بریده‌هایی از کتاب او نویسی

بین خودمان بماند آقا، عمری است انگار طلبکار تو هستیم همه

نه شرم و حیا، نه عار داریم از تو اما گله بی‌شمار داریم از تو ما منتظر تو نیستیم آقا جان! تنها همه انتظار داریم از تو

ما خطّ تمام نامه‌هامان کوفی است

هم چاه سر راه تو باید بکنیم هم اینکه از انتظار تو دم بزنیم این نامۀ چندم است که می‌خوانی؟ داریم رکورد کوفه را می‌شکنیم

آقا! تو که خوب می‌توانی ما را... از این همه غربت برهانی ما را... لای کلمات ندبه پنهان شده‌ایم تا اینکه بیایی و بخوانی ما را

هم چاه سر راه تو باید بکنیم هم اینکه از انتظار تو دم بزنیم این نامۀ چندم است که می‌خوانی؟ داریم رکورد کوفه را می‌شکنیم

آن روح زلال و صیقلی زینب بود آیینۀ غیرت علی زینب بود هر چند امام و مقتدا بود حسین پیغمبر کربلا، ولی زینب بود

هم چاه سر راه تو باید بکنیم هم اینکه از انتظار تو دم بزنیم این نامۀ چندم است که می‌خوانی؟ داریم رکورد کوفه را می‌شکنیم

فریاد حسین را شنیدیم همه از کوفه به سوی او دویدیم همه رفتیم به کربلا، ولی برگشتیم از شمر امان‌نامه خریدیم همه

فریاد حسین را شنیدیم همه از کوفه به سوی او دویدیم همه رفتیم به کربلا، ولی برگشتیم از شمر امان‌نامه خریدیم همه

از مزرعه‌های کوچک بعضی‌ها برچیده شود مترسک بعضی‌ها آقا! خودمانیم، چه کیفی دارد وقتی بزنی به برجک بعضی‌ها

ای اصلِ امید! بیم‌ها را دریاب بابای همه! یتیم‌ها را دریاب هر چند خدا خودش کریم است اما لطفی کن و یاکریم‌ها را دریاب

از شنبه درون خود تلنبار شدیم تا آخر پنج‌شنبه تکرار شدیم خیر سرمان، منتظر دیداریم جمعه شد و لنگ ظهر بیدار شدیم

سجاده به دوش‌ها همه آمده‌اند آن حلقه‌به‌گوش‌ها همه آمده‌اند ذی‌الحجه و مکه و محرم نزدیک شمشیرفروش‌ها همه آمده‌اند

چندی است دلم به کوچۀ عقل زده است دیوانه چه داند که چه خوب و چه بد است عشق تو به غیر دردسر نیست ولی قربان سری که درد کردن بلد است

آقا! تو که خوب می‌توانی ما را... از این همه غربت برهانی ما را... لای کلمات ندبه پنهان شده‌ایم تا اینکه بیایی و بخوانی ما را

درسی که مرور می‌کنی عاشوراست هر جا که عبور می‌کنی عاشوراست ای وارث زخم‌های هفتاد و دو تن! روزی که ظهور می‌کنی عاشوراست

این سنگْ خدایان که تبر می‌شکنند روزی که بیایی از کمر می‌شکنند بردار تبر را و بزن، ابراهیم! بت‌های بزرگ زودتر می‌شکنند

آن روح زلال و صیقلی زینب بود آیینۀ غیرت علی زینب بود هر چند امام و مقتدا بود حسین پیغمبر کربلا، ولی زینب بود

فریاد حسین را شنیدیم همه از کوفه به سوی او دویدیم همه رفتیم به کربلا، ولی برگشتیم از شمر امان‌نامه خریدیم همه