواهم انجام دهم، نشستن و حرف‌زدن با تو باشد... گوش می‌کنی؟»

دانستنِ این‌که چه‌کسی هستیم سخت است. اول باید آنی که نیستیم را حذف کنیم، آن‌وقت خودمان را ـ آن‌جا که باید باشیم ـ پیدا می‌کنیم.

رازِ رضایتِ ما در این است که کدام‌یک از این راه‌ها را چه زمانی انتخاب می‌کنیم. این هنرِ زندگی‌ست.

به نظرم انتظاری که برآورده نشود بیش از امیدی که برآورده نشود آسیب‌رسان است

گاهی برای جلورفتن باید به عقب برگردی. البته نه برای خاطره‌گویی و تعقیب ارواح! باید به عقب برگردی تا ببینی از کجا آمده‌ای، کجا بوده‌ای، و چطور به این‌جا رسیده‌ای. ـ متیو دیوید مک‌کانهی تبلیغ لینکلن، ۲۰۱۴

«همیشه کمی بدی تو جاهای خوب هست، و کمی هم خوبی تو جاهای بد.»

«جوری واردِ یه جا نشین که انگار می‌خواین بخرینش، جوری وارد شین که انگار صاحبش‌این.»

گاهی برای جلورفتن باید به عقب برگردی. البته نه برای خاطره‌گویی و تعقیب ارواح! باید به عقب برگردی تا ببینی از کجا آمده‌ای، کجا بوده‌ای، و چطور به این‌جا رسیده‌ای.