بریده‌هایی از کتاب شاد بودن کافی نیست

تمرکز در طولانی‌مدت باعث موفقیت می‌شود. تمرکز به روابط احساسیِ عمیق‌تر و پرمعناتر منتهی می‌شود. تمرکز مشخص می‌کند چطور در چیزی پیشرفت کنیم.

به زندگی‌تان صرفاً به‌صورت سلسله‌ای طولانی از اقدامات و تصمیمات نگاه کنید

یک راهنمایی حرفه‌ای: چیزی به‌اسم «فردِ باشگاه‌برو» وجود ندارد، بلکه فقط افرادی هستند که به باشگاه می‌روند. همین‌طور، چیزی به‌عنوان «فرد مؤثر» وجود ندارد، فقط افرادی هستند که اغلب کارهای تأثیرگذار انجام می‌دهند. چیزی با عنوان «فردی دوست‌داشتنی» وجود ندارد، فقط افرادی هستند که اشخاصی خودخواه و زننده نیستند.

تحقیقات نشان می‌دهند مؤثرترین راه برای ترک هر عادت بدی ـ خودتان حدس بزنید ـ معامله با آن است.

چگونه رشد کنیم قدم اول: شکست

به خاطر داشته باش بازیِ زندگی طوری طراحی شده است که پیچیده و گیج‌کننده باشد. سختی آن پیروزشدن نیست، بلکه دانستنِ معنای پیروزشدن است، زیرا چالش اصلی این است که تصمیم بگیرید زندگی‌تان چه ارزشی دارد و بروید و آن‌را زندگی کنید.

اکثر رؤیاپردازی‌های تکرارشوندهٔ ما در مورد خودمان درواقع واکنش‌های ما به ناامنی‌های‌مان هستند.

همیشه می‌توانید درقبال مشکلات زندگی کاری انجام دهید.

هدف زندگی این نیست که بر اتفاقاتی که برای‌تان رخ می‌دهند کنترل داشته باشید، بلکه هدفْ انتخاب و کنترلِ واکنش‌های خوب به اتفاقاتی است که برای‌تان رخ می‌دهند.

معنا بذری است که باید در زندگیِ خود بکاریم. معنا چیزی نیست که بیرون وجود ما باشد. حقیقتی کیهانی نیست که در انتظار کشف‌شدن باشد. لحظه‌ای طلایی نیست که زندگی‌مان را برای همیشه تغییر دهد. معنا نیازمند عمل است. معنا چیزی است که باید به‌صورت مستمر و مداوم آن‌را بیابیم و پرورش دهیم. معنا مثل آب برای سلامتِ روانیِ ماست. بدون آن، ذهن و دلمان پژمرده شده و می‌میرد. و معنا مانند آب در وجودمان جریان دارد؛ چیزی که امروز اهمیت دارد چیزی نیست که چندین سال پیش اهمیت داشته است؛ چیزی که فردا اهمیت خواهد داشت با چیزی که امروز اهمیت دارد یکسان نیست. معنا باید پیاپی جست‌وجو و بازسازی شود.

تصمیماتِ بهینه زمانی گرفته می‌شوند که شخص هفتاد درصدِ اطلاعاتِ ضروری را در اختیار داشته باشد. در ادامه می‌گوید اگر این میزان کم‌تر از هفتاد درصد باشد، احتمالاً تصمیم بدی گرفته می‌شود. اما اگر این میزان بیش‌از هفتاد درصد باشد، احتمالاً وقتش را روی جمع‌آوریِ اطلاعاتِ بی‌فایده هدر می‌دهد و تغییری در نتیجه ایجاد نمی‌کند.

رفتارهای جدید فقط به نیروی اراده نیاز دارند تا در ما نهادینه شوند، تا دیگر برای انجام آن‌ها به فکر نیازی نباشد. به‌جای این‌که از خودتان بپرسید می‌خواهید به چه هدفی برسید، یک قدم فراتر بروید و از خودتان بپرسید چه عادت‌هایی را باید ایجاد کنید تا هدفتان قابل‌دستیابی باشد، و بعد نیروی اراده‌تان را برای ایجاد آن عادت‌ها به‌کار بگیرید.

ثبات راز موفقیت است

راز موفقیت از کم شروع کردن است. آغازی سبک داشته باشید. جدی می‌گویم.

تحقیقات نشان داده‌اند افرادی که چند هدف را در یک زمان دنبال می‌کنند به هیچ‌یک از آن‌ها دست پیدا نمی‌کنند؛ آن‌ها پیش‌از این‌که کاری را به عادت تبدیل کنند، نیروی ارادهٔ خود را تمام می‌کنند. راه‌حل این است که درآن‌واحد فقط روی یک هدف تمرکز کنید و به‌مرور و آهسته و پیوسته آن هدف را تبدیل به عادت کنید.

اکثر افراد نیروی اراده‌شان را برای دستیابی به تغییراتِ کوتاه‌مدت هدر می‌دهند، درحالی‌که نیروی اراده باید صرف بنیان‌گذاریِ عادت‌های طولانی‌مدت شود.

نود درصد ورزش‌کاران گفته‌اند زمان/مکان مشخصی برای ورزش‌کردن دارند؛

ایدهٔ پشت روان‌درمانی این است که اکثر تصمیماتی که می‌گیریم از ضمیرِ ناخودآگاهِ ما نشئت می‌گیرند و تازمانی‌که این بخش از ذهنمان ناخودآگاه عمل کند، نمی‌توانیم بر آن کنترلی داشته باشیم. از اهداف اولیهٔ روان‌درمانی این است که از بخش‌های ناخودآگاهِ ذهنمان آگاه شویم، آن‌ها را بپذیریم و بر آن‌ها تسلط پیدا کنیم. عموماً این‌گونه یاد می‌گیرید از سلامتِ روانیِ روزانه‌تان مراقبت کنید.

زمان دوای هر دردی است.

۳۱. اگر تا حد مرگ از شکست فاجعه‌بار نمی‌ترسید، اشتباه عمل می‌کنید درحقیقت متوجه شده‌ام هرچه چیزی بیش‌تر من را بترساند (برای مثال، نوشتن کتابی جدید)، به انجام آن کار بیش‌تر نیاز دارم.