بریده‌هایی از کتاب رئیس زندگی خودت باش!

اگر اشتباه‌تان را بپذیرید، می‌توانید برای اصلاحش تلاش کنید. ولی اگر کل قضیه را انکار کنید، چه کسی می‌خواهد مسأله را حل کند؟

هرکسی که باشید، برای انجام هر کاری باید از پلهٔ اول شروع کنید. نباید بترسید، چون شما رئیس زندگی هستید و به‌خوبی از عهدهٔ چالش‌ها برمی‌آیید. حس نمی‌کنید صاحب اختیار همه چیز هستید بلکه می‌دانید توان رسیدن به همه چیز را دارید. پس به دستش بیاورید، آن هم چندین بار.

پذیرش اشتباه‌ها برای خیلی از انسان‌ها سخت است، چون برای این کار باید مکانیسم‌های دفاعی مثل غرور، ترس و تکبر را کنار بگذارند.

پذیرش یک اشتباه مثل رفتن سر کلاس است. تنها با این کار می‌توانید از آن درس بگیرید. اگر نمی‌توانید اشتباه‌تان را قبول کنید، یعنی مدرسه را پیچانده و شهریه‌تان را هدر داده‌اید.

هدف این است که اشتباه‌های‌مان را تشخیص دهیم، از آن‌ها درس بگیریم و سعی کنیم در آینده تکرارشان نکنیم.

اگر اشتباه نکنید، هیچ قدمی به سوی هدف برنداشته‌اید. اشتباه کردن جالب است.

در راه انجام کاری، از یادگیری یک بافت موی جدید گرفته تا تبدیل شدن به مدیر یک شرکت بازاریابی، باید اشتباه کرد. تنها به این شکل می‌توان فهمید چه کاری نتیجه می‌دهد و چه کاری غلط است.

از خودت انتقاد کن اشتباه کردن جالب است. ظاهراً این تصور غلط وجود دارد که اشتباه، از شما فردی ضعیف یا نادان می‌سازد یا چیزی از وجودتان کم می‌کند، ولی در حقیقت، اشتباه شما را یک قدم به موفقیت نزدیک‌تر می‌کند.

بیش از حد فکر کردن، دشمن طبیعی بهره‌وری است، چون مانع انجام کارها می‌شود. رئیس زندگی باید بداند کِی وقتش را صرف فکرکردن کند و کِی سریع تصمیم بگیرد.

در زندگی دلایل زیادی برای احساساتی شدن وجود دارد. می‌خواهید به خاطر هر اتفاق کوچک و ناراحت‌کننده‌ای گریه کنید؟ اشکالی ندارد (اگرچه خسته‌کننده به‌نظر می‌رسد). ولی وقتی نوبت به انجام کارها و درس گرفتن از زندگی رسید، به احساسات اجازه ندهید وجودتان را غارت کنند.

. اگر رنجیدید، از آن در مبارزات آتی خود به عنوان زره استفاده کنید. منظورم این نیست که منزوی و دل‌سنگ شوید بلکه باید پیش خودتان استدلال کنید و یادتان باشد رنجش امروز، شما را برای فردا انعطاف‌پذیرتر می‌کند.

گاهی وظیفه‌تان را با موفقیت انجام داده‌اید، ولی هنوز به خاطر رفتار یا حرف کسی ناراحتید. در چنین موقعیتی باید هر طور شده، این مسأله را با آن فرد در میان بگذارید. کسی از شما نخواسته کیسه بوکس بقیه باشید. باید خیلی راحت به بقیه بگویید چه‌طور با شما رفتار کنند.

کایل خیلی احساساتی است. درواقع در سفر به کنیا، او اولین کسی بود که در جلسات شبانه گریه کرد. آن هم دو بار. ولی وقتی نوبت به کار می‌رسد خیلی خوب احساسات و غرورش را کنار می‌گذارد و وظیفه‌اش را انجام می‌دهد. وقتی سوءتفاهم در تیم منجر به اشتباه می‌شود، کایل عذرخواهی می‌کند، حتی اگر تقصیر او نباشد. بارها پیش آمده که مسأله‌ای هیچ ارتباطی به کایل نداشته، ولی او متوجه استرسم شده و عذرخواهی کرده و بعد کمکم کرده راه‌حلی پیدا کنم. او می‌داند کاهش استرس باعث می‌شود خلاق‌تر شوم و این به نفع تمام افراد تیم است. بهره‌وری مهم‌تر از غرور است. پیشرفت بهتر از تکبر است.

در مبارزه بین غرور و بهره‌وری، گاهی باید اجازه دهید غرورتان بازندهٔ میدان باشد.

در مبارزه بین غرور و بهره‌وری، گاهی باید اجازه دهید غرورتان بازندهٔ میدان باشد.

گاهی از دست همکاران‌تان عصبانی یا کلافه می‌شوید و دنبال تلافی می‌روید. پس دوباره از خودتان بپرسید: «آیا تلافی به انجام این کار کمکی می‌کند»،

. انسان‌ها احساساتی دارند و همیشه نمی‌توانند آن‌ها را کنترل کنند.

است. انسان‌ها احساساتی دارند و همیشه نمی‌توانند آن‌ها را کنترل کنند.

برای انجام یک کار، محدود کردن بازهٔ احساسات بسیار مهم و تأثیرگذار است.

گاهی باید جلو احساسات مزاحم را بگیرید تا کارهای‌تان را انجام دهید، مخصوصاً زمانی که دیگر اعضای تیم به شما تکیه کرده‌اند.