بریده‌هایی از کتاب چراغ سبزها

او آرزو داشت یک وقت شانس‌اش بگیرد و پول زیادی برنده شود تا خودش را بازنشسته کند و یک مغازهٔ پُرکن‌بخور در ساحل فلوریدا بزند.

لحظاتی از زندگیِ خودمان را می‌پائیم، چون اجازه می‌دهیم آن لحظه از خودمان بزرگ‌تر شود و درنتیجه دیگر بیش‌تر تحت تأثیر وقایع زندگی هستیم تا این‌که درگیرِ خودِ زندگی باشیم.

معتقدم حقیقت فقط زمانی ناراحت‌کننده است که دروغ می‌گوییم.

وقتی پانزده‌ساله بودم به‌زورِ اخاذی برای اولین‌بار مجبور به برقراری رابطهٔ جنسی شدم. مطمئن بودم که به‌خاطر رابطهٔ پیش از ازدواج به جهنم می‌روم. حالا اما نه مطمئن ـ ولی امیدوارم ـ که این اتفاق نیفتد. وقتی هجده‌ساله بودم، درحالی‌که بیهوش پشت ون افتاده بودم، مردی به من تجاوز کرد.

مشکلاتی که امروز با آن‌ها مواجه‌ایم، درنهایت به نعمتِ زندگی‌مان تبدیل می‌شوند.

هنرِ تو در رشدِ بیش‌ازاندازهٔ توست.

همهٔ مایی که در کار سینما هستیم، قصه‌گوییم. این کاری‌ست که ما می‌کنیم. بازی می‌کنیم تا باورمان کنید. و شما وقتی باور می‌کنید، که ما خوب بازی کنیم. شما باور می‌کنید.

«پس برو تو کارش!»

امروز با همسرم عشق‌بازی کردم نه برای این‌که آن لحظه می‌خواستم این کار را بکنم، بلکه چون می‌دانستم باید این کار را بکنم. و بعد از آن، پیاده‌روی لب ساحل، عاشقانه‌تر می‌شود. حتی نوشیدنیِ ترکیبی‌ای که ساعتِ ۵:۴۵ درست می‌کنم هم دلچسب‌تر می‌شود. میگویی که مزه‌دار کرده‌ام هم خوشمزه‌تر می‌شود. بازیِ تورنمنتِ بسکتبالِ ساعتِ ۷ هم هیجان‌انگیزتر می‌شود.

تازه‌کار نبود ولی دنبال رابطهٔ اجاره‌ای هم نبود. مادرِ آینده. خیال نداشت چیزی را به کسی بقبولاند. نیازی هم نداشت. می‌دانست چه می‌خواهد. می‌دانست چه کسی‌ست. همه‌اش را عمیقاً باور داشت. برایش طبیعی بود، مثل قوانین طبیعت. مثل اسم خاص، اجتناب‌ناپذیر.

و او... هم تأثیرگذار بود و هم تعریف دقیقی از خودش ارائه می‌کرد: شوخ‌طبع و عمیق. جوان ولی باتجربه. اهل خانواده و دنیادیده. معصوم و زیرک. سرزنده و سربه‌زیر. یک زن جنگلی و یک ملکه.

باید اول برای کار آماده شویم تا بتوانیم آزادیِ کافی داشته باشیم. باید زحمتِ یک کار را بکشیم تا بتوانیم آن‌را به پایان برسانیم. باید برای کار آماده شویم تا بعد آزادی پیدا کنیم و نتیجه‌اش را ببینیم.

طوری رفتار کردم که نشان بدهم کار را می‌خواهم، نه طوری‌که فکر کنند محتاجِ آن‌ام.

«می‌تونم و انجامش می‌دم»

دانستنِ این‌که چه‌کسی هستیم سخت است. اول باید آنی که نیستیم را حذف کنیم، آن‌وقت خودمان را ـ آن‌جا که باید باشیم ـ پیدا می‌کنیم.

۱۰ هدف زندگی ۱. پدرشدن ۲. پیداکردن و ماندن با زنِ مناسب‌ام ۳. حفظ رابطه‌ام با خدا ۴. پیداکردنِ بهترینِ خودم ۵. یک خودپسندِ سودمندگرا باشم ۶. بیش‌تر خطر کنم ۷. به مامان و خانواده نزدیک بمانم

«منم همین‌طور.» گاهی به نصیحت نیازی نداریم. گاهی فقط نیاز داریم بشنویم که در تحملِ رنجِ زندگی تنها نیستیم.

اگر جانِ سیاه‌پوست‌ها اهمیت نداشته باشد، پس جان‌های دیگر هم اهمیتی ندارند.

تفکر باید باعث ساده‌ترشدنِ مسائل شود، نه این‌که آن‌ها را پیچیده‌تر کند.

سفر و انسانیت بزرگ‌ترین معلم‌های من بوده‌اند. به من کمک کرده‌اند که نقطهٔ اشتراکِ بشریت ـ ارزش‌ها ـ را درک کنم.