بریده‌هایی از کتاب بازگشت

ببخش تا خداوند نیز تو را ببخشد. اگر کسی خواست در حضور تو غیبت کند بگو قاضی خداوند است.

خوب که به اطرافم نگاه کردم عده‌ای را دیدم که زبانشان تا روی زمین کشیده می‌شد! بوی تعفن شدیدی از زبان آن‌ها خارج می‌شد که قابل تحمل نبود. کسی آن‌ها را تحویل نمی‌گرفت. در حسرت و تنهایی خودشان گرفتار بودند. در کمتر از لحظه‌ای علت این گرفتاری آن‌ها را فهمیدم. آن‌ها کسانی بودند که در دنیا اهل غیبت بودند. کسانی که به راحتی به وسیله زبانشان هرچه می‌خواستند می‌گفتند و دیگران را اذیت می‌کردند. کسانی که مردم از زبان آن‌ها آسایش نداشتند و حالا اینطور گرفتار شده‌اند!

حضرت حدیثی را اینگونه بیان کردند: «جدّم خاتم انبیا فرمودند: «هرکس می‌میرد، روحش بالای بدن اوست (در غسّالخانه بالای بدن است؛ در تابوت بالای تابوت است) رو به خانواده‌اش می‌کند و می‌گوید: ‌ ای خانواده من! شما مثل من گول دنیا را نخورید. دیدید پدر بدبخت شما گول خورد؟ این همه جان کند و حالا می‌خواهد در قبر برود. این هوس‌ها فایده ندارد. از حلال و حرام جمع کردم و آنجا باید من حساب پس بدهم و دیگران کیفش را بکنند. شما حرص نزنید. از حرام فرار کنید».

روایت معتبری هست که مولا امیرالمؤمنین (ع) و اولاد معصومین ایشان در لحظات آخر در کنار ما هستند. همچنین در لحظات آخر، بجز فرشتهٔ مرگ، فرشتگان ثبت اعمال و حتی بهشت و جهنم در مقابل دیدگان ما قرا ر می‌گیرد.

چهار ساله بودم که با مادرم صحبت می‌کردم و می‌گفتم: مادر، من چیزهای عجیبی می‌بینم. برخی شب‌ها کسی را می‌بینم که داخل اتاق ما می‌شود! مادرم باتعجب گفت: چه کسی را می‌بینی؟ گفتم: مثلاً همین دیشب که فامیل‌ها به خانه ما آمده بودند، همه برای نماز صبح بلند شدند بجز فلانی. من دیدم که وقتی پدرم او را برای نماز صدا کرد، او بدون اهمیت به نماز، به خواب خود ادامه داد. بلافاصله همان شخص وحشتناک وارد اتاق شد و دو پای خود را در دو طرف صورت او قرار داد و به صورتش نجاست کرد! این نجاست به گونه‌ای بود که تمام صورت او را سیاه کرد و دیگر هرچه او را صدا کردند تکان نمی‌خورد

بعد هم به مولایمان عرض کردم: خیلی از رفقای ما، همراه با ما بودند اما شهید نشدند، برخی هم نتوانستند یا نشد که با ما در جبهه باشند. مولا و آقای ما فرمودند: «اگر در مسیر شما ثابت قدم باشند، آن‌ها نیز بقیه شهدای من هستند.»

زیبا بود. آنقدر که قابل توصیف نیست، اما به آن ملک گفتم: ما اگر بهشت می‌خواستیم، اگر دنبال قصر و باغ و حوریه بودیم که همان تهران می‌ماندیم. به ما بگویید مولای ما حسین (ع) کجاست، مادر ما حضرت زهرا (س) کجاست؟

گفت: آقا! به چی نگاه می‌کنی؟ گفتم: می‌خواهم ببینم که این قناری‌ها کجا هستند؟ گفت: این‌ها قناری نیستند، این برگ درختان هستند که می‌خوانند،

حق‌الناس فقط مسائل مالی نیست. آنچه حق مردم باشد نظیر آبرو و شخصیت و ... مصداق حق‌الناس می‌باشد.

یکی از اساتید قرآن را دیدم که جایی مشغول صحبت بود. ایشان به یکی از آیات ابتدای سوره انبیاء اشاره کرد که در مورد اسرافکاران می‌فرماید: واهلکناالمسرفین. یعنی اسرافکاران را هلاک می‌کنیم. بعد ادامه داد: این یک سنت خداست که اگر ما اهل اسراف و ضایع کردن نعمت‌های خدا شدیم، باید منتظر شکست و نابودی باشیم.

فرمودند: «زمانی بر مردم بیاید که کارهای ناشایست و زنا بسیار گردد. هر یک از شما که آن زمان را درک کند، نباید شب‌ها بدون وضو به خواب برود.» یا اینکه حضرت رسول (ص) فرمودند: هرکس با وضو بخوابد اگر در آن شب مرگش فرا رسد شهید است.

همراه با آن‌ها راه افتادم و به آسمان رفتیم. ما در جایی توقف کردیم. مقابل ما یک پل بسیار بزرگ و عریض بود. مردم مثل راه‌پیمایی از آن عبور می‌کردند. جای سوزن انداختن نبود. خیلی شلوغ بود. گفتند: همه باید رد شوند، همه. به صورت مردم که نگاه می‌کردم، وحشت و ترس را می‌دیدم. وقتی کمی جلو می‌رفتند، این پل بزرگ، برای عبور هر کسی به اندازه خودش باریک می‌شد و بعد هم نازک و نازک‌تر... مانند مو باریک می‌شد. من دیدم که خیلی‌ها با وحشت از پل به پایین پرت می‌شدند! تازه فهمیدم که پل صراط و جهنم چه معنایی دارد.

گفت: پدرجان، این مار اعمال زشت تو بود که آن را تقویت کردی و نزدیک بود تو را به جهنم بفرستد. گفتم: آن پیر که بود؟ گفت اعمال خوب تو بود که خودت آن را ناتوان کردی. چون در برابر اعمال زشت تو، نتوانست کاری انجام دهد.

امام صادق (ع) در مورد تأثیر لقمه حرام بر نسل انسان می‌فرماید: ««کَسبُ الحَرام یبَینُ فِی الذُّرِّیة؛ درآمد حرام در نسل آشکار می‌شود.» شیخ حسنعلی نخودکی (ره) می‌گفت: من به هر جا رسیدم از سه چیز بود: توجه به نماز اول وقت، احترام به سادات و لقمه حلال.

در روایات هست که در زمان قضاوت بین مردم، شیطان همنشین انسان است. یعنی این کار فوق العاده سخت و مهم است. چرا که پای آبروی انسان‌ها در میان است.

ما دشمنی داریم که به عزت خداوند قسم یاد کرده که تمام انسان‌ها را جهنمی می‌کند، مگر آن‌ها که کارهایشان واقعاً خالصانه باشد. پس باید با توجه بیشتری مراقب اعمال و رفتارمان باشیم.

برای ما روایات عجیبی بیان می‌کرد. اینکه فرمودند: «زمانی بر مردم بیاید که کارهای ناشایست و زنا بسیار گردد. هر یک از شما که آن زمان را درک کند، نباید شب‌ها بدون وضو به خواب برود.»

نگران هیچ چیزی نباش. خداوند مقام بسیار والایی را در بهشت برزخی برای شما و بقیه شهدا آماده کرده.

جوان دیگری که در آن طرف سالن قرار دارد به خاطر خوش برخوردی به این درجه رسیده. او نه فقط با والدین، بلکه با تمام بندگان خدا با تواضع و محبت برخورد می‌کند. خودش را پایین‌تر از همه می‌داند و در راه خدمت به انسان‌ها بسیار تلاش می‌کند. این خلعت بهشتی نتیجه خدمات اوست.

اون آقایی که جلوتر نشسته، به خاطر دعای پدر و مادر به این درجات رسیده. اینقدر در خدمت والدینش هست و اینقدر با ادب به آن‌ها برخورد کرده که لایق خلعت بهشتی شده. والدین او خیلی از این جوان راضی هستند.